บทที่ 14

1080 คำ

คำรณพยายามติดต่อลูกสาวตั้งแต่เมื่อวานเย็นจนตอนนี้ก็ยังติดต่อไม่ได้ ทั้งๆ ที่บอกว่าจะมาถึงวันนี้ตอนบ่าย นี่ก็หกโมงเย็นแล้วพิมพ์มาดายังไม่ถึงบ้านเลย แถมติดต่อก็ไม่ได้ คนเป็นพ่อร้อนใจและคนเป็นแม่ก็นั่งไม่ติดเดินวนไปวนมาในห้องนั่งเล่นจนแสงฉวียกมือนวดกุมขมับ เวียนหัวไปกับลูกสาวและลูกเขย ไม่ใช่แค่ทั้งสองที่กังวลเป็นห่วงหลานสาวนางเอกก็เหมือนกัน “ติดต่อยังไม่ได้อีกเหรอพ่อรน” แสงฉวีถามลูกเขย “ยังครับคุณแม่ ผมโทรหาเพื่อนของยัยดาทุกคนก็บอกว่าไม่ได้เจอยัยดาเลย” “แล้วเธอล่ะแม่อ่อน เป็นยังไงบ้าง ติดต่อหลานแม่ได้รึยัง” แล้วหันมาถามลูกสาว ทั้งๆ ที่รู้คำตอบแต่ก็อยากถาม “ไม่ได้เหมือนกันคุณแม่ ไม่รู้ยัยดาไปไหน เนี่ยก็เลยเวลามากแล้วนะคะ อ่อนเป็นห่วงลูกจังเลยคุณแม่ พี่รน” ว่าแล้วก็เดินไปทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ สามีบนโซฟา “ฉันจะไปบ้านแม่ระย้า จะไปให้แม่ระย้าโทรหาพ่อน่านให้ เห็นบอกว่าไปกรุงเทพฯ เหมือนกัน จะได้ให

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม