"ตาครับยายครับพอดีผมต้องขอตัวกลับก่อนพอดีทางโน้นส่งข้อความตามครับ/วันชาติวันนี้พี่ต้องกลับก่อนนะ วันหน้าจะมาคุยด้วยใหม่" กรวรรธเอ่ยลาผู้อาวุโสทั้งสองพร้อมกับยกมือกระพุ่มไหว้อย่างนอบน้อม เสร็จแล้วยกมือระดับอกหันไปทางน้องชายคนใหม่เป็นการบอกลา แล้วหันหลังเดินกลับไปที่รถยนต์คันหรูจุดมุ่งหมายคือโรงแรมxxxxx อย่างเร่งรีบอยู่ในทีเพราะกลัวว่าจะเป็นเรื่องอขาดบาดตาย
@โรงแรมxxxxx@โรงจอดรถผู้บริหาร
กรวรรธจอดรถเสร็จจึงรีบออกจากรถพร้อมกับยกโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูกดโทรหามนัสพงษ์ทันที ไม่นานก็มีเสียงปลายสายรับสายในเวลาต่อมา
มนัสพงษ์: ครับคุณกรวรรธ คือเกิดเรื่องนิดหน่อยน่ะครับ
กรวรรธ: เรื่องอะไรครับคุณเลขา
มนัสพงษ์: คือแม่บ้านโทรมาบอกผมว่าติดต่อคุณกรวรรธไม่ได้ อยากให้ไปดูที่ห้องให้หน่อยนะครับ คือ..คือ..
กรวรรธ: พูดมาเถอะครับคุณเลขา
มนัสพงษ์: คือ แม่บ้านได้ยินเสียงเด็กเล่นกันในห้องพักของคุณกรวรรธครับ
