Chapter 25 มัดมือชก
ฉันเดินยิ้มกลับเข้าไปในบ้านอย่างมีความสุข เมื่อได้รับรายงานจากคนในคอนโดฯ เรื่องของทวิชและป่านฝัน แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ฉันมีความสุขได้ยังไง ในเมื่อสิ่งที่ฉันทำกำลังจะเป็นผลสำเร็จ สถานะนางร้ายที่ฉันได้รับกำลังจะถูกเปลี่ยนเป็นนางเอกในไม่ช้า
รอยยิ้มของฉันก็ค่อยๆ หุบลงเมื่อเห็นเจ้าของใบหน้านิ่งเรียบเดินออกมาต้อนรับที่หน้าบ้าน
แน่นอนว่าฉันแปลกใจเป็นที่สุดที่เห็นพ่ออยู่ในบ้านในเวลานี้ เป็นความผิดปกติตั้งแต่เช้ายันเย็นที่เกิดขึ้นของวัน ตลอดชีวิตของฉันแทบไม่เคยเห็นพ่ออยู่บ้านในตอนเช้า หรือแม้แต่กลับเข้าบ้านก่อน 2 ทุ่มแม้แต่วันหยุดก็ตาม
แต่วันนี้ฉันเห็นพ่อยังอยู่ที่บ้านในตอนสายและยังเห็นท่านที่บ้านก่อนพระอาทิตย์ตกดิน
“วันนี้พ่อไม่ไปไหนหรอคะ” ฉันถามพ่อก่อน แต่คนถูกถามกลับถามขึ้นมาแทนคำตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
“สนุกไหม”
ฉันทำหน้างง...จริงๆ คือฉันงงนั่นแหละ พ่อกำลังพูดถึงเ
