มหาวิทยาลัย
@ตึกวิศวะ
ผมนั่งจ้องชีสตรงหน้าด้วยสายตาพร่าเบลอ ช่วงนี้ยิ่งใกล้จะสอบเเล้วด้วยผมยิ่งต้องอ่านหนังสือให้หนัก เเต่มันมีเรื่องนึงที่คอยรบกวนใจผมอยู่ตลอดเวลาคือการหายไปของไอ้จอมกับไอ้เดย์
ผมไม่เจอมันสองคนสามวัน เข้าวันนี้ก็วันที่สี่เเล้ว ไม่มีการติดต่อผมทุกช่องทาง เเละดูเหมือนว่าทุกคนที่ผมคิดว่าเขาอาจจะรู้กลับไม่มีใครให้คำตอบผมได้เลยสักคน
ผมชักจะเป็นห่วงขึ้นมาเเล้วดิ...
"วันนี้มึงมีนัดเเล้วเหรอ"
"ก็ไม่เชิง.."
"กับใคร"
"กูต้องรายงานมึงทุกเรื่องหรือไงวะจอม"
เหอะ..
คนที่ดื้อด้านได้ไม่กี่วันหายไปไหนเเล้วล่ะครับ หายไปโดยที่ไม่บอกอะไรกันสักคำ ..แบบนี้อย่าหวังว่าผมจะอภัยให้เลย
เข้ามาทำให้ผมรู้สึกดี เเล้วก็พังมันไม่เป็นท่า เเถมยังทำเหมือนจะพยายามเเปะพลาสเตอร์ที่เเผลที่ผมเเต่ก็ไม่เคยกลับมาดูเเลเเผลเป็นนั่นอีกเลย...
ผมไม่ตลกด้วยเเล้ว...
"..ไว้เจอกันครั้งหน้านะคะ วันนี้เเค่นี้ก่อน"
