ทันทีที่ร่างสูงสง่าเดินเข้ามากับสาวสวยที่ดูโดดเด่นและเย้ายวน ทำให้ผู้ชายหันมองตามหลังกันเป็นแถว แต่พอมองเลยขึ้นมาอีกนิดก็เจอกับสายตาดุๆ ของเจ้าพ่อคอนสตรักชั่นเข้า ทำเอาหนุ่มๆ รีบหันหน้าหลบกันแทบไม่ทัน ออร์แลนโด้พาหญิงสาวเดินเข้าไปนั่งยังโซนวีไอพี บริกรหยิบไวน์เก่ายี่ห้อดังของตระกูลโรคาซานเดอร์ ราคาเฉียดล้าน ที่ถูกสั่งเปิดเอาไว้เมื่อชั่วโมงก่อนเพื่อให้ไวน์มีรสชาติที่นุ่มนวลและกลมกล่อมขึ้นมาจากถังชิว แล้วใช้ผ้าแตะซับน้ำที่ติดตามขวด ก่อนจะรินน้ำสีม่วงอมแดงลงสู่แก้วเบอร์กันดีที่โค้งกลมและบาง กลิ่นหอมของผลไม้ดำอย่างแบล็กเบอร์รี่ บลูเบอร์รี่ เชอร์รี่ ช็อกโกแลต คาราเมลและกลิ่นของไม้โอ๊ก ทำให้คนที่ไม่เคยดื่มไวน์มาก่อน เกิดอยากจะลิ้มลองรสชาติขึ้นมาทันทีที่ได้กลิ่นหอมๆ นั้น
ออร์แลนโด้ยกแก้วไวน์ขึ้นมาแกว่งวนเบาๆ เพื่อดูบอดี้ของไวน์ ก่อนจะยกขึ้นชนแก้วกับสาวตรงหน้าเบาๆ
ด้านคนที่รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังอยู่ในความฝัน หันไปยิ้มบางๆ ให้เทพบุตรที่ทำท่าทางเชิญชวนให้ลิ้มลองไวน์ตรงหน้า จนเธออดใจไม่ไหวยกแก้วไวน์ขึ้นจิบตาม
‘อื้อ! พระเจ้า! เธอเพิ่งเข้าใจคำว่านุ่มนวลกลมกล่อม และหอมละมุนก็วันนี้’ หญิงสาวถึงกับเคลิ้มไปชั่วขณะ
ออร์แลนโด้ยิ้มกริ่มอย่างชอบใจที่เห็นอาการของสาวตรงหน้า จึงหันไปสั่งให้บริกรให้เปิดไวน์อีกขวดรอไว้ทันที
จากนั้นพนักงานก็ทยอยยกอาหารออกมาวาง มีทั้งไข่ปลาคาเวียร์สีเหลืองนวลของ Almas ที่แพงที่สุดในบรรดาไข่ปลาคาเวียร์ เสิร์ฟพร้อมกับสลัดตับห่าน กุ้งล็อบสเตอร์ และสเต๊กเนื้อสตริปลอยน์ (Strip Loin)
“ว้าว!” แพรณารามองแต่ละเมนูอย่างอึ้งๆ
ออร์แลนโด้อมยิ้มบางๆ ก่อนจะทำหน้าที่หั่นสเต๊ก พร้อมทั้งคอยตักเมนูต่างๆ ให้สาวเจ้าอย่างเอาใจ ท่ามกลางเสียงดนตรีที่ไพเราะและสายตารอบๆ ที่แอบหันมามองทั้งคู่เป็นระยะๆ อย่างสนใจ
ห้าสิบนาทีต่อมา...
หลังจากที่ทั้งสองทานอาหารกันจนอิ่มแล้ว ออร์แลนโด้ก็เอ่ยขอตัวลุกออกไปคุยธุระด่วนที่ข้างนอก แพรณาราพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ เพราะเมื่อครู่ผู้ชายมีอายุคนหนึ่งเดินเข้ามาทักทายเขา แล้วส่งซิกแบบที่รู้ว่าต้องการคุยเป็นการส่วนตัว
ชายหนุ่มเดินไปหามือขวาคนสนิท พร้อมกับสั่งให้ดูแลแพรณาราอย่างดี ห้ามไม่ให้ใครเข้าไปยุ่งวุ่นวายที่โต๊ะตอนที่ตนไม่อยู่ อันโตนีโอ้พยักหน้ารับยิ้มๆ รู้ว่าผู้เป็นนายนั้นหวงสาวเจ้าขนาดไหน
หญิงสาวนั่งฟังเพลงพร้อมกับจิบไวน์เบาๆ อย่างอารมณ์ดี พอผ่านไปได้ห้านาที ก็เริ่มปวดชิ้งฉ่องขึ้นมานิดๆ จึงหันไปถามทางไปห้องน้ำกับการ์ดที่ยืนอยู่ใกล้ๆ
อันโตนีโอ้พยักหน้าตอบนิดๆ แล้วออกเดินนำทาง จนมาถึงด้านหน้าของห้องน้ำเขาก็หยุด แล้วผายมือเชิญสาวคนสวยของผู้เป็นนายด้วยท่าทีสุภาพ
“ขอบคุณนะคะที่เดินมาส่ง เดี๋ยวมิกิจะเดินกลับไปโต๊ะเองค่ะ”แพรณารารู้สึกเขินนิดๆ ที่ผู้ชายตัวโตมายืนรออยู่แถวหน้าห้องน้ำ
“เป็นคำสั่งของบอส เชิญคุณมิกิตามสบายเลยครับ!”
คำตอบสั้นๆ แต่ทรงพลัง ทำเอาแพรณาราถึงกับกลอกตาทันทีที่ได้ยินชื่อของคนบงการ ก่อนจะหันไปส่งยิ้มบางๆ ให้กับผู้คุมที่ยืนปักหลักรอ
‘อีตาบ้านี่กลัวเธอหนีหรือไงนะ! ถึงให้คนตามมาเฝ้าเธออย่างกับนักโทษแบบนี้!’ หญิงสาวบ่นในใจ ขณะที่ผลักประตูห้องน้ำบานใหญ่เข้าไป
ทันทีที่เดินเข้ามาด้านใน แพรณาราก็สัมผัสได้ถึงความสะอาดและหรูหราซะจนเธอแทบไม่กล้าจะใช้ห้องน้ำ
“ว้าว” เธอมองการออกแบบที่คล้ายกับสวนดอกไม้อย่างเพลิดเพลินอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินเข้าไปทำธุระ
พอทำธุระส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว แพรณาราก็ออกมาล้างมือที่หน้ากระจกบานใหญ่และเช็กความเรียบร้อยของชุดที่สวมใส่! อยู่ๆ ก็มีนางแบบของชุดชั้นในยี่ห้อดัง ที่เธอจำได้เพราะเคยดูการเดินแบบของอิซซี่ ทาเมียนน่า ผ่านทาง YouTube ส่วนอีกคนหนึ่ง ดีนี่ เวล นางเอกหน้าใหม่ของวงกำลังการเดินเข้ามาในห้องน้ำด้วยกัน เธอรีบส่งยิ้มให้อย่างมีไมตรี แต่แล้วก็กลับถูกสองสาวคนดังยกยิ้มแค่มุมปากให้อย่างเหยียดๆ
“เธอเองเหรอ! ที่คุณออร์แลนโด้ควงมา” อิซซี่เอ่ยถามพลางสำรวจมองสาวตรงหน้าตั้งแต่หัวจดเท้าอย่างดูแคลน
“เอ่อ...ถ้าคุณหมายถึงพี่อลันละก็...ใช่ค่ะ!” แพรณารามองดูอาการของสองสาว ก็รู้ทันทีว่าคงไม่เป็นมิตรแน่ๆ เธอไม่ชอบให้ใครมาทำกิริยาที่ไร้มารยาทแบบนี้ใส่ ‘หน้าตาก็ดูดี แต่กิริยาช่างต่ำ! ไม่น่าเผลอไปยิ้มให้เลยเรา’
“เธอคงไม่รู้สินะ ว่าถ้าได้ขึ้นเตียงกับคุณออร์แลนโด้วันนี้ พรุ่งนี้จะถูกเฉดหัวทิ้งแบบไร้เยื่อใย แล้วหน้าอย่างเธอนี่...บอกตรงๆ นะ ว่าไม่อยู่ในสเปกของเขาหรอก!” อิซซี่เอ่ยด้วยท่าทางเย้ยหยัน ต้องการจะพูดข่มให้ผู้หญิงตรงหน้ารู้สึกแย่ เพราะเธอแทบจะทนไม่ไหวที่เห็นผู้ชายในฝันของเธอ ควงสาวเอเชียร่างเล็กมาดินเนอร์
“ขอบคุณที่บอกนะคะ จริงๆ แล้วฉันแอบหนีไปตั้งหลายครั้ง แต่เขาก็ไปตามกลับมาจนได้! ฉันเองก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันค่ะ นี่ขนาดมาเข้าห้องน้ำ เขาก็ยังให้คนมายืนเฝ้าอยู่ที่หน้าห้องเลย ยังไงก็...ขอตัวก่อนนะคะ” แพรณาราเอ่ยพร้อมกับยิ้มหวานให้นางแบบดังกับนางเอกหน้าใหม่ ที่ทำท่าเหมือนจะรุมยำเธอในห้องน้ำ
“ไม่ว่าแกจะเริ่มยังไง สุดท้ายตอนจบ แกก็จะถูกเขี่ยทิ้งเหมือนคนก่อนๆ น่ะแหละ จำเอาไว้!” อิซซี่บอกพร้อมกำมือแน่น จากตอนแรกว่าจะจัดการตบสาวร่างเล็กให้หายเจ็บใจ แต่พอได้ยินว่าออร์แลนโด้ให้คนมาเฝ้าที่หน้าห้องน้ำ ก็ทำให้เธอต้องข่มอารมณ์เอาไว้!
“คนก่อนๆ นี่รวมคุณด้วยหรือเปล่าคะ แต่ก็ขอบคุณที่เตือน ขอตัวก่อนนะคะ” แพรณาราบอกเสร็จก็ยิ้มยั่วสองสาว ก่อนจะเดินออกไปราวกับคนที่เหนือชั้นกว่า ทั้งๆ ที่ภายในใจก็รู้สึกหงุดหงิดและสับสนกับการแสดงตัวของสองสาวคนดังเมื่อครู่!
ดีนี่รีบเดินตามออกไปติดๆ เพราะอยากรู้ว่ามีคนมาเฝ้าอยู่หน้าประตูจริงหรือไม่ และทันทีที่เปิดประตูออกไป เธอก็ตกใจที่เห็นคนสนิทของเจ้าพ่อคอนสตรักชั่นยืนอยู่ จึงรีบกลับเข้ามารายงานเพื่อนสาวที่ยังยืนนิ่งอยู่กับที่
“ใช่จริงๆ ด้วยแก ดีนะที่ยังไม่ได้ตบนังนั่น ไม่งั้นงานนี้ซวยแน่ๆ” นางเอกดังบอกอย่างรู้สึกกลัว
“เมื่อกี้นังนั่นมันพูดเหมือนกับว่าคุณออร์แลนโด้หลงมัน จนไปตามมันกลับมาอยู่ด้วย ไม่จริงใช่ไหมแก บอกฉันสิ!” อิซซี่อึ้งในสิ่งที่อีกฝ่ายเอ่ยด้วยท่าทางมั่นใจ มันทำให้เธอรู้สึกเจ็บจนแทบจะทนไม่ไหว!
“ฉันก็ไม่รู้นะแก แต่ฉันว่าพอเถอะ เดี๋ยวจะซวยกันซะเปล่าๆ เมื่อกี้ฉันเห็นมือขวาของคุณออร์แลนโด้ยืนรออยู่หน้าห้องน้ำจริงๆ ดูท่าว่าคนนี้เขาคงจะหวงน่าดู!” ดีนี่พยายามบอกเพื่อนรัก เพราะตอนที่เดินตามอีกฝ่ายออกไป เธอเห็นอันโตนีโอ้หันมามองเธอ และเธอรู้สึกกลัวอย่างบอกไม่ถูก
‘พระเจ้า! แบบนี้ไม่เธอเอาอนาคตมาเสี่ยงหรอก เพราะใครๆ ก็รู้ว่าออร์แลนโด้เป็นบุตรชายคนรองของมาเฟียใหญ่ผู้ทรงอิทธิพลอันดับต้นๆ ของโลก การไปยุ่งกับผู้หญิงของเขาไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ’
หนึ่งชั่วโมงก่อนหน้า...
อิซซี่ดีใจมาก! ที่ได้ยินการ์ดคุยกันผ่านวิทยุสื่อสารว่าออร์แลนโด้กำลังจะมาที่นี่ ให้เคลียร์บริเวณที่จอดเฮลิคอปเตอร์อย่างเร่งด่วน เธอตั้งตารอจะเจอเขา จนกระทั่งการ์ดเปิดประตูให้และเขาเดินเข้ามาเป็นคนแรก หัวใจเธอเต้นแรงมาก เพราะหลังจากวันนั้น ที่ได้ขึ้นเตียงด้วย ก็ไม่มีโอกาสได้เจอเจ้าชายน้ำแข็งอีกเลย
แต่แล้วเธอก็ต้องช็อกตาค้าง! ที่เห็นผู้หญิงอีกคนหนึ่งเดินเคียงคู่ตามเข้ามา เขาทำท่าทางดูราวกับหวงผู้หญิงคนนั้นมาก ทั้งกั้นโซนที่นั่งไว้เป็นพิเศษ ไม่ให้ใครรบกวน เปิดไวน์ราคาแพงที่สุดของที่นี่ และอาหารทุกอย่างที่ บริกรเวียนนำมาเสิร์ฟนั้น บ่งบอกว่าเขา ใส่ใจคนที่นั่งทานด้วยขนาดไหน เธอนั่งมองด้วยความเจ็บปวดและริษยา ทำไม...เธอถึงไม่ใช่คนที่ได้สัมผัสความพิเศษนี้บ้าง ทำไมตอนนั้นเขาถึงดูเหมือนคนไม่มีหัวใจ และเย็นชากับเธอ อย่างที่สุด
เธอหลงรักเขามานาน ตั้งแต่เข้าวงการมาใหม่ๆ จนเมื่อสองเดือนที่ผ่านมา เธอไปร้านที่เขานั่งดื่มกับเพื่อน เพราะได้ข่าวจากคนวงในว่าอีกฝ่ายจะไปนั่งดื่มที่นั่นเป็นประจำ เธอนั่งส่งสายตาหวานเยิ้มอยู่นาน จนคนสนิทของเขาติดต่อมา ว่าให้เธอไปรอที่โรงแรมแห่งหนึ่ง พร้อมกับให้กุญแจห้อง! ไม่มีการดินเนอร์ ไม่ถามชื่อ และเขาแทบจะไม่พูดกับเธอเลยสักคำ มีแต่บทรัก ที่ร้อนแรงและดุดัน ไร้ซึ่งความอ่อนโยนใดๆ ทุกอย่างเริ่มขึ้นและจบลงเพียงแค่ครั้งเดียว
จากนั้นเขาก็หยิบสมุดเช็คขึ้นมากรอกตัวเลขแล้วส่งมันให้เธอ พร้อมกับเอ่ยคำพูดที่ทำให้เธอเจ็บดั่งถูกใบมีดและเข็มเป็นร้อยเป็นพันทิ่มแทงที่หัวใจ
‘ถ้าฉันออกมาจากห้องน้ำอีกครั้ง หวังว่าจะไม่เจอเธออยู่ในห้องนี้อีกนะ!’
น้ำเสียงที่เย็นเฉียบนั้น มันทำให้เธอขนลุกจนไม่กล้าต่อรองหรือร้องขอที่จะอยู่ต่อ ทุกอย่างเกิดขึ้นแค่เพียงชั่วโมงเดียวเท่านั้น แล้วเขาก็ถีบหัวส่งเหมือนกับเธอเป็นผู้หญิงขายตัว ที่มีเซ็กซ์เสร็จแล้วก็โยนเงินจ่าย แต่ดูวันนี้สิ! เขามาดินเนอร์กับสาวเอเชีย ที่ดูยังไงก็สู้นางแบบแถวหน้าของวงการอย่างเธอไม่ได้สักนิดเดียว
“ฮือๆๆๆ” อิซซี่นั่งลงแล้วร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บใจ
ดีนี่กลอกตาก่อนจะเข้าไปลูบหลังให้เพื่อนสาวอย่างเสียมิได้
“ฉันจะทำทุกทางให้เขาเป็นของฉันให้ได้ คอยดู!” อิซซี่เอ่ยเสียงกร้าว ดวงตาแดงก่ำ ไม่ยอมถอดใจที่จะเป็นคนสำคัญของออร์แลนโด้
ดีนี่ได้แต่ส่ายหน้าอย่างเพลียๆ พลางคิดในใจว่าเธอไม่มีทางเอาด้วยกับอิซซี่แน่ๆ จบทริปนี้คงต้องห่างอีกฝ่ายสักพัก หรืออาจจะห่างไปเลย เพราะเธอกำลังดัง และยังไม่อยากดับตั้งแต่เพิ่งเริ่มเข้าวงการ!
แพรณาราที่กลับมานั่งโต๊ะได้สักพัก ก็จมอยู่กับความคิดของตัวเอง ‘ชั่วขณะหนึ่ง...เธอรู้สึกเหมือนตัวเองโชคร้ายที่ได้เจอกับออร์แลนโด้ แต่แล้วเธอ ก็รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่มีเขาอยู่ข้างๆ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันดูเพอร์เฟกต์มาก หากไม่นับเรื่องก่อนหน้าที่ไนต์คลับ เขาเหมือนอสูรร้ายที่กลายร่างมาเป็นเจ้าชายแค่ข้ามคืน และเธอก็เหมือนเด็กสาวที่กำลังหลงใหลเจ้าชายอสูร โดยไม่รู้ว่า...หากวันใดวันหนึ่งที่เขาเขี่ยเธอทิ้งเพราะมีสาวคนใหม่ข้างกาย ถึงตอนนั้น! เธอจะทำยังไง? ดูผู้หญิงที่อยู่รอบกายเขาสิ แล้วที่นางแบบนั่นบอกเธอล่ะ อิซซี่ก็คงจะถูกเขาเขี่ยทิ้งมา เเละคงจะเจ็บใจมาก เขาทำแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนหรือเปล่า? แล้วแบบนี้เธอจะทำยังไงต่อไปดี’
“คุณมิกิครับ มือถือของคุณมิกิมีสายเข้าครับ เอ่อ...คือว่าผมเก็บมือถือของคุณไว้ตั้งแต่เมื่อช่วงบ่ายแล้วครับ” อันโตนีโอ้รีบส่งมือถือคืนให้
“ขอบคุณค่ะ” แพรณารารับมือถือมาดูก็ตกใจ รีบกดรับสายของเพื่อนรัก ‘บ้าจริง! นี่เราลืมฟ้าไปซะสนิทเลย!’
“ฮัลโหลฟ้า เมื่อคืนฉันขอโทษ...”
“จะบ้าเหรอ! แกจะมาขอโทษอะไรล่ะ ฉันสิต้องขอโทษแก เมื่อวานมือถือของฉันตกพื้นแล้วเครื่องมันพัง เลยติดต่อหาแกไม่ได้ นี่พี่คิมเพิ่งพาไปซื้อเครื่องใหม่มา ฉันขอโทษนะมิกิ แกไม่โกรธฉันใช่ไหม” ฟ้ารดารีบเอ่ยขอโทษที่เมื่อคืนไม่ได้ไปตามนัด แล้วก็เป็นห่วงว่าเพื่อนจะรอและโทร. หาไม่ติด แถมเธอก็ยังจำเบอร์ของอีกฝ่ายไม่ได้ เลยต้องให้พี่ชายไปดึงข้อมูลจาก มือถือเครื่องเก่ามาลงเครื่องใหม่ให้ กว่าจะได้มือถือมาใช้ก็เกือบค่ำเพราะพี่ชายติดงานและเพิ่งจะมาถึงคอนโดฯ เธอเลยต้องรีบคุย เพราะแบตที่ติดมากับเครื่องใกล้จะหมด ต้องปิดเครื่องชาร์จแบตอีกแปดชั่วโมง จะใช้ได้อีกทีก็พรุ่งนี้เช้า!
“เอ่อ ไม่เป็นไรหรอกฟ้า แกอยู่กับพี่คิมแล้วใช่ไหมตอนนี้” แพรณาราโล่งใจที่เมื่อคืนฟ้ารดาไม่ได้ไปคอยเก้อ
“อืมใช่! ไม่ต้องห่วงนะมิกิ เดี๋ยวค่อยนัดเจอกันใหม่ ฉันยังอยู่ที่นี่อีกนาน” ฟ้ารดาเอ่ยเสียงสดใส
“ได้จ้ะ!” แพรณาราตอบ พลางหันไปบนเวที หลังจากที่เห็นใครต่อใครทำท่าทางสนอกสนใจ เหมือนดั่งกับว่ามีนักร้องดังขึ้นไปร้องเพลง!
“ผมขอมอบเพลงนี้ให้กับใครคนหนึ่งที่เป็นดั่งนางฟ้าของผม!” ออร์แลนโด้นั่งอยู่ตรงเปียโนบนเวที ส่งยิ้มหวานให้สาวที่กำลังถือโทรศัพท์แนบหูอยู่ ทำเอาฮือฮากันไปทั่วทั้งห้องอาหาร สายตานับร้อยๆ คู่ต่างพากันจ้องมองมายัง เธอที่เป็นดั่งนางฟ้าของเจ้าชายน้ำแข็ง ที่นั่งอยู่ตรงโซนวีไอพีทันที
แพรณารารู้สึกตัวชาขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่ที่เจอกับออร์แลนโด้ทุกอย่างมันเกิดขึ้นรวดเร็วจนเธอตั้งรับแทบไม่ทัน เธอรู้สึกเบลอๆ งงๆ กับสิ่งที่อีกฝ่ายกำลังบอกผ่านไมค์ ไม่ใช่แค่ให้เธอรับรู้ แต่เขากำลังประกาศให้คนอื่นๆ รับรู้ด้วยเช่นกัน
‘เขาทำแบบนี้ทำไม?’ เธอถามตัวเองไปมาอย่างสับสน ก่อนจะหันไปมองที่เวทีอีกครั้งเมื่อเสียงของเปียโนเริ่มดังขึ้น และเธอก็เห็นอีกฝ่ายกำลังส่งยิ้มหวานมาให้
Baby life was good to me
ที่รัก ชีวิตนี้มันก็ดีอยู่แล้วนะ สำหรับฉัน
But you just made it better
แต่เธอทำให้มันดียิ่งขึ้นไปอีก
I love the way you stand by me
ฉันรักที่เธอยืนเคียงข้างกัน
Through any kind of weather
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
I don't wanna run away
ฉันไม่อยากจะวิ่งหนีไปไหนเลย
Just wanna make your day
อยากจะทำให้วันคืนของเธอมีแต่ความสุข
When you feel the world is on your shoulders
ในยามที่เธอรู้สึกเหมือนแบกโลกทั้งใบไว้บนบ่า
I don't wanna make it worse
ฉันก็ไม่อยากจะทำให้มันแย่ลงไปกว่าเดิม
Just wanna make us work
แค่อยากจะทำให้ความสัมพันธ์ของสองเราเป็นไปได้ด้วยดี
Baby tell me I will do whatever
ที่รัก บอกฉันสิ ฉันจะทำทุกๆ อย่างเลย
It feels like nobody ever knew me until you knew me
รู้สึกเหมือนว่าไม่มีใครรู้จักฉันดีเลย จนกระทั่งเธอมารู้จักฉัน
Feels like nobody ever loved me until you loved me
รู้สึกเหมือนไม่มีใครเคยรักฉันเลย จนกระทั่งมีเธอเข้ามา
Feels like nobody ever touched me until you touched me
รู้สึกเหมือนไม่เคยมีใครสัมผัสฉันมาก่อน จนกระทั่งเธอสัมผัสฉัน
Baby nobody, nobody, until you...
ที่รัก ไม่มีใครเลย จนกระทั่งเธอเข้ามา...
(Shayne Ward - Until You) แปลเนื้อเพลงโดย AELITAX TRANSLATE
น้ำเสียงอันไพเราะและท่วงทำนองที่อ่อนหวานของเปียโน สะกดทุกสายตาที่อยู่ในห้องอาหารแห่งนั้น ให้จมดิ่งสู่ห้วงอารมณ์ของเพลงได้อย่างไม่น่าเชื่อ พลัน! เสียงปรบมือก็ดังกึกก้องไปทั่วห้องอาหารอย่างชื่นชม เพราะไม่เคยมีใครได้เห็นมุมนี้ของออร์แลนโด้มาก่อน
แพรณาราถึงกับอึ้งไปครู่หนึ่ง กว่าจะรู้สึกตัวได้ก็ตอนที่ได้ยินเสียงเรียกของฟ้ารดาในโทรศัพท์ดังขึ้น!
“มิกิ! มิกิ! ฟังอยู่หรือเปล่า”
“อืม!” แพรณารารับคำสั้นๆ อย่างจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
“ใครร้องเพลงนี้น่ะ เพราะจังเลย น่าอิจฉาสุดๆ นางฟ้าของผม ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน” คนปลายสายที่ได้ยินเสียงเพลงตั้งแต่แรกเอ่ยถาม เพราะเพื่อนสาวที่คุยๆ อยู่เงียบไป ตอนแรกก็คิดจะเรียก แต่พอได้ยินน้ำเสียงที่ร้องและท่วงทำนองของเปียโนที่ไพเราะ เธอจึงถือสายฟังจนจบเพลง
“แกไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว แค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวค่อยคุยกันใหม่” แพรณารารีบบอก
“ได้ๆ ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ตอนนี้ฉันอยู่กับพี่คิมแล้ว บายจ้ะ!”
“แล้วเจอกัน” แพรณาราตอบพลางจ้องมองร่างสูงที่ลุกออกจากเปียโนด้วยหัวใจสั่นๆ
ด้านฟ้ารดาพอวางสายเสร็จ ก็รีบดึงสายชาร์จมาเสียบมือถือ จากนั้นวิ่งไปเข้าห้องน้ำเพราะปวดชิ้งฉ่อง
ออร์แลนโด้ร้องเพลงจบก็เดินตรงมายังโต๊ะที่นั่ง แต่ทว่า...แพรณารากลับเดินหนีออกจากห้องอาหารไปแบบไม่หันกลับมามองข้างหลังอีกเลย
คนที่กำลังสับสน เดินออกมาจากห้องอาหารแห่งนั้นมาด้วยความรู้สึกอาย ที่ใครๆ ต่างก็จ้องมองเธออย่างสนใจ ‘พระเจ้า! นี่เขากำลังจะภทำอะไร คิดบ้างไหมว่าเธอจะรู้สึกยังไง! หรือว่านี่คือเรื่องสนุกที่คนรวยๆ เขาทำกัน!’
แพรณาราออกมาจนถึงด้านหน้าของตัวเรือ เพราะตั้งรับไม่ทันกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ทั้งเรื่องที่ออร์แลนโด้ทำดีกับเธอราวกับคนรัก ทั้งๆ ที่มันไม่ใช่เลยสักนิด ไหนจะเรื่องของนางแบบดังที่เจอในห้องน้ำ อีกฝ่ายอาจจะเคยถูกทำแบบนี้มาก่อน เลยเจ็บใจที่เห็นออร์แลนโด้มาทำแบบเดียวกันกับเธอ ก็เลยแสดงอาการหึงหวงและไม่พอใจออกมา
หญิงสาวสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ สองสามครั้งเพื่อตั้งสติ ก่อนจะหันหลังเตรียมเดินกลับเข้าไปข้างใน
“อุ๊ย!” เธอตกใจ เพราะหันมาชนเข้ากับร่างสูงที่ยืนซ้อนอยู่ด้านหลัง และใบหน้าบึ้งๆ ของเขาก็อยู่ห่างจากใบหน้าของเธอไม่ถึงคืบ
“ทำไมถึงเดินหนีออกมา!” ออร์แลนโด้ถามเสียงเย็นพลางจ้องมองหญิงสาวไม่วางตา
แพรณาราขอบตาร้อนผ่าวขึ้นมาทันใด รีบหันหลังให้อีกฝ่ายทันที ‘บ้าจริง! ทำไมน้ำตาต้องไหลออกมาตอนนี้ด้วยนะ’ เธอด่าตัวเองในใจอย่างรู้สึกหงุดหงิด
“ทำไมไม่ตอบ!! แล้วเมื่อกี้คุยโทรศัพท์กับใคร” ออร์แลนโด้ตะโกนใส่คนที่ยืนหันหลังให้อย่างรู้สึกโมโห เขาอุตส่าห์ทำใจกล้าหน้าด้านขึ้นไปร้องเพลงให้เธอ แต่เธอกลับทำหน้าตื่นๆ ไม่ได้ดีใจกับเพลงที่เขาร้องเลยแม้แต่น้อย แถมยังคุยโทรศัพท์กับใครไม่รู้ พอเขาเดินกลับมาที่โต๊ะ เธอก็เดินหนีออกมาข้างนอกห้องอาหาร แล้วแบบนี้มันแปลว่าอะไร? คนที่กำลังเดือดเริ่มจมอยู่ในความคิดของตัวเอง
หญิงสาวยังคงเงียบเช่นเดิม ออร์แลนโด้ทนไม่ไหวกระชากมือถือของเธอมา แล้วก็กดโทร. ออกไปยังเบอร์ที่โทร. เข้ามาล่าสุด เสียงสัญญาณดังขึ้นเพียงสองครั้งปลายสายก็กดรับ!
“อ๊ะ!” แพรณาราพยายามแย่งมือถือของเธอคืน แต่กลับถูกอีกฝ่ายรวบแขนทั้งสองข้างเอาไว้
“นั่นใครรับสาย!” ออร์แลนโด้ถามพลางจ้องมองสาวเจ้าที่น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างหงุดหงิดใจ
“แล้วจะพูดกับใครล่ะ” ปลายสายเอ่ยด้วยน้ำเสียงกวนๆ ทำให้ ออร์แลนโด้โมโหหนักขึ้นกว่าเดิมเข้าไปอีก เพราะคนที่รับสายเป็นผู้ชาย
“แล้วมึงโทร. มาคุยกับเมียของกูทำไม!” ออร์แลนโด้ถามกลับเสียงดังด้วยสำนวนที่สุดคลาสสิก จนฝ่ายที่รับสายได้ยินแล้วถึงกับสะอึกจนพูดไม่ออก แต่พอคามินกำลังจะตอบกลับแบตมือถือ ก็ดันหมดไปซะก่อน
แพรณาราที่ได้ยินออร์แลนโด้พูดจาไม่ดีออกไปก็ทนไม่ไหว
“เอามือถือคืนมานะ! ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย! ฮือๆ เอาคืนมา...” หญิงสาวด่าไปร้องไห้ไป พร้อมกับพยายามสะบัดแขนของอีกฝ่ายให้หลุดออก
“อยากได้เหรอ? งั้นบอกมาสิว่าคุยกับใคร บอกมา!” ออร์แลนโด้ถามเสียงดังอย่างไม่พอใจ อารมณ์หึงหวงแล่นขึ้นมาไม่มีปี่มีขลุ่ย
“คุยกับเพื่อน มิกิคุยกับเพื่อนค่ะ ได้โปรด...ปล่อยแขนได้ไหม มิกิเจ็บได้โปรด...” แพรณาราอ้อนวอน
“เพื่อนผู้หญิงหรือผู้ชาย!” ออร์แลนโด้ถามเสียงเย็นจนน่าขนลุก ดวงตาที่แดงก่ำบ่งบอกว่ากำลังข่มอารมณ์อย่างหนัก
“พะ...เพื่อนผู้หญิงค่ะ พี่อลันปล่อยมิกิก่อนได้ไหม ได้โปรด...”
“ตอบผิดแล้วมิกิ!” เขาโมโหหึงจนเลือดขึ้นหน้า เพราะคำตอบเมื่อครู่ทำให้ฟางเส้นสุดท้ายของเขาขาดลงทันทีทันใด!
‘นี่เธอเห็นว่าเขาโง่มากสินะ ดูเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำให้ มันไม่ได้ทำให้เธอมองเห็นความรู้สึกดีๆ ที่แสดงออกเลย หึ! นี่ขนาดเขาขึ้นไปร้องเพลงบนเวทีจีบเธอ แต่เธอกลับเดินหนีออกมา ให้ตายสิ! น่าอายชะมัด ตั้งแต่เกิดมาเขายังไม่เคยคิดว่าจะทำอะไรแบบนี้เพื่อผู้หญิงคนไหนเลย แต่ดูเธอทำสิ นี่ขนาดเป็นเมียของเขาแล้ว ยังบังอาจโกหกแอบคุยกับผู้ชายคนอื่น แบบนี้เขายอมไม่ได้! วันนี้เธอจะได้รับรู้ว่าโทษของการหักหลังมันเป็นยังไง!’
ออร์แลนโด้ที่กำลังเดือดดาล รวบสาวเจ้าที่น้ำตานองหน้าขึ้นพาดบ่าแล้วเดินตรงไปยังห้องพักส่วนตัวทันที
“กรี๊ดดด ปล่อยนะ! ปล่อยมิกิลงเดี๋ยวนี้ ปล่อย!” แพรณาราร้องเสียงหลงเมื่อถูกคนตัวโตยกขึ้นพาดบ่า แล้วก้าวเร็วๆ ไปที่ไหนสักแห่งหนึ่ง ที่ดูเหมือนจะเป็นทางเฉพาะที่ไม่มีคนเดินผ่านเลยแม้แต่ คนเดียว
กำปั้นน้อยๆ ทุบลงแผ่นหลังกว้างรัวๆ ทั้งคำพูดที่ตัดพ้อและด่าทอต่างๆ นานาไม่สามารถทำให้ออร์แลนโด้เปลี่ยนใจได้ เขาจะทำให้เธอรู้สึกเจ็บ เหมือนที่เขากำลังเจ็บจนแทบบ้าอยู่ในตอนนี้
พอเดินมาถึงประตูบานใหญ่ของห้องนอน ออร์แลนโด้ก็กดรหัสที่หน้าประตูหกหลัก แพรณาราชะงักกำปั้นน้อยๆ ที่ระดมทุบหลังของอีกฝ่ายอย่างตกใจ เมื่อรู้ว่าเขาพาเธอเข้ามาในห้องพักขนาดใหญ่
ออร์แลนโด้โยนหญิงสาวลงบนเตียงขนาดคิงไซส์ พร้อมกับเปิดลิ้นชักที่อยู่ข้างเตียง หยิบกุญแจมือออกมาสองอัน แล้วดึงมือบางมาใส่กุญแจมือเอาไว้ข้างหนึ่งพร้อมกับกดล็อก จากนั้นก็ดึงกุญแจอีกด้านไปกดล็อกกับหัวเตียง คลิก!
“ได้โปรด พี่อลันอย่าทำแบบนี้ มิกิกลัว ฮือๆๆ อย่าทำแบบนี้ ฮือๆ ขอร้องล่ะ...” แพรณาราดิ้นพล่าน อ้อนวอนทั้งน้ำตาพร้อมกับส่ายหน้าไปมาอย่างน่าสงสาร แต่ก็ไม่สามารถทำให้อสูรร้ายเปลี่ยนใจได้
ออร์แลนโด้ยิ้มเหี้ยมที่มุมปาก และจับข้อมือของสาวเจ้าอีกข้างมาใส่กุญแจมือ แล้วกดล็อกกับหัวเตียงอีกฝั่ง จากนั้นก็ลงมือกระชากชุดที่เธอใส่ออกอย่างไม่ไยดี
“ไม่นะ! กรี๊ดดดด ได้โปรด...พี่อลันอย่าทำแบบนี้ ฮือๆๆ ปล่อยมิกินะไอ้คนบ้า ฮือๆๆ” แพรณาราทั้งอ้อนวอน ทั้งต่อว่าที่เขาทำกับเธอ ราวกับว่าโกรธแค้นกันมาเป็นสิบๆ ปี
ออร์แลนโด้ที่ถูกความโกรธครอบงำยังคงเดินหน้าต่ออย่างไม่สนใจ แม้ว่าเสียงร่ำไห้ปานจะขาดใจจะดังขึ้นอย่างไม่ขาดสายก็ตาม เขาใช้มือเกี่ยวแพนตี้สีขาวลายลูกไม้ทิ้ง จากนั้นก็ปลดกางเกงของตัวเองออก
แพรณาราที่กำลังร้องไห้อยู่ถึงกับชะงักและตกใจในขนาดที่อลังการของอีกฝ่าย หญิงสาวดิ้นพล่านรีบขยับร่างเปลือยเปล่าของตัวเองหนีอย่างหวาดกลัว
“ไม่นะ! พี่อลันมิกิกลัว ได้โปรด” เธออ้อนวอนเสียงสั่น
ออร์แลนโด้ขยับตัวไปจับข้อเท้าทั้งสองข้างดึงกลับมา แล้วแยกขาเรียวงามออกจากกัน พร้อมทั้งยกสะโพกของสาวเจ้าให้ลอยขึ้นได้ระดับกับหน้าขา จากนั้นก็จับความเป็นชายที่แข็งขืนกดลงไปยังร่องกลีบของดอกไม้งามที่อวบอูม สีแดงอมชมพู แล้วออกแรงดันเข้าไปในกายของหญิงสาวครั้งเดียวจนสุดลำ!
“อ๊ะ! ไม่นะ...กรี๊ดดดด” แพรณารากรีดร้องน้ำตาไหลพราก เพราะขนาดที่ไม่ธรรมดาทำให้เจ็บปวดจนแทบจะปริแตกออกเป็นเสี่ยงๆ เธอทนรับความดุดันและเอาแต่ใจของอีกฝ่ายไม่ไหว มันไม่เหมือนครั้งแรกที่เขาอ่อนโยน ต่อเธอ
ชายหนุ่มรับรู้ถึงแรงบีบรัดที่ตัวเขาเองก็เจ็บจนแทบจะทนไม่ไหว แต่เขาจะไม่มีทางใจอ่อนกับเธอเด็ดขาด นี่คือสิ่งที่เธอสมควรจะได้รับมัน เขาจะไม่ปรานีเธออีกต่อไป
คนที่โมโหจนหลงลืมสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างยังคงกระทำการป่าเถื่อนต่อ!
“ฮือๆๆ ปล่อยนะ มิกิเจ็บ ฮือๆๆ” แพรณาราอ้อนวอนทั้งน้ำตานองหน้า ภาวนาขอให้เขาหยุดการกระทำที่ป่าเถื่อนนี้สักที!
“ไม่เอาแล้ว มิกิ จะ...เจ็บ...” หญิงสาวทนรับไม่ไหว หมดสติไปทั้งๆ ที่ออร์แลนโด้เพิ่งจะเริ่มเกมได้ไม่กี่นาที
“บ้าจริง!” ชายหนุ่มสบถอย่างหัวเสีย คว้าเสื้อที่ข้างเตียงขึ้นมาสวมลวกๆ ก่อนจะเดินออกไปสั่งแม่บ้านประจำตัว ให้เข้ามาดูแลคนข้างในห้อง จากนั้นก็เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกห้องหนึ่ง ที่เป็นห้องคู่มีประตูทะลุหากันได้