บทที่ 3
1328 คำ
โดมินิกแสยะยิ้มในความมืด ยิ่งได้เห็นความไร้เดียงสาของเด็กสาวใต้ร่างก็ยิ่งทำให้เขาปวดร้าวและอยากกระแทกโจนจ้วงเอวสอบกระแทกถี่รัวๆ เข้าหาความฉ่ำแน่นของคนตัวเล็ก และยิ่งไปกว่านั้น เขาจะได้เป็นผู้ชายคนแรกของเด็กสาวใต้ร่าง มือใหญ่เคลื่อนมากอบกุมขยำขยุ้มสองเต้าแล้วโน้มหน้าลงไปซุกไซ้ซอกคอระหง จากนั้นเคลื่อนถูเคราสากมายังเนินอกอวบอูมที่มือของตนบีบขยำเคล้นคลึง ก่อนจะตวัดลิ้นสากเลียและดูดเม้มหนักหน่วงเป็นจังหวะปลุกเร้าความเสียวให้เด็กสาว
“อ่ะ...อื้อ เจ็บ...เอเจ็บ ทำไมฝันถึงเหมือนจริงแบบนี้คะ”
มือของเอณิการ์เคลื่อนมาจับมือใหญ่ที่กุมขยำเต้าทั้งสองของตนและพยายามผลักดันหน้าที่ซุกไซ้ถูไถดูดเม้มยอดอกของตนเองออก แม้จะเป็นฝัน แต่มันก็เหมือนจริงมาก สาวน้อยแยกไม่ออกเลยว่ามันคือฝันจริงอย่างที่พยายามจะเชื่อหรือเป็นความจริงกันแน่ แต่พอได้สบดวงตาสีมรกตที่ทอประกายคู่นั้นของเขาก็แทบอ่อนระทวย จากความกลัวตอนนี้เธอเหมือนกับต้องมนตร์สะกดอะไรสักอย่าง
“เด็กน้อยของฉัน มันจะเสียว เชื่อฉันเด็กดี อืม...” มือใหญ่ลูบแก้มเนียนที่ชื้นเหงื่อของสาวน้อยแล้วก็โน้มลงไปบดจูบหน้าผากโหนกนูนและเคลื่อนมาจูบปลายจมูกที่เชิดรั้นของหญิงสาว ก่อนจะเคลื่อนมาประกบบดจูบปากน้อยและก็สอดแทรกลิ้นสากของตนเองเข้าไปในโพรงปากเล็กเพื่อจะลิ้มรสความหวานของปากเล็กอีกครั้ง
“อ่ะ...อื้อ”
เสียงครางอู้อี้ของทั้งสองดังลอดออกมาจากริมฝีปากที่บดขยี้แนบบดเบียดกันจนจะกลืนเป็นเนื้อเดียวกัน มือใหญ่ของชายหนุ่มสอดประสานกับมือเล็กที่ปล่อยระทวยไว้ข้างลำตัวแล้วก็กดไปกับเตียงเล็ก เตียงของเด็กสาวขนาดเพียงสามฟุตครึ่งเท่านั้นและเมื่อเทียบกับตัวเขาที่สูงจึงทำให้เท้าและขาของเขาเลยเตียงเล็กออกไปเมื่อนอนคร่อมทับเต็มตัว
“อ่า...บอกฉันสิ หนูชื่ออะไร เด็กน้อยของฉัน”
“อะ...เอ หนูชื่อเอค่ะ หนูชื่อเอ”
ตอนนี้เอณิการ์ตอบออกมาราวกับละเมอ เพราะเธอกำลังหลงไปกับมนตร์สะกดที่ดวงตาของเขาส่งมาให้ ใช่...ก่อนหน้าเธอได้สบจ้องเขาเลยส่งพลังจิตสะกดหล่อนให้ว่านอนสอนง่าย เพราะเขาไม่ต้องการให้เธอร้องเรียกให้พ่อของเธอมาช่วย
“ชื่อจำง่ายดีฉันชอบ เธอต้องตั้งท้องลูกของฉันเด็กน้อย อีกไม่นานเธอจะเป็นแม่ของหมาป่าน้อยแล้วนะ” เขาครางพร่าแล้วลากลิ้นเลียหน้าสวยไล้มายังปลายคางเล็กของหญิงสาว
“อือ...ค่ะ หนูจะมีลูกกับคุณ...”
“ดีมากหนู เชื่อฟังฉัน เรียกฉันว่านายท่านสิ” เขาบอกเสียงพร่าแล้วตวัดเรียวลิ้นวาดเลียสองเต้าสลับไปมา และมือใหญ่ก็ผละจากมือเล็กที่สอดประสานกดไว้มาลูบไล้สีข้างนวลเนียนของเด็กสาว
“นะ...นายท่าน....นายท่าน หนูเอ...รู้สึกยังไงก็ไม่รู้ค่ะตอนนี้”
เด็กสาววัยกระเตาะบอกคนเหนือร่างที่กำลังไล้มือสัมผัสกับเรือนร่างเปลือยเปล่าของตนเอง แข้งขาเรียวเล็กก็ถีบปัดป่ายไปมากับเตียง แม้จะมีร่างใหญ่คร่อมทับแต่ว่าคนตัวโตก็ไม่ได้ทิ้งน้ำหนักทาบทับเธอ เธอจึงเคลื่อนไหวได้สะดวกและไม่อึดอัด แต่ตอนนี้เอณิการ์รู้สึกร้อนวูบไหวตามเนื้อตัวเหมือนจะเป็นไข้ก็มิปาน
โดมินิกไม่อยากใช้พลังจิตสะกดสาวน้อย แต่จะเฉพาะตอนนี้เท่านั้น พอเขาสอดประสานรวมเป็นหนึ่งกับคนตัวเล็กแล้วเธอจะมีสติกลับมาและมีความสุขไปพร้อมกับเขา และตอนนั้นแหละ หล่อนจะได้รู้ว่ามันคือความจริงไม่ใช่ฝัน
“เรียกอีกสิ หนูเอของฉัน”
“นายท่าน...”
“อ่า...หนูคงอยากให้ฉันเข้าไปในตัวหนูแล้วสินะถึงได้บิดเร่าเสียวยั่วยวนแบบนี้ เธอช่างไร้เดียงสาจริงๆ เด็กน้อย” พูดจบก็บดขยี้ปากกับยอดอกของหล่อนแล้วก็ดูดเม้มแรงๆ
“อ่า...อื้อ”
“หนูเสียวเหรอ...ร้องครางออกมาเลยเด็กดี”
“อือ...หนูร้อน หนูไม่ได้สะ...เสียว... สักหน่อย อือ...” หล่อนปฏิเสธแล้วก็ตวัดมือโอบกอดคนตัวโตเหนือร่างด้วยความเผลอไผลไม่รู้ตัว
“อือ...หนูเอแค่ร้อนก็แค่ร้อน แต่ตอนนี้ฉันอยากได้หนูมาก ฉันขอเข้าไปในความคับแน่นของหนูนะ เด็กดีของฉัน”
น้ำเสียงแหบพร่าเออออไปตามเด็กสาวแล้วเคลื่อนไล้จูบตั้งแต่เนินอกอวบอูมขนาดพอดีมือ ไล้ไซ้มายังหน้าท้องแบนราบแล้วเคลื่อนถูคางสากมายังเอวเล็กคอด จากนั้นเคลื่อนมาหยุดตรงเนินสวาทโหนกนูนที่มีเส้นขนสีดำปกคลุมปกป้องความเป็นสาวของหล่อนไว้
“อ่า...หอมเหลือเกิน หนูหอมมาก...”
เขาสูดกลิ่นสาบสาวพรหมจรรย์แรงๆ เต็มปอดแล้วเคลื่อนมือมาถูไถขยุ้มขยำกลีบดอกไม้งามที่ปิดแนบกันอยู่ แล้วเขาก็คลี่กลีบดอกไม้นั้นแล้วเคลื่อนมาแตะปลายลิ้นสากกับเม็ดเกสรของสาวน้อย
“อ่ะ...อื้อ นะ...นายท่าน หนูเอ...หนูเอร้อน...”
เอณิการ์บิดเร่ากายสาวไปมาด้วยความเสียวทรมาน และมือน้อยก็ดันหน้าของเขาออกห่างจากกลางหว่างขาของตนเอง และเท้าเล็กก็จิกผ้าปูเตียงเกร็งร่างกัดปากเสียวไปกับปลายลิ้นสากที่แตะระรัวกับความเป็นสาวของเธอ ยิ่งเธอห้ามก็ยิ่งเหมือนว่าคนตัวโตจะยิ่งรัวปลายลิ้นกับเม็ดบัวหิมะกลางร่างของเธอ
“อ่า...หนูหวานมากเด็กน้อย ไม่อยากเชื่อว่าสาวพรหมจรรย์จะดีแบบนี้ อ่า...” ลากลิ้นสอดแทรกตามกลีบสวาทฉ่ำแฉะ แล้วยิ่งไปกว่านั้นน้ำหวานสวาทของหล่อนก็เหนียวข้น หวานละมุนลิ้นของเขาดีเหลือเกิน
“อือ...นะ...นายท่าน...”
“ว่าไงเบบี้...ต้องการฉันใช่ไหมเด็กน้อย อ่า...”
ผละหน้าออกจากกลางหว่างขาเล็กแล้วก็แหงนขึ้นไปมองหน้าสวยชื้นเหงื่อที่บิดกายสาวครางระทวยเสียวซ่านเพราะสัมผัสจากตนเอง
นิ้วแกร่งเคลื่อนมาดุนดันทแยงเข้าไปในกายเล็กคับแคบ แล้วเขาก็ต้องครางพร่าในลำคอเมื่อร่างเล็กบิดเอวถอยหนีความแข็งแรงของนิ้ว
“หนูเอเจ็บ...”
“อ่า...ต้องเจ็บอยู่แล้วก็หนูตัวเล็ก” เขาบอกเสียงพร่าแล้วใช้มือใหญ่อีกข้างจับเอวเล็กเพียงมือเดียวเกี่ยวรั้งไว้ไม่ให้เคลื่อนบิดถอยหนีการทแยงนิ้วของตนเอง
“อ่า...หนูช่างสวยเหลือเกินหนูเอ”
“หนูร้อนนายท่าน...ปล่อยหนูเถอะนะคะ อือ...อ่า...”
หล่อนครางเสียวและขอร้องให้เขาปล่อยตนเองไป คำพูดของเอณิการ์ทำให้รอยยิ้มของคนเหนือมนุษย์กระตุกยิ้มพร่ามุมปาก ก่อนจะโน้มหน้าลงไปซุกกลางหว่างขาสาวที่ฉ่ำแฉะแล้วตวัดลิ้นสากไปตามกลีบสวาทที่ฉ่ำน้ำหวานสวาทเหนียวข้น
“อูว์...อย่าทรมานหนูเอเลยค่า หนูร้อน...อือ นะ...นายท่านชะ...ช่วยหนูด้วย”
หล่อนทั้งร้อนและเสียวซ่านในร่างกาย เอณิการ์ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนในชีวิต เอวเล็กบิดเร่าส่ายไปมาและรู้สึกเจ็บ แต่ก็กัดฟันอดทนฝืนความเจ็บที่ถูกนิ้วใหญ่รุกเร้าทแยงเข้ามาในความเป็นสาวฉ่ำแฉะของตนเอง เพราะความเสียวร้อนในช่องท้องของเธอมีมากกว่าความเจ็บปวดในครั้งนี้
- ผู้เขียน
