บัวเดินออกมาแล้วพาลูกไปหาซื้อเมล็ดพันธุ์ผักสองสามอย่าง จากนั้นไปเลือกซื้อสบู่เธอซื้อไปหลายก้อนเพราะห้าก้อนราคาเพียงหนึ่งสลึง บัวจึงซื้อกลับไปห้าสิบสตางค์เพื่อจะเอาไปซักผ้าและเธอจะหาสูตรทำเป็นน้ำยาล้างจานด้วย เพราะตอนล้างจานที่ติดมันเธอจะได้ไม่ต้องต้มน้ำร้อนและใช้น้ำมะนาวล้างอีก และสามีจะได้ไม่สงสัยหากเสื้อผ้าที่เขาสวมใส่มีกลิ่นหอม และที่สำคัญเธอไม่ลืมที่จะซื้อมุ้งกลับด้วยสองหลัง หลังเล็กสำหรับเธอหลังใหญ่สำหรับสามพ่อลูก
ก่อนเดินกลับบัวซื้อขนมไข่จิ้งจกให้กับลูกทั้งสองด้วย มันมีเม็ดหลากสีลักษณะเหมือนไข่จิ้งจก
“ท่านแม่ซื้อให้พวกข้าจริง ๆ หรือขอรับ” นานมากแล้วที่สองพี่น้องนี้ไม่ได้กินขนมไข่จิ้งจก ถ้าจำไม่ผิดคงได้กินปีละครั้งที่แม่ของพวกเขาอนุญาตให้เอาผลนุ่นที่แก่จัดไปแลกที่บ้านอุ่นเรือนได้ เพราะอุ่นเรือนจะนำหนังยางและขนมไข่จิ้งจกมาสำหรับให้เด็ก ๆ เก็บผลนุ่นไปแลก
“ใช่ เมฆเอาไปถือไว้สิ” บัวซื้
