อือ!
พิมพ์มาดาปัดมือใหญ่ออกจากไหล่ตัวเอง พร้อมขยับพลิกตัวหันหลังให้ชายหนุ่ม และดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มถึงคอตัวเองด้วยความรำคาญสิ่งที่รบกวนเวลานอน
“ตื่นได้แล้วดา” เขาเขย่าหัวไหล่เธอแรงกว่าเดิม พร้อมเอ่ยเรียกให้เธอตื่น
อือ!
พิมพ์มาดาครางพึมพำพร้อมกับปรือตาตื่นขึ้นตามที่เขาปลุกกะพริบตาไล่ระดับการมองเห็น เพื่อให้คุ้นชินกับแสงของหลอดไฟในห้องนอนของตัวเอง
“อะไรของนายอีก ให้ฉันนอนได้ไหม ฉันเหนื่อย” เธอบ่นถามพึมพำ
“นอนน่ะนอนได้ แต่ตอนนี้เธอต้องโทรหาที่บ้านก่อน ที่บ้านเป็นห่วง” เขาบอกหญิงสาว
“ใช่บ้าน ใช่! ฉันลืมไปเลยว่าวันนี้ฉันต้องถึงบ้านบ่ายโมง แล้วตอนนี้กี่โมงแล้วนายน่าน” เธอดีดตัวลุกขึ้นจากเตียงทันที โดยไม่สนใจว่าตัวเองจะเปลือยอยู่ ผ้าห่มที่ห่มปกปิดร่างสวยงามได้ตกร่วงไปกองที่เอวเล็กคอด เปิดเผยสองเต้าที่หย่อนคล้อยตามแรงโน้มถ่วงของโลกอวดคนหื่นกาม
อึก!
น่านน้ำกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอทันทีเมื่อได้
