“มีใครอยู่ไหมคะ คุณน่านให้ป้ามาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ” พอมาถึงบ้านพักส่วนตัวท้ายไร่ของเจ้านาย ป้าแดงที่เป็นแม่ครัวประจำไร่กาแฟก็ร้องตะโกนถามทันทีเมื่อบ้านเงียบ
“มีค่ะ” พิมพ์มาดาเดินออกมาดูที่ระเบียงบ้านทันทีเมื่อได้ยินเสียงร้องตะโกน เธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จและไม่มีเสื้อผ้าใส่เลยฉวยโอกาสหยิบเสื้อของน่านน้ำในตู้เสื้อผ้ามาใส่ เป็นกางเกงบ๊อกเซอร์และเสื้อยืดสีดำของเขามาใส่แม้จะตัวใหญ่แต่ก็ยังดีไม่มีอะไรใส่
“นายน่านให้ป้ามาอยู่เป็นเพื่อนหนูเหรอคะ” พิมพ์มาดาถามคนที่เดินขึ้นบันไดบ้านขึ้นมาหาตัวเอง
“ใช่ค่ะ คุณน่านให้ป้ามาอยู่กับคุณ ป้าชื่อป้าแดงนะคะ”
“หนูชื่อดาค่ะ ขอบคุณนะคะป้า ป้าคะป้าทำกับข้าวเป็นไหมคะพอดีหนูหิวค่ะ” เธอแนะนำชื่อตัวเองพร้อมเดินนำหน้าป้าเข้าไปในบ้าน
“หิวเหรอคะ เดี๋ยวป้าทำกับข้าวให้ทานนะคะ” ป้าแดงเดินตรงไปยังห้องครัวเล็กของบ้านไม้เรือนไทยทันที
“ขอบคุณนะคะป้า ป้าช่วยสอนหนูได้ไหมคะ หนูไม่
