ล้างหน้าแปรงฟันเสร็จเธอเดินเข้าไปในห้องนอนทางฝั่งตะวันออกเพื่อดูเด็ก ๆ และสามี แต่หูก็ได้ยินเสียงเหมือนคนคุยกันแว่วมา
ใครมาหาที่เรือนแต่เช้านัก
“เมียข้านี่นะช่วยชีวิตคน” สมิงไม่อยากจะเชื่อคำที่นางน้อยเล่าเท่าใดนักที่ภรรยาของเขาช่วยชีวิตลูกสาวคนเล็กของเธอที่จมน้ำตายไปแล้วกลับมาหายใจได้อีกครั้ง แต่เมื่อวานที่น้องชายมาหาเขาก็เล่าให้ฟังเช่นกันบ้านน้องชายอยู่ใกล้กับบ้านผู้นำหมู่บ้าน ตอนสมหมายเดินออกมาเขาได้ยินคนกลุ่มหนึ่งที่ยืนคุยกันกับก้านลูกชายผู้ใหญ่บ้านบอกว่าบัวช่วยชีวิตคน เมื่อคืนเขายังนอนคิดอยู่เลยว่ามันเป็นไปได้จริง ๆ หรือ
“ใช่ บัวช่วยชีวิตลูกข้าไว้ วันนี้ข้าจึงเอาเนื้อหมูมาฝากท่านกับภรรยาเป็นน้ำใจเล็ก ๆ น้อย ๆ จากครอบครัวข้า เมื่อวานข้าทั้งตื่นเต้นและดีใจจนลืมขอบคุณแม่บัวไป” นางน้อยไม่คิดว่าผู้หญิงขี้เกียจและปากร้ายอย่างบัวจะมีความสามารถถึงเพียงนี้ นางน้อยรู้สึกซึ้งในน้ำใจเธอจริง ๆ
