“อ่าว พี่ปีโป้ ไม่ได้ไปงานกับเจสเหรอครับ?”
“น้องเพทาย อ๊ายยยย ไม่เจอกันนาน ทำไมหล่อขึ้นทุกครั้งที่เจอเลยล่ะคะเนี่ย”
ทางด้านปีโป้ เธอพึ่งเสร็จจากคุยงานและเจอเข้ากับเพทาย พระเอกหนุ่มสุดหล่อที่ใครเห็นก็มักจะมีท่าทีแบบที่เธอเป็นอยู่ เพราะเขาหล่อจนสาวกรี๊ด
“พี่ปีโป้พึ่งคุยงานเสร็จ น้องเอวามีงานเดินแบบน่ะค่ะ ว่าแต่มาถ่ายงานเหรอคะ?”
“ครับ มาคุยละครเรื่องใหม่ หวังว่านางเอกจะเป็นเจส”
“แหมๆๆ ไม่เบื่อบ้างเหรอคะ เล่นแต่กับน้องเจส”
“ไม่หรอกครับ...ผมต้องการแบบนั้นอยู่แล้ว”
ปีโป้มองดาราหนุ่มตรงหน้าอย่างรู้ทัน เมื่อเพทายนั้นแอบชอบเจสสิก้าอยู่ ถึงเธอจะชอบเขาแต่ก็ยังไม่อยากให้เจสสิก้ามีแฟนเพราะอาจกระทบถึงงานของเจสสิก้าด้วย
“แล้วตอนไหนพี่ปีโป้จะอนุญาตให้ผมได้คบกับเจสล่ะครับ ผมรอมาหลายปีแล้วนะ”
“โธ่ๆๆ อย่างเพทายใครเล่าจะกล้าปฏิเสธ แต่สำหรับน้องเจสน่ะ คงอีกนาน ลองมองคนอื่นดูก่อนไหมคะ”
“อืม...เอาไว้ผมจะไปคิดดูอีกที งั้นผมไปนะครับ ถึงเวลาประชุมแล้ว”
“จ้ะ ไว้เจอกันนะจ๊ะ”
ปีโป้ได้แต่มองตามอย่างแสนเสียดาย ถ้าเกิดเพทายอยากลองเพศทางเลือกแบบเธอ รับรองเธอเสนอตัวเป็นคนแรกอย่างแน่นอน
“นี่คุณ อ๊ะ! อย่านะ...อื้อ ไม่นะ อย่า...”
ทางด้านเจสสิก้า ตอนนี้เธอแทบทำอะไรไม่ถูก เมื่อภูผากำลังเล่นงานเธออย่างหนัก ทั้งปากร้อน ทั้งมือใหญ่ที่เอาแต่ลวนลามจับต้องไปตามร่างสาวเกือบเปลือยโดยที่ไม่มีใครย่างกรายเข้ามาขัดจังหวะเลยสักคน
“ร้องสิ ฮึ่ม...ร้องให้ดังๆ”
เสียงแหบพร่ากระซิบบอก เมื่อเลื่อนจูบขึ้นมาประชิดปากเล็กของเธอ ภูผาจ้องมองเจสสิก้าด้วยสายตาที่บ่งบอกว่าเขาต้องการเธอมากมายขนาดไหน แต่มือข้างหนึ่งกลับกำลังล้วงเข้าไปใต้กางเกงซับในตัวบางเพื่อสัมผัสความสาวที่เบ่งบานอยู่ข้างใน
“อย่านะ...อย่าทำแบบนี้กับฉัน ฉันไม่ต้องการคุณ”
เจสสิก้าปรือตามองเขาแล้วบอกขึ้น
“เดี๋ยวก็รู้ว่าต้องการหรือไม่ต้องการ”
พูดจบ ภูผาก็จัดการจูบปิดปากเล็กของเธออีกครั้ง พร้อมๆกับล้วงเข้าไปสัมผัสกุหลาบสาวจนเจสสิก้าสะดุ้งตกใจ เธอเริ่มดิ้นรนอีกครั้งเมื่อไม่คิดว่าภูผาจะทำถึงขนาดนี้
ไม่นะ! จะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ! หยุด! หยุดเดี๋ยวนี้นะ!
เจสสิก้าได้แค่คิดในใจเมื่อปากถูกปิดแถมกลางกายก็ยังถูกมือใหญ่ของเขาเล่นงานด้วยการบดขยี้อย่างหนักหน่วง ความสาวที่ไม่เคยได้มีใครแตะต้องเชยชมกำลังถูกคนที่เธอคิดรังเกียจได้สัมผัสมัน
“ผมจะรับผิดชอบทุกอย่างเอง จะโกรธ จะเกลียดก็ตามใจ แต่จากนี้ไปคุณคือผู้หญิงของผม”
“อ๊ะ! จะ...เจ็บ! อื้อ ฉันเจ็บ!”
พอนิ้วยาวสอดใส่เข้าไปในร่องสาวอันคับแน่น เจสสิก้าถึงกับสะดุ้ง เมื่อนิ้วเขามันใหญ่จนเธอรู้สึกเจ็บ
“อย่าบอกนะว่ายังไม่เคย”
ภูผาเงยหน้าขึ้นมองเจสสิก้าอย่างไม่อยากเชื่อ เมื่อร่องสาวของเธอกำลังตอดรัดนิ้วของเขาอยู่ สีหน้าเหยเกของเธอทำให้เขาสงสัยเมื่อมันไม่ได้เกิดจากการแสดงอย่างแน่นอน
“ทำไมฉันต้องเคยนอนกับผู้ชายด้วยล่ะ ในเมื่อผู้ชายทุกคนก็ไม่ต่างจากคุณเลยสักนิด เลว สำส่อน เอาไม่เลือก สุดท้ายก็ทิ้ง ทีนี้ก็ออกไป...ฉันไม่ต้องการคุณ...”
เจสสิก้าบอกขึ้นพร้อมกับเบี่ยงหน้าหลบ เมื่อเธออายจนแทบอยากแทรกผิดดินหนี แต่ดูท่าภูผาจะไม่สนใจ เมื่อเขาค่อยๆเปลี่ยนเป็นกดเน้นไปที่จุดกระสันของเธอแทนการจาบจ้วงลึกเข้าไปด้านใน
“จะด่า จะว่ายังไงก็ตามใจ ในเมื่อผมไม่คิดหยุด ในเมื่อผมลงทุนไปเยอะขนาดนั้นแล้ว หึหึ”
จากนั้นปากร้อนก็เริ่มลากเลียดอมดมไปตามซอกคอขาว มือใหญ่อีกข้างเอาแต่บีบคลึงอยู่ที่เต้าอวบ เขาบีบเล่นอย่างไม่สนใจแรงขัดขืนเมื่อเขาไม่เคยพึงพอใจใครเท่าเจสสิก้ามาก่อนเลยสักครั้ง
“ผมคงทำให้คุณเจ็บหนักหน่อยนะ เพราะมันคงใหญ่เกินไปสำหรับครั้งแรกของคุณ”
สวบ ปึก...
“ไม่! อ๊ะ!!!”
หลังจากกระตุ้นเธอด้วยมือและปากจนพอใจ ภูผาก็ไม่ทนอีก เขางัดเอาความเป็นชายอันใหญ่โตออกมาแล้วดึงซับในตัวบางของเธอออก ก่อนจะกดบังคับสอดใส่เอ็นร้อนเข้าไปในกายสาว ที่มัวแต่หลงเคลิ้มไปกับการปลุกเร้าของเขา พอมารู้ตัวอีกทีก็ถูกเขาล่วงล้ำเข้าไปทักทายในร่องลึกแล้ว
“ผมจะให้ทุกอย่างที่คุณต้องการถ้าผมสามารถให้ได้...ขอให้มีแค่ผมที่ได้อยู่บนเตียงของคุณก็พอ”
ปึก...ปึก...ปึก...
“ฉันไม่ต้องการ...อ๊ะ! เจ็บ! เอามันออกไป...อื้อ เจ็บ...”
เจสสิก้ายังคงปฏิเสธ แต่ก็ได้เพียงแค่นั้น เมื่อตอนนี้เธอไม่สามารถเอาทุกอย่างกลับคืนมาได้อีกต่อไปแล้ว ความสาวและความภาคภูมิใจของเธอถูกเขาพรากไปอย่างหน้าไม่อาย
“ฉันเกลียดคุณ...เกลียด...”
ถึงเธอจะบอกว่าเกลียด แต่มันกลับไม่ได้ทำให้ภูผาคิดที่จะหยุด เมื่อเขาพร้อมที่จะให้เธอเกลียดขอแค่ได้ในสิ่งที่เขาต้องการก็พอแล้ว
จากนั้นบทรักอันหนักหน่วงก็ถูกกระหน่ำใส่เจสสิก้า เมื่อเขารอวันนี้มาเป็นเดือน เขาไม่สนใจว่าเธอจะคิดยังไง จะโกรธหรือเกลียดเขามากแค่ไหน เมื่อเขาแค่อยากได้เธอ เหตุผลแค่นั้นมันก็เพียงพอแล้วสำหรับเขา
“เกิดอะไรขึ้น ทำไมทีมงานถูกไล่ออกมาล่ะ?”
“ไม่รู้สิ เห็นว่าเป็นคำสั่งของเจ้านายน่ะ”
“อือ ฉันว่ามันแปลกๆนะ จัดเดินแบบ แต่มีเจสสิก้าแค่คนเดียว แถมชุดก็เป็นแบรนด์ที่ไม่รู้จักมาก่อนด้วย”
“อืม ฉันก็ว่ามันแปลกๆ แขกก็ไม่มี นางแบบก็มีแค่คนเดียว หรือว่าจะเป็นสินค้าใหม่ถึงเก็บเป็นความลับขนาดนั้น”
“ถ้าสงสัยนักเธอก็เดินไปถามคุณกวินทร์สิ เขายืนเฝ้าอยู่หน้าทางเข้าห้อง ไม่ยอมให้ใครได้เข้าไปสักคน”
“นั่นสิ คงเป็นความลับจริงๆแหละ”
ทางด้านนอก พวกทีมงานที่ถูกเกณฑ์ให้ออกมาจากพื้นที่พากันนึกสงสัย เมื่อการจัดเดินแบบในครั้งนี้เป็นความลับสุดยอด ซึ่งทุกอย่างดูเป็นความลับไปเสียหมด ขนาดพวกเธอยังไม่รู้ข้อมูลอะไรเลยสักนิด
เฮ้อ นายนะนาย ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่จนได้ จัดงานซะใหญ่โตเพื่อผู้หญิงนี่นะ หรือว่านาย...คงไม่ใช่หรอก...ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก...
ทางด้านกวินทร์ที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูอดคิดขึ้นอย่างแปลกใจไม่ได้ เมื่อดูท่าภูผาจะทุ่มเทอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ซึ่งปกติแค่เดินเข้าไปคุยถ้าผู้หญิงตอบรับก็ไปต่อ แต่ถ้าผู้หญิงไม่เล่นด้วยเจ้านายของเขาก็ไม่เคยตื๊อหรือพยายามมากมายขนาดนี้ จนเขาอดคิดในเรื่องที่ไม่น่าเกิดขึ้น ซึ่งก็คือเจ้านายของเขาตกหลุมรัก พอคิดแบบนั้นกวินทร์รีบสลัดมันทิ้ง เพราะคงเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน