ร่างอวบอิ่มเยื้องกายเข้ามานั่งคุกเข่าอยู่เบื้องหน้า นิ้วมือที่ปลายเล็บทาสีแดงสดเข้าประจำหน้าที่ที่คุ้นเคยในทันที ปลายลิ้นแลบออกมาเพียงนิดเลียไล้ริมฝีปากสีเดียวกับเล็บเพราะของอร่อยกำลังนอนสงบนิ่งรอคอยอยู่ในนั้น
“อืม...ถามผิดนะคะ คุณโรจน์อะต้องถามว่า ยุรีรีดน้ำคุณแก้วออกไปกี่น้ำมากกว่า หรือไม่ก็ต้องถามว่า กี่น้ำและก็...กี่คน” เสียงซ่านเสียวในอารมณ์พูดพลางโอบกอดตัวตนของเขาเอาไว้ พร้อมระบายลมหายใจแผ่วเบานำทาง
“ยุรี เธอนี่มัน...สุดยอดจริงๆ” ไพโรจน์เอนกายลงกับพนักเก้าอี้ ลมหายใจติดขัดเพราะถูกหยอกเย้า
“เชื่อเถอะค่ะ สำหรับยุรี ครั้งเดียว...ไม่เคยมีใครพอ”
ดวงตาที่แต่งแต้มด้วยสีจัดจ้านหลุบมองสิ่งมีชีวิตที่เคลื่อนกายและเติบโตขึ้นภายในอุ้งมือของเธอ แค่เพียงปลายลิ้นตวัดชิม สิ่งมีชีวิตแสนมหัศจรรย์ก็พร้อมพุ่งทะยานเข้าสู่อุ้งปากของเธอในทันที
“หึหึหึ...เห็นมั้ยคะ ดีดี้ไม่อยู่ ดีขนาดไหน แค่คุณโรจน์กระด
