ฉันที่กำลังจะหันไปมองเวทีด้านหลัง ต้องหันขวับไปมองหน้าคุณเธียเตอร์อีกครั้งเมื่อเขาว่าฉัน ซึ่งเขาก็เบือนสายตามามอง ก่อนจะเลื่อนแก้วจากปากตัวเองมาชนปากฉัน
"สักหน่อยดีไหม"
"อื้อ! ไม่ค่ะ" พูดจบก็ดันแก้วเครื่องดื่มออกจากปากของตัวเอง
"ลืมไป ไม่ใช่อาหารหมากระเป๋า"
"คุณเธียเตอร์!" ฉันเผลอทำหน้ามุ่ยใส่อย่างลืมตัว แต่เหมือนเขาก็ไม่ได้สนใจ ยกแก้วเครื่องดื่มในมือจนหมด ก่อนจะเลื่อนไปให้พี่เฟิร์สรินให้อีก
"เรียนวิศวะฯ เหรอ"
ฉันละสายตาไปมองหน้าพี่เฟิร์สที่กำลังมองหน้าฉัน คำถามที่ไม่ระบุชื่อเมื่อกี้คงถามฉันแหละ
"ค่ะ" ฉันพยักหน้าตอบ
"ปีไหน"
"ชวนกูมากินเหล้า หรือมาสืบประวัติคนอื่น" เสียงคุณเธียเตอร์ดังขึ้น ซึ่งพี่เฟิร์สก็เลื่อนสายตาไปมอง มุมปากนั้นมีรอยยิ้มร้ายกาจประดับอยู่
"อยากรู้ผู้หญิงคนแรกที่…" พี่เขายกมือขึ้นทำท่าทางเหมือนกำลังนับนิ้ว
"ถ้ามึงไม่จบ กูจบชีวิตมึง"
"หึ" พี่เฟิร์สหลุดเสียงหัวเร
