บทที่ 11 ได้เสีย nc++
1291 คำ
คนถามเช่นเขารู้ดี ว่าไม่ใช่เธอหรอกที่ขี้หวง แต่เป็นเขานี่แหละที่ละโมบกว่าใคร ก่อนนี้เขาก็แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเธอ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง เดี๋ยวพอผ่านพ้นคืนนี้ไปเถอะ... นิรินคงถูกเขาขังไว้ไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวัน ไม่ให้ใครได้เห็นเธอ
“อยากค่ะ ต่อให้พี่ไม่รักนิล แต่จำไว้ว่าพี่ชัชเป็นของนิลคนเดียว” เธอรักจริง พูดจริงทุกคำ ใครจะเก็บอดีตที่ตายไปแล้วมาดราม่าก็เชิญ แต่เธอไม่สน คนปัจจุบันเท่านั้นที่ทำคะแนนได้
เธอน่ารักขนาดนี้ ไม่เชื่อหรอกว่าพี่ชัชจะใจแข็งไปได้ทั้งชีวิต...
“ครับ พี่สัญญาว่าตั้งแต่วันนี้ไป พี่จะเป็นของเราแค่คนเดียว”
จูบของพี่ชัชครานี้เหมือนเน้นย้ำคำสัญญาที่เขาเพิ่งให้ไป หมดเวลาลังเล หมดหนทางให้ย้อนกลับอีก เฉกเช่นเดียวกับจุมพิตนี้ที่เขาเองก็ไม่คิดจะหยุดอีกแล้ว
“อื้อ”
“พี่จะนุ่มนวล”
เธอรู้ว่าพี่ชัชระมัดระวังทุกการเคลื่อนไหว ใครจะไปคิดว่าคนใจร้าย ปากไม่ตรงกับใจ ปล่อยให้เธอรอมานานหลายปีจะเป็นสุภาพบุรุษได้ขนาดนี้
“ใครอยากให้พี่นุ่มนวลกันคะ”
“ถ้าไม่ชอบ แล้วนิลชอบแบบไหนครับ”
พักนี้เขาพูดจามีหางเสียงกับเธอบ่อยๆ เดี๋ยวครับ เดี๋ยวนะครับ สมแล้วที่ใครๆ ก็ต่างขนานนามว่าคุณชายชัชวิน ถึงจะพยายามทำเข้มกลบเกลื่อนก็เถอะ
“นิลตามใจพี่ค่ะ”
ถ้าตามใจเขาจริงๆ ยัยตัวเล็กคงแหลกคามือเขาแน่ ความต้องการของผู้ชายที่อดทน อดกลั้นตัวเองมาตลอด เมื่อถึงคราวระเบิด ย่อมมีอานุภาพรุนแรงเหลือประมาณ
“แล้ว...” เขาเว้นจังหวะ ชั่งใจว่าควรบอกเธอดีหรือไม่ “ถ้าพี่ทำแรงจนนิลเจ็บ”
“ถ้านิลเจ็บนิลจะบอกค่ะ” เธอไม่รู้หรอก ที่คนเขาบอกว่าครั้งแรกจะเจ็บมากกว่าสุขสมนั้นเป็นยังไง หรือจะเจ็บสักแค่ไหน
รู้แค่ว่าทุกสัมผัสก่อนหน้านี้ของพี่ชัช เธอชอบมัน ชอบทุกอย่าง ชอบจูบของเขา แม้แต่ตอนที่เขาเผลอตัวกัดกลีบปากเธอด้วยความมันเขี้ยวจนได้เลือด เธอก็ยังชอบ ตอนเขาจับ เขาลูบและบีบเคล้นเนื้อตัว เธอก็ชอบ อยากให้เขารีบๆ ทำอะไรมากกว่านี้
“พอถึงตอนนั้น พี่คงไม่ฟัง”
“ถ้าพี่หลงนิลขนาดนั้น นิลจะกัดให้พี่รู้ตัวนะคะ”
“เด็กอะไร ฉลาดจริง” เขาทั้งขำ ทั้งเอ็นดูกับความคิดของเธอ แต่ไม่กล้ารับรองว่าพอเธอกัดมา เขาจะไม่กัดตอบ
หมดเวลาเจรจาต่อรอง ถึงเวลาของการปฏิบัติและสอนให้เด็กในวันนี้ กลายเป็นผู้ใหญ่ในวันพรุ่งนี้
เขาไม่เบื่อที่จะจูบนิริน เธอเป็นผู้หญิงที่เก่งทุกอย่าง ไม่ว่าเรื่องอะไรก็หัวไว เรียนรู้ได้เร็ว แม้ครั้งแรกที่ถูกเขาจูบจะเงอะงะไปบ้าง แต่เพียงไม่นานเธอก็ตอบสนองและสามารถรุกเขาได้เอง
“จั๊กจี้จังค่ะ”
เมื่อประพรมไปจนถ้วนทั่วใบหน้าเธอ ซอกคอและใบหูขาวสะอาดเป็นที่ที่เขาใช้จูบแทะเล็มเธอต่อ เขารู้ว่าจุดพวกนี้สร้างอารมณ์ให้หญิงสาวได้ ไฟในห้องที่ยังสว่างโร่ ทำให้เห็นชัดเจนว่านิรินตัวแดงเป็นกุ้งสุกไปแล้ว
“แล้วชอบมั้ย”
“ชอบสิคะ”
สายเสื้อเส้นกระจิ๋วหลิวร่นลงไปกองที่แขน เนินอกสาวเผยอออกมาวับๆ แวมๆ นิรินมีเชื้อจีน เธอขาวลออไปทั้งตัวราวหยดน้ำนม
“อึก !”
มันมากกว่าความจั๊กจี้เมื่อมือพี่ชัชสอดเข้ามาในเสื้อนอน หน้าท้องที่ถูกเขาสัมผัสหดเกร็งขึ้นอัตโนมัติ เธอรู้ว่าจุดมุ่งหมายเขาอยู่ที่ใด แต่การคืบคลานที่เชื่องช้านี้ ก็ทำเธอลุ้นจนใจเต้นกระหน่ำ ว่าเมื่อไรเขาจะกอบกุมมันได้
“แอ่นหลังให้พี่หน่อย”
เธอทำตามที่เขาสั่ง เจ้าเสื้อเนื้อลื่นที่นอนทับอยู่ถูกตลบขึ้นมากองเหนืออก พี่ชัชมองก้อนเนื้อดีดเด้งในบราสีขาวตาไม่กะพริบ เขาจ้องจนเธออาย ต้องเบี่ยงหน้าหลบสายตานั้น
“ที่จริงก็ไม่เด็กแล้วนี่”
“คะ ?” เขาพึมพำอะไรสักอย่าง เธอได้ยินไม่ชัด
พี่ชัชไม่สนใจอยากคุยกับเธออีก เขาซุกหน้าลงที่กลางหว่างอกเธอ เสียงสูดลมหายใจดังจนน่าประหวั่น แม้เธอจะเพิ่งผ่านการอาบน้ำ พรมผลิตภัณฑ์ทำความหอมทุกชนิดมาอย่างดีก็เถอะ
ต่อมาเขาใช้มือดันบราเธอขึ้น จนไปกองอยู่ที่เนินเนื้อ สองก้อนกลมกลึงประดับด้วยป้านจุกตรงกลาง ปรากฏอยู่ต่อส่ายหน้าเขาอย่างไม่ต้องสงสัย
“ที่จริงมันก็น่าอายนะคะ”
ต่อให้เธอปากเก่ง กล้าได้กล้าเสีย ไม่กลัวใคร แต่การมาโป๊เปลือยต่อหน้าชายนี่ ก็เป็นเรื่องแปลกใหม่ในชีวิต
“นิลเห็นของพี่แล้ว ลูบก็ลูบแล้ว แบบนี้เรียกว่าเสมอกัน”
“ไม่เหมือนสักหน่อยนี่คะ อ๊า...” ความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไร ตอนที่มือพี่ชัชลูบไปโดนดอกป้านกลางอก เหมือนมีกระแสไฟแล่นผ่านตัวเธอไปเลย
“ไม่เหมือนยังไง” เขาเพลินมือ เมื่อยิ่งถูตุ่มไตเม็ดนี้ก็เริ่มแข็งตัว เหมาะแก่การดูดกลืน
“ฮื่อ...” เขาทำได้ยังไงกัน พูดคุยหยอกล้อกับเธอ ในขณะที่เล่นอยู่กับหน้าอกเธอ เนื้อตัวเธอบิดเกร็งจนแทบจะดึงผ้าปูเตียงขึ้นมาห่อตัวได้อยู่แล้ว
“หรือพี่หวงเวลาใครเห็นนมพี่ล่ะคะ”
“ที่จริงพี่ก็หวงนะ นิลเคยเห็นพี่เดินถอดเสื้อโชว์อกหรือไง” เธอทำท่าครุ่นคิดแล้วส่ายหน้า
“ก็ไม่เคยนะคะ เห็นมีแต่พี่ชินที่ทำ” นิ้วมือที่หมุนวนอยู่กลางทรวงชะงัก คิ้วเข้มขมวดฉับ
“นี่แอบมองนมน้องชายพี่ ?”
“จะบ้าเหรอคะ ใครจะไปทำแบบนั้นกัน”
“แล้วตกลงเห็นมั้ย”
“อืม... ก็เห็นนะคะ” เธอจินตนาการถึงตอนพี่ชินอยู่บ้าน “พี่ชินผิวขาวกว่าพี่ชัชนิดหน่อย ที่อกมีขนสีน้ำตาลอ่อนๆ”
“พอแล้ว”
“กล้ามอกพี่ชินก็ใหญ่กว่าของพี่ชัชด้วย ยังมี...”
“ถ้ายังไม่หยุด พี่จะหึงจริงๆ แล้วนะครับ”
เธอยกมือขึ้นมาปิดปากฉับ ก็ไม่รู้ทำไมต้องกลัว เรียกว่าเกรงใจน่าจะตรงกว่า ถึงตอนที่พี่ชัชหึงจะน่ารักเป็นบ้าก็เถอะ แต่ในสถานการณ์นี้ เธอกลัวจะได้เจอความหึงในอีกเลเวลน่ะสิ
“ก็พี่ชัชถาม” เธออ้อมแอ้มแก้ตัว
คำแก้ตัวของเธอคงไม่สำคัญอีก เมื่อเขาก้มลงมาจูบเนินอกเธอเบาๆ ทั้งสองข้าง ไม่รู้ทำไมเธอถึงเห็นความอิโรติกของเราเป็นความโรแมนติกไปซะได้
กางเกงนอนขายาวถูกดึงออกทางขา ไม่รู้เมื่อตอนอาบน้ำแต่งตัวเธอรีบจนหยิบชั้นในตัวย้วยมาใส่หรือเปล่า พี่ชัชถึงได้ทำหน้าแบบนั้น
ชัชวินกลืนน้ำลายหลายอึก ลำคอแห้งผาก มองทุกสัดส่วนต่อหน้าเหมือนคนละเมอ แต่ไหนแต่ไรมาเขาคิดแค่ว่านิรินน่ารัก แม้หน้าตาไม่ได้โดดเด่น แต่กลับมีเสน่ห์ดึงดูดอย่างเหลือล้น มองได้ไม่เบื่อ มาตอนนี้ เพิ่งรู้ว่าเขาพลาดไปมาก สรีระสาวที่อะร้าอร่ามต่อหน้า กำลังจะฆ่าเขาให้ตายเพราะความต้องการ
- ผู้เขียน
