จอมทัพ : พาร์ท
"นี่จะเอาเเต่จ้องหน้ากันหรือไง"
"เปล่าหนิ"
"ก็ฉันเห็นอยู่ว่าเธอจ้อง"
"โอเค จ้องก็จ้อง... เพราะวันนี้คุณดูเศร้ากว่าปกติไง"
"เหอะ"
ผมสบถออกมา ก่อนจะก้มหน้ากินข้าวต่อ เธอต้องอยู่ที่ห้องผมเกือบอาทิตย์เพราะเรื่องของไอ้ธาม เเต่ไม่ต้องห่วงผมไปเฝ้าจินทุกวัน ตอนนี้ก็เเค่ซื้อข้าวมาฝากเธอด้วยก็เเค่นั้น
"กินข้าวซะสิ เเล้วก็อย่าเปิดประตูให้ใครล่ะ ถ้าเกิดมีอะไรก็โทรหาฉันได้"ผมบอกย้ำรอบที่สอง ที่จริงผมกลัวว่าเธออาจจะเบื่อห้องเเล้วออกไปข้างนอกซะมากกว่า ถ้าเป็นแบบนั้นมันคงกว่าเดิมแน่
"ย้ำรอบที่ล้านเเล้วค่า ตกลงเศร้าเพราะอะไรล่ะ เเฟนทิ้งอ๋อ? "
"เปล่า"
"ทำหน้าเหมือนคนอกหักไปได้.."
"นี่"
ผมเงยหน้ามองเธอ ก่อนจะถอนหายใจออกมาเเรงๆ
"มีเรื่องเครียดเหรอ? บอกกันได้นะ ยังไงเดี๋ยวฉันก็ต้องไปเมืองนอก ไม่มีเวลามานั่งเอาเรื่องคุณไปบอกคนอื่นหรอก"
"นี่! "ผมขึ้นเสียงเล็กน้อย
ตอนนี้หัวผมกำลังหมุ
