ตอนที่ 9 ทวนความจำNC25++

2169 คำ

ฟิ้ว ~ “ว้าย! “สิ้นเสียงเข้มเจ้าเล่ห์ ร่างบอบบางปลิวไปตามแรงเหวี่ยงของร่างสูงทันที ดวงตากลมโตเบิกกว้างส่งเสียงร้องออกมาอย่างตื่นตกใจ ก่อนลำตัวจะกระแทกลงบนกลางเตียงหนานุ่มขนาดคิงไซซ์ในวินาทีต่อมา หมับ ! “อะ..อ๊ะ! “ในเวลาอันรวดเร็วร่างสูงได้ตามขึ้นมาคร่อมทั้งร่างของเด็กสาวเอาไว้ จับข้อมือทั้งสองข้างกดแนบลงกับเตียงใหญ่อย่างแน่นหนา อีกทั้งใบหน้าคมคายยังโน้มเข้าไปใกล้จนปลายจมูกคมสันแนบติดกับแก้มนุ่ม เมื่อใบหน้าเรียวเล็กเบือนหนี “ปล่อยนาเดี๋ยวนี้นะ! “มีนาเม้มริมฝีปากเขาหากันแน่นพร้อมกับหลับตาปี๋ไม่กล้ามอง หนำซ้ำเนื้อตัวยังสั่นเทาอย่างไม่อาจควบคุมได้ด้วยความหวาดกลัว ยามที่เหตุการณ์ตอนนี้คล้ายคลึงกับความทรงจำอันเลวร้ายครั้งก่อน เมื่อมันดันประดังประเดเข้ามาในสมองราวกับเป็นการตอกย้ำเพิ่มทวีคูณความเจ็บปวดในใจให้แก่เธอ “หึ จะร้องไห้ไปทำไม ทำอย่างกับว่าไม่เคยโดนกูเอางั้นแหละ “ฮัททสึเค้นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันสะใจ เมื่อเห็นร่างบางเสียน้ำตาหวาดกลัวจนตัวโยน “ผ่านมาตั้งหนึ่งปีแล้วมึงคงลืมหมดแล้วล่ะสิ ว่ากูเอามึงท่าไหนบ้าง งั้น..วันนี้เรามาทวนความจำกันดีกว่านะ อยากรู้จริง ๆ ….” “….โดนกูเปิดบริสุทธิ์ตั้งแต่คืนเข้าหอ จนถึงตอนนี้มี คxย ของไอ้ตัวไหนกระแทกส่วนนั้นของมึงบ้างแล้วล่ะ” “ไอ้ทุเรศ! “มีนาเบือนหน้ากลับมาตวาดโต้ตอบด้วยอารมณ์โมโหสุดจะทนที่ถูกหยามเกียรติ ทำให้ปลายจมูกเชิดแตะกับปลายจมูกคมสันของร่างสูงตรงหน้าทันที “..” แต่หารู้ไม่ว่าสิ่งที่เธอเอื้อนเอ่ยกำลังทำให้ฮัททสึเกิดอารมณ์โทสะ จนต้องขบกรามแน่นจนปูดนูนตาขวางน่ากลัว เหตุเพราะเป็นคนใจร้อนเกลียดการถูกผู้หญิงขึ้นเสียงใส่ โดยเฉพาะเด็กอย่างเธอ “คนทุเรศอย่างกูเนี่ยแหละจะทำให้มึงครางอยู่ใต้ร่างกู!” แควก ! “อ๊ะ! “สิ้นสุดเสียงเหี้ยม ฮัททสึดันตัวลุกขึ้นใช้สองมือฉีกกระชากชุดเดรสลายลูกไม้ของเด็กสาวทันควัน จนขาดวิ่นเป็นสองส่วน โดยไม่รอให้เด็กสาวได้ตั้งตัว ทำให้เศษผ้าเสียดสีกับผิวเนื้ออ่อนจนเธอเปล่งเสียงรอยแดงผุดขึ้น ร่างบอบบางเหลือเพียงบราเซียสีครีมที่ปกปิดหน้าอกใหญ่เกินมาตรฐานทะลักล้น และ แพตตี๋ตัวจิ๋วสีครีมปกปิดส่วนสงวนเท่านั้น “อย่าทำอะไรนาเลย อึก..นากลัว..ฮื้ออ~ “มีนาน้ำตาไหลนองยกมือขึ้นพนมไหว้อ้อนวอนขอร้องสามีให้เห็นใจ เมื่อภาพฝังใจอันเลวร้ายปีก่อนย้อนกลับมาทำร้ายอีกครั้ง “…” โดยที่ตอนนี้เธอไม่สามารถขยับตัวหนีไปไหนได้ เนื่องจากถูกเรียวขาแกร่งหนีบช่วงล่างเอาไว้เนืองแน่น ขณะเจ้าตัวกำลังปลดเข็มขัดหนังราคาแพง จ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มเปื้อนน้ำตาแววตาสมเพชไร้ความสงสาร “เมื่อกี้ยังปากเก่งอยู่เลยนิ “ฮัททสึเค้นเสียงหัวเราะในลำคออย่างสะใจ พลางโน้มตัวลงไปหาภรรยาสาวรวบมือสองข้างขึ้นพันธนาการด้วยเข็มขัดหนัง สร้างความหวาดกลัวให้เด็กสาวเป็นอย่างหนัก “อึก..จะทำอะไร ปล่อยนานะ! .. “เด็กสาวพยายามต่อต้านดีดดิ้นพล่านแต่ไม่เป็นผล ด้วยแรงอันน้อยนิดของเธอ ไม่สามารถสู้แรงผู้ชายร่างใหญ่อย่างเขาได้ “ก็เห็นอยู่เสือกถาม! ไอ้น้ำตาเนี่ยต่อให้มึงบีบจนท่วมกรุงเทพก็หยุดกูไม่ได้” “อื้ออ ~ “เด็กสาวเบ้หน้าด้วยความเจ็บ เมื่อถูกเข็มขัดหนังรัดอย่างแรงแน่นหนาในช่วงท้าย ก่อนที่ริมฝีปากบางขยับเอ่ยตะล่อมให้ผู้เป็นสามีหยุดการกระทำ “แต่คุณพ่อคุณแม่ยังอยู่ข้างล่างนะ นาว่าอย่าทำอะไรตอนนี้เลย” “แล้วไงกูไม่สน “ฮัททสึตอบอย่างไม่ได้รู้สึกแคร์ เนื่องด้วยตอนนี้เขาไม่สามารถต้านทานกับอารมณ์ปรารถนาของตัวเองได้อีกต่อไป เมื่อเรือนร่างสวยสง่า และ กลิ่นหอมจากแป้งเด็กบนตัวภรรยาสาวแรกแย้มประจักษ์แก่สายตาชวนให้น่าหลงใหล ปลุกเร้าให้แก่นกายใหญ่พองตัวจนปวดหนึบอยู่ใต้กางเกงยีน แม้ว่าเธอยังเหลือชุดชั้นในปกปิดสิ่งสวยงามที่เขาเคยเห็นมาก่อนก็ตาม “คุณเกลียดนาไม่ใช่เหรอ เกลียดกันก็ต่างคนต่างอยู่สิ “มีนาพูดโน้มน้าวโดยที่หยาดน้ำตายังคงรินไหลหยดแหมะผ่านทางตาลงหมอนใบใหญ่หยดแล้วหยดเล่า ความหวาดกลัวเริ่มทวีคูณขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อรู้ว่าต่อจากนี้เธอจะโดนอะไร “ก็เพราะกูเกลียดมึงไง กูถึงต้องการทำลายมึงให้เจ็บปวด! “ฮัททสึไม่หลงกล ก้าวขาลงจากเตียงเร่งรีบถอดกางเกงยีนหลังจากถอดเสื้อเชิ้ตด้านบนเสร็จเรียบร้อย “…” ในขณะที่เด็กสาวรู้สึกจุกขึ้นมากลางอกครั้นได้ฟังถ้อยคำอันร้ายกาจจากผู้เป็นสามี ก่อนจะใช้โอกาสรวบรวมแรงทั้งหมดดันตัวลุกขึ้นก้าวขาเล็กลงจากเตียง ดวงตากลมโตพร่ามัวจดจ้องไปยังบานประตูด้วยความคาดหวังว่าจะหลุดพ้นออกไปได้ โดยลืมไปว่าตัวเองเหลือเพียงชุดชั้นใน หมับ ! “จะหนีออกไปสภาพนี้หรือไงวะ! “ฮัททสึคว้าเอวคอดกิ่วไว้ ก่อนจะเหวี่ยงเด็กสาวกลับไปที่กลางเตียงใหญ่อีกครั้ง พลั่ก ! “อ๊ะ! ปล่อยนานะคนใจร้าย “เด็กสาวตวาดเสียงอย่างจนปัญญาจะหลุดลอด ขณะข้อมือเล็กทั้งสองข้างที่ถูกพันธนาการไว้ด้วยเข็มขัดหนัง ถูกมือหนาของผู้เป็นสามีกดแนบติดกับเตียงไว้เหนือศีรษะอย่างแน่นหนาเพียงมือเดียว “คxย กูแข็งแล้วอย่าหวังว่ากูจะปล่อย! “มุมปากหนายกยิ้มอย่างพึงพอใจที่เห็นใบหน้าหวาดกลัวของภรรยาสาว สิ้นสุดเสียงเย้ย เจ้าของใบหน้าหล่อโน้มเข้าไปซุกไซร้ซอกคอขาวเนียนหอมกรุ่นจากแป้งเด็ก พลางแลบลิ้นยาวออกมาตวัดเลียวนเป็นวงกลมก่อนจะลากไปจนถึงใบหู สร้างความรู้สึกวาบหวามให้แก่เด็กสาวอยู่ไม่น้อย “อื้ออ ~ ปล่อยนะ..อึก..อื้ออ ~ “มีนาพยายามปฏิเสธความรู้สึกที่ผู้เป็นสามีมอบให้ แต่ร่างกายของเธอกลับไม่ทำตาม ปลดปล่อยน้ำรักสีใสออกมาจากรูสวาทจนเปียกแฉะแพตตี้ตัวจิ๋ว “..” ก่อนที่มือหนาจะล้วงเข้ามาสัมผัสกลีบกุหลาบสวยสะพรั่ง ไร้ซึ่งไรขนปกปิด สองนิ้วแกร่งทำการแหวก กลีบร่องของเธอให้ออกจากกัน พลางถูไถร่องแคมฝั่งซ้ายและขวาอย่างแรง จนสะโพกเล็กกระตุกแอ่นรับนิ้วแกร่งอย่างลืมตัว “ฮึ “ฮัททสึเค้นเสียงในลำคออย่างเย้ยหยัน เมื่อผละใบหน้าออกจากซอกคอขึ้นมาชำเลืองมองใบหน้าเปื้อนน้ำตาของเด็กสาวที่กลายเปลี่ยนเป็นเหยเก เพราะความเสียวที่เธอไม่สามารถปกปิดมันเอาไว้ได้ พรึ่บ ! “..” มีนาเบิกตาโพล่งได้สติขึ้นมาโดยที่หยาดน้ำตาได้เหือดแห้งไปแล้ว เมื่อฮัททสึกระชากชุดชั้นในทิ้งพร้อมกันจนขาดวิ่น เผยให้เห็นทรวงอกอันใหญ่ดีดเด้งตั้งชูชัน รวมถึงกลีบกุหลาบสีแดงฉ่ำเปียกแฉะน่าดูดเลีย ทำเอาฮัททสึถึงกับรอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ พลางแลบลิ้นสากออกมาตวัดเลียริมฝีปากล่างของตัวเองอย่างหื่นกระหาย จ้องมองสองสิ่งสวยงามสลับกันไม่วางตา ขณะที่ภรรยาสาวนอนหอบหายใจหนัก ๆ “ผ่านไปปีเดียวร่านขึ้นเยอะเลยนะ สัมผัสไม่นานก็มีอารมณ์ละ “ฮัททสึช้อนตาขึ้นมองใบหน้าจิ้มลิ้มพลางแสยะยิ้มร้าย เอ่ยวาจาเยาะเย้ย มือหนาอีกข้างชักรูดแก่นกายใหญ่โอบอุ้มด้วยเส้นเอ็นให้ขยายใหญ่กว่าเดิม “..” มีนาเผลอหันหน้ากลับมามองผู้เป็นสามี ทว่าสายตาเจ้ากรรมกลับเลื่อนต่ำมองแก่นกายใหญ่โดยอัตโนมัติเป็นต้องตาโตอีกครั้ง เมื่อมันทั้งใหญ่และยาวราวกับท่อนไม้ซุงจนน่ากลัว จึงพยายามกระเถิบตัวถอยหลังหลีกหนีทว่า… พรึ่บ ! “จะหนีไปไหน “กลับถูกมือหนาคว้าข้อเท้าดึงลงมาให้อยู่กลางเตียงอีกครั้งซะก่อน ด้วยแรงอันน้อยนิดของเขา แต่สามารถทำให้ทั้งร่างของเธอถลามาตามแรงได้ไม่ยาก “นาไม่อยากทำ “มีนาจ้องใบหน้าดุร้ายของผู้เป็นสามีด้วยแววตาสั่นระริก ก่อนจะรีบเอี่ยวตัวพยายามตะเกียกตะกายหนีลงจากเตียงอีกครั้ง แต่สุดท้ายก็ไม่พ้นมือหนาคว้ารั้งข้อเท้าเธอเอาไว้แน่นจนเจ็บ ก่อนเรียวขาเล็กจะถูกตั้งฉากเป็นรูปตัวเอ็มอ้าออกกว้างอย่างรวดเร็ว “ทำหน้าที่เมียของมึงซะ!” กรึก ! สวบ ! “กรี๊ดด! “มีนากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวราวกับร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ เมื่อฮัททสึอัดกระแทกท่อนเอ็นใหญ่เข้ามาในร่องรักอันคับแคบไร้การใช้งานมานาน จนสุดความยาวของมันอย่างรุนแรงป่าเถื่อน โดยไม่รอให้เธอได้ตั้งตัว ซึ่งความคับแน่นในกายสาวทำให้ฮัททสึชะงักไปทันทีอย่างผิดคาด “เอาออกไปนาเจ็บ อึก! “เสียงสั่นเครือของเด็กสาวทำให้ฮัททสึหลุดออกจากภวังค์ เหลือบตามองใบหน้าอาบน้ำตาของเด็กสาว ก่อนจะรีบปรับเปลี่ยนสีหน้าให้กลับมาเคร่งขรึม โดยที่เอวสอบยังไม่เริ่มขยับ “อย่าทำเป็นไม่เคยไปหน่อยเลย “สิ้นเสียงฮัททสึจึงเริ่มขยับเอวสอบเข้าออกในร่องรักอวบนูนอย่างยากลำบาก เนื่องด้วยความรัดแน่นของกายสาว แม้ว่ารูรักจะผลิตน้ำหล่อลื่นออกมามากมายในตอนแรก ทว่ากลับไม่ได้ช่วยให้ขยับง่ายเลย ปึก ! ปึก! “โอ๊ย! เจ็บ “ใบหน้าจิ้มลิ้มบิดเบี้ยวอย่างหนักด้วยความเจ็บปวดทุกครั้งที่ ปลายหัวเห็ดบวมเบ่งกระทุ้งโดนปากมดลูกอยู่ถี่ ๆ จึงต้องยกมือทั้งสองข้างที่ถูกพันธนาการ ออกแรงดันหน้าท้องอันแข็งไว้ให้เขาผ่อนแรงลง “รัดแน่นฉิบหาย “มือหนายกเรียวขาเล็กทั้งสองข้างขึ้นจนปลายเท้าชี้โด่ขึ้นเพดาน พลางยืดลำตัวแกร่งเล็กน้อย โหมแรงกายตอกอัดเข้าออกในร่องรักรุนแรงไร้ความปรานี โดยไม่สนใจเสียงเล็ก พลันให้เลือดสีสดไหลยืดตามออกมาในทุกจังหวะหยาบโลนกระเซ็นไปทั่วไป ทั้งหน้าขาเล็ก และ หน้าท้องอันแข็งเลอะเปรอะเปื้อน ราวกับว่าเขากำลังเปิดบริสุทธิ์ของเด็กสาวอีกครั้งก็ไม่ปาน “อือ~ “มีนากัดฟันแน่นน้ำตาหลั่งไหลข่มกลั้นความเจ็บหน่วงตรงกลีบกุหลาบบวมช้ำ และ ท้องน้อยเอาไว้ ไร้ซึ่งความเสียวซ่าน ภาวนาขอให้เวลานี้ผ่านพ้นไปให้เร็วที่สุด เมื่อร่างสูงด้านบนกระทำรุนแรงป่าเถื่อนเกินไป เทียบเท่ากับครั้งแรกที่เธอถูกเขาเปิดบริสุทธิ์ ปึก ! ปึก ! “อ๊า ~ “ด้วยความเสียวกระสันเพราะกายสาวตอดรัดตุบ ๆ ทำให้ฮัททสึเผลอเปล่งเสียงครางต่ำออกมาอย่างสุดจะกั้น ก่อนจะเปลี่ยนท่าพลิกร่างเล็กให้นอนตะแคงข้าง พลางยกเรียวเล็กขึ้นมาพาดบ่าแกร่งหนึ่งข้าง ส่วนอีกข้างพาดกับหน้าขาแกร่ง เลื่อนมือหนาลงมาจับเอวคอดกิ่งไว้แน่น โดยที่เอวสอบยังขยับเข้าออกในร่องรักระรัวเร็ว “อือ..จุก “มีนานิ่วหน้าพยายามกักเก็บเสียงด้วยความทรมาน มือเรียวเล็กทั้งสองข้างขยุ้มปลอกหมอนไว้เนืองแน่น ในขณะที่เรือนร่างโยกคลอนไปตามจังหวะป่าเถื่อน จนรู้สึกจุกทรวงอกใหญ่ที่กระเพื่อมขึ้นลงอย่างหนักหน่วง ทนนอนให้ผู้เป็นสามีปรนเปรอความใคร่กับร่างกายของเธออยู่อย่างนั้น ขัดขืนต่อต้านยังไงสุดท้ายก็คงไร้ประโยชน์ “หึ “ฮัททสึที่เห็นความเจ็บปวดของภรรยาสาวจึงกระตุกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ ท่ามกลางเสียงกายยามขับเคลื่อนดังสนั่นทั่วห้อง พับ ๆ กลบเสียงครวญครางเบา ๆ ในลำคอของเด็กสาว เขาจะไม่เล้าโลมให้เธอรู้สึกดีอีกเด็ดขาด นอกจากจะใช้ความรุนแรงเท่านั้นในบทรักเร่าร้อนของเธอและเขา ปึก ! ปึก! พับ ! พับ! “..” ในขณะเดียวกันร่างบอบบางเริ่มกระตุกเกร็ง ฮัททสึจึงตอกอัดความเร็วแรงใส่ร่องรักบวมช้ำ อาบนองด้วยน้ำรักสีเลือดอย่างบ้าคลั่ง ทำให้เนื้อสีแดงข้างร่องปริปลิ้น จนเด็กสาวปลดปล่อยห้วงอารมณ์สุดท้ายออกมาในที่สุด “อ๊าสสสส “ฮัททสึรีบดึงเอ็นใหญ่ของตัวเองออกจากร่องรัก เชิดหน้าคำรามเสียงปลดปล่อยอารมณ์ราคะออกมา ฉีดพ่นน้ำรักขาวขุ่นพุ่งใส่บั้นท้ายงอนงามทุกหยาดหยด พรึ่บ ! “อ๊ะ! พะ..พอแล้ว “มีนาส่งเสียงห้ามปราม เมื่อเธอยังไม่ทันได้พักหายใจกลับถูกฮัททสึพลิกร่างให้นอนคว่ำหน้าซะก่อน จากนั้นบั้นท้ายงอนงามได้ถูกยกขึ้นด้วยฝีมือของคนด้านหลัง พลันให้น้ำรักขาวขุ่นที่เขาปล่อยทิ้งไว้ไหลย้อยลงมาตามเรียวขา “แต่กูยังไม่พอ!”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more