ตอนที่ 17 แค่วัดตัวจริง ๆ

1302 คำ

กลับมาถึงเรือนบัวนำเสื้อผ้าของสามีไปซักที่ลำธาร ตากผ้าเสร็จเธอก็ทำความสะอาดเรือนนอนของสามีและห้องพระที่อยู่ติดกันแต่ไม่ได้กั้นห้อง ทั้งฝุ่นตามพื้นทั้งหยากไย่ตรงหัวมุมต่าง ๆ ในห้องแมงมุมชวนลูกชวนหลานมาชักไยครอบครองพื้นที่เต็มไปหมด ไหนจะข้าวของที่วางระเกะระกะนั่นอีก บัวรื้อของในห้องนอนออกมาก็เห็นผ้าทอมือสีขาวกับสีดำวางพับซ้อนกันไว้อยู่สองตั้ง เธอลืมไปได้อย่างไรว่าในวันที่ปู่กับย่าไล่ออกจากบ้าน เจ้าของร่างเดิมแอบขโมยสิ่งนี้มาด้วยเพราะอยากเอาคืนพ่อปู่กับแม่ย่า อีกทั้งยังมีเข็ม กรรไกร สายวัดตัว สะดึงปักผ้า และด้ายอยู่ในกล่องไม้ครบครัน บัวคนก่อนขโมยมาทั้งที่เย็บผ้าไม่เป็นเธอทำไปเพราะความสะใจ เพราะปู่กับย่าไม่ได้ให้สมบัติติดตัวมาสักชิ้น ยกเว้นที่นารก ๆ แห่งนี้ ที่สามีเธอมาถางทำกระท่อมอาศัยอยู่ สมิงเอนหลังพิงเสาเรือนสายตาเผลอมองเธออย่างเพลิดเพลิน เวลาผู้หญิงคนนี้กำลังยุ่งอยู่กับการทำงานทำไมเธอช่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม