ซาตานพ่ายกามเทพ

Chapter 7 คนรวย คงกวาดซื้อทุกอย่างด้วยเงิน

ในเมื่อสิ่งที่เธอต้องการคือค่าจ้างสูงลิ่วเพื่อแลกกับรอยแห่งความ ทรงจำของครอบครัว สมบัติชิ้นเดียวและวัตถุทางใจชิ้นสุดท้ายที่ประเมินค่าไม่ได้ แล้วไยเล่าเธอจะกล้าปฎิเสธข้อเสนอแสนหอมหวานได้ลง

‘ต่อจากนี้ไป...ฉันจะตั้งในทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ขออย่างเดียวอย่าให้คนป่วยไล่ตะเพิดเธอออกมาก่อนหมดสัญญา สิ่งเดียวที่เธอต้องการคือต้องทนอยู่ให้ครบสองเดือน’ ดารัณเฝ้าปลอบโยนตัวเอง เมื่อโอกาสมาเยือนเธอถึงที่ เพียงแค่อดทนคำเดียวคือสิ่งที่เธอต้องท่องจำตลอดการทำงาน

หญิงสาวผินหน้าขึ้นมองรอบตัว ป้ายร้านหนังสือที่อยู่ไม่ไกลเรียกร้องให้เธอเดินเข้าไปหา เธอไม่ลังเลที่จะสาวเท้าเข้าไปในร้านและหยิบสิ่งล่อตาล่อใจหนอนหนังสืออย่างเธอติดมือมาหลายเล่ม

หลังจากที่ชำระเงินและเดินออกมาจากร้าน ดารัณหันรีหันขวางมองหาที่นั่งพักสำหรับตัวเองกับหนังสือเล่มโปรดเพื่อรอเวลาเดินทาง ในที่สุด เธอก็ตัดสินใจลากกระเป๋ามานั่งบนเบาะใบนุ่มวงกลมขนาดสบายสำหรับผู้หญิงอย่างเธอ ดารัณย่อตัวลงนั่งบนเบาะนุ่มพร้อมกับหยิบหนังสือท่องเที่ยวในประเทศที่เธอกำลังจะเดินทางไปออกมากางอ่าน ถ้างานที่ต้องทำไม่เลวร้ายมากนัก เธอคงได้มีโอกาสออกไปเดินชมเมืองบ้าง

ติ๊ด ติ๊ด

เสียงเตือนข้อความจากมือถือที่อยู่ในมือดังขึ้นมาขัดจังหวะความสนใจในหนังสือในมือ หญิงสาวเลื่อนมือเปิดอ่านอย่างเสียไม่ได้

ข้อความที่ส่งมาให้ทำให้หญิงสาวต้องขยับลุกออกจากเบาะใบนุ่ม เร่งฝีเท้าเดินมาที่จุดนัดหมายที่ปลายทางส่งมาให้ ทั้งที่เพิ่งจะหย่อนตัวลงนั่งได้ไม่กี่นาที กับการต้อนรับแบบวีไอพีตั้งแต่วันแรก สิ่งที่เธอเพิ่งรู้ก่อนเดินทางไม่กี่ชั่วโมงว่า นายจ้างเป็นถึงเจ้าของสายการบิน ถึงแม้จะเปิดที่เมืองไทยไม่นาน แต่ด้วยการโฆษณาที่เห็นผ่านตาอยู่บ่อยครั้งทำให้หญิงสาวจำแบรนด์นั้นได้ติดตา เธอต้องไปเป็นพยาบาลส่วนตัวผู้บริหารสายการบินนี้

‘คนรวย...คงกวาดซื้อทุกอย่างด้วยเงิน’

เครื่องโบอิ้งสีขาวโลโก้เหยี่ยวภูเขาติดอยู่ที่ปีกขวาลำมหึมาข้างหน้า เป็นสิ่งที่ช่วยยืนยันได้เป็นอย่างดีว่า เธอเดินมาใกล้ถึงจุดหมาย ชายหนุ่มร่างสูงผมสีน้ำตาลทองในชุดสูทสีเข้มรอต้อนรับเธอ ปกเสื้อของเขามีโลโก้เดียวกับเครื่องโบอิ้งติดอยู่ ใบหน้าคร้ามเข้มเจือไรหนวดบางๆ ดวงตาของเขากลับถูกคาดทับด้วยแว่นเรย์แบนสีเข้ม จนมองไม่เห็นสีของดวงตา แต่สิ่งที่หญิงสาวรู้ในทันทีที่เดินเข้าไปใกล้ ชายหนุ่มตรงหน้าสูงมากทีเดียว

หญิงสาวขยับแว่นนิดหนึ่งแล้วสาวเท้าเดินเข้าไปหาอย่างเร่งรีบ เพราะกลัวอีกฝ่ายจะรอเธอนาน

“ขอโทษนะคะ...คุณเป็นคนที่คุณพรพิมพ์ส่งมารอรับฉันหรือเปล่า” แม้จะมั่นใจว่า ชายหนุ่มตรงหน้าคือคนที่มารับ บุคลิกของเขาตรงตามข้อความที่ส่งถึงเธอ แต่ดารัณต้องถามย้ำให้แน่ชัดอีกครั้ง เพราะถึงจะเก่งอย่างไร แต่ประสบการณ์ที่เธอเคยได้รับก็ตอกย้ำให้เธอรอบคอบกับการดำเนินชีวิตมากขึ้น

ชายหนุ่มละสายตาจากเครื่องมือสื่อสารบางจิ๋วที่กำลังติดต่อกับแอร์โฮสเตสสาวหนึ่งในลูกเรือ เงยมองตามเสียงหวานที่ถามมา หญิงสาว สูงโปร่งในชุดเสื้อสูทสีเข้มพร้อมเดินทางเรียบร้อย

หากแต่สายตาเหยี่ยวเจ้าเล่ห์กลับซอกซอนมองผ่านชุดเรียบร้อยเข้าไป จินตนาการไปถึงเนื้อเต่งที่ดุนรัดอัดแน่นข้างใน ความสวยของสาวไทยหุ่นโปร่งระหงเกือบทำให้มือถือในมือร่วงหล่นลงพื้น มองหญิงสาวตรงหน้าตาค้าง เลื่อนสายตาลงมาที่สะโพกผายกลมกลึงได้รูป เนื้อหวานตรงหน้าถ้าต้องอยู่ด้วยกันคงไม่รอดพ้นจากสิงห์หนุ่มเจ้าเล่ห์อย่างเขาแน่นอน อย่างช้าไม่เกินสองวัน

คาร์ดิโก้ตั้งใจมาดูงานด้วยตัวเองครั้งสุดท้ายก่อนที่จะเข้ารับการตรวจเช็กตามความต้องการของบิดา แต่การมาทำงานของเขาจะเปลี่ยนสลับตำแหน่งทุกครั้ง พนักงานไม่มีวันรู้สักนิดว่า เขาเป็นใคร เฉกเช่นครั้งนี้ที่เขามาในหน้าที่สจ๊วตสายการบินเท่านั้น นอกเสียจากเวลาเดินทางมาประชุมในฐานะผู้บริหาร เขาจะใช้เครื่องบินเจ็ทส่วนตัวเสียส่วนใหญ่

“คุณชื่ออะไรครับ” ชายหนุ่มถามกลับไป ตั้งใจหาข้อมูลเบื้องต้น

“ดารัณ การะเวช ฉันเป็นพยาบาลที่เพิ่งเซ็นสัญญาทำงานค่ะ คุณพรพิมพ์บอกว่าจะส่งคนมารับที่นี่ เป็นคุณใช่ไหมคะ” เจ้าของเสียงหวาน สื่อสารภาษาอังกฤษคล่องปรื๋อบอกตามที่ได้รับแจ้งในข้อความที่เพิ่งได้รับเมื่อไม่กี่นาทีนี้

ชื่อพรพิมพ์ที่ออกจากปากอิ่มมันวาวของหญิงสาวทำเอาคนถามพูดไม่ออก งานนี้ถ้าลองถึงมือแม่นมของเจ้านายหนุ่ม คงจะต้องได้รับคำสั่งมาอีกชั้นหนึ่ง

“ครับ...รอสักครู่ ผมขอคุยกับเจ้านายก่อน” ชายหนุ่มบอกพร้อมล้วงมือเข้าในกระเป๋ากางเกงหยิบโทรศัพท์ออกมาต่อหาคนต้นเรื่องทันที

“เบอร์รี่ ผมบอกกี่ครั้งแล้วว่า ผมไม่ต้องการร่วมงานหรือทำความรู้จักกับผู้หญิงไทย” ระดับน้ำเสียงของประโยคแรกที่ออกจากปากของชายหนุ่ม บ่งบอกอารมณ์ของเจ้าตัวได้เป็นอย่างดี แต่ทว่าปลายสายกลับส่งเสียงหัวเราะคิกคัก

“แล้วมันผิดจากข้อสัญญาหรือเปล่าคะ ในเมื่อผู้หญิงไทยก็เป็นหนึ่งในผู้หญิงทั่วโลก” ปลายสายถามกลับเสียงเรียบไม่ต้องเดาหน้าของปลายสายก็รู้ว่ามีความสุขแค่ไหน

“แต่เบอร์รี่ก็รู้ว่า ผมไม่อยากรู้จักผู้หญิงไทย”

“พูดอย่างนี้แสดงว่าแอบไปเจอคุณพยาบาลคนใหม่เข้าแล้วสิคะ อย่ากลืนน้ำลายตัวเองนะ เรื่องนี้คุณคาร์สันเป็นคนจัดการเอง เบอร์รี่ก็แค่ช่วยหาเท่านั้น”

คำพูดของแม่นมสะท้อนกลับมาให้เห็นถึงความกลัวของเขา ความรู้สึกข้างในก็รวมตัวกันบีบอัดแน่น คำพูดนับล้านที่จะพูดออกมาแต่มันกลับติดอยู่ที่ริมฝีปาก เขากลัวผู้หญิงชาติเดียวกับแม่ และไม่อยากย่ำยีให้นางเห็นผู้หญิงชาติเดียวกับนางเป็นเครื่องรองรับอารมณ์ของเขา นี่คือเหตุผลที่เขาไม่เคยยอมควงสาวไทยสักครั้ง

“รับรองว่า ทั้งมัมกับเบอร์รี่จะต้องฝันสลาย ผมไม่มีวันให้ผู้หญิงไทยคนไหนขึ้นเตียงเด็ดขาด อย่าหวังว่าจะจับผมแต่งงานได้”

“ก็ถูกแล้วค่ะ เพราะตามข้อตกลงแม่หนูคนนั้นเป็นพยาบาล ไม่ใช่คนที่คุณจะพาขึ้นเตียง” แม่นมบอกยั่วๆ อย่างรู้ทัน เพราะรู้ดีว่า ชายหนุ่มกำลัง หัวเสียที่ถูกดัดหลังด้วยช่องโหว่เล็กๆ ที่เขากลัว

คำพูดท้าทายปลุกเสือร้ายในตัวชายหนุ่มขึ้นมา จากที่จะไม่แตะต้อง คราวนี้เขาจะจับลอกคราบตั้งแต่คืนแรกให้สาสม อยากรู้นักว่า คนต้นเรื่องจะทำหน้าอย่างไร

นางพรพิมพ์ทิ้งคำพูดสุดท้ายพร้อมกับเสียงหัวเราะพอใจก่อนจะวางสาย แล้วหันมายิ้มให้กับสมาชิกที่นั่งร่วมโต๊ะรอลุ้นผล นางเป็นคนเดียวที่ คาร์ดิโก้จะต่อโทรศัพท์หา

“คาร์ดิโก้อยู่เมืองไทยใช่ไหม”

“ค่ะ เจอหนูดารัณแล้ว โกรธมากด้วย”

“ดีแล้วล่ะ เผื่อสิ่งที่เราหวังจะได้ผลเร็วขึ้น”

“แต่พิมพ์กลัวว่า แม่หนูคนนั้นจะทนเดียร์โก้ไม่ได้ถอดใจหนีกลับเมืองไทยก่อนหมดสัญญาน่ะสิคะ” นางพรพิมพ์บอกอย่างหนักใจ นางไม่อยากให้คุณคาร์สันใช้แผนแบบนี้เลยสักนิด แต่ไหนแต่ไรคาร์ดิโก้ให้เกียรติผู้หญิงไทยจนไม่กล้าควงและพาขึ้นเตียง คราวนี้คงจะหนักใจพอสมควรที่ต้องอยู่ร่วมกับเธอโดยไม่ได้ทำอะไร

“คุณคาร์สันให้คนไปสืบแล้ว ไม่ต้องห่วงหรอก ยังไงแม่หนูคนนั้นก็จะต้องอยู่จนครบแน่นอน ถ้าเราไม่ทำอย่างนี้เดียร์โก้ก็คงจะหมกหมุ่นอยู่กับพยาบาลที่เขาเรียกร้องให้เราจัดหาให้ จนไม่ยอมให้ความร่วมมือกับการรักษา”

“แต่คุณก็รู้ว่า เดียร์โก้แสบแค่ไหน ฉันกลัวแทน” พรพิมพ์ทอดเสียงอ่อน นางเป็นคนที่เลี้ยงคาร์ดิโก้มากับมือตั้งแต่เล็ก และเป็นคนเดียวที่ไม่เชื่อว่าแผนการของสองสามีภรรยาจะได้ผลง่ายดาย

“ผมมีแผนสองเอาไว้แล้วล่ะ ไม่ต้องห่วงหรอกเบอร์รี่” คาร์สันที่นั่งฟังอยู่นานแทรกขึ้นมา เมื่อเห็นริ้วรอยความกังวลในแววตาของแม่นมลูกชาย

“อะไรหรือคะ”

“ถ้าคนนี้หนีกลับ ผมเตรียมสิ่งที่เดียร์โก้ไม่กล้าปฏิเสธเอาไว้แล้ว รับรองว่า เดียร์โก้จะต้องได้รับการรักษาจนจบ เพราะเคยประกาศไว้ว่าจะไม่พาผู้หญิงไทยคนไหนขึ้นเตียงเด็ดขาด”