พวกมันกรูกันเข้ามา ชานนท์ถอยหลังโดยดึงนรีกานต์มาด้วย จังหวะนั้นกวีวัธน์ก้าวเข้ามายืนขวางพวกนั้นเอาไว้ พวกมันหยุดเท้าจ้องมอง
“มาเสือกอะไร ถอยไป!”
“ไม่อยากตายก็ถอยกลับไป อย่าเก่งเพราะมีพวกเยอะ!”
“หรือมึงจะเอากับพวกกู” พวกมันย้อน แล้วหัวเราะเยอะ
“ก็เอาสิ” เขาบอก แล้วยืนท้าทาย
พวกมันมองหน้ากัน “แค่คนเดียว จัดให้มันสักหน่อยเว้ย!”
พอพวกนักเที่ยวกรูกันเข้ามา ชยพลเดินมาด้านหลังพร้อมการ์ดในผับ พวกมันชะงัก การ์ดตรงเข้าจัดการในทันที ชยพลมองหน้าเพื่อน
“ทำไมมาช้านักวะ”
“นี่นะช้า ที่ว่าฉันช้าเพราะแกกำลังจะโดนยำใช่ไหมล่ะ!” ชยพลบอกอย่างรู้ทัน
เขาเหลือบมองไปยังหญิงสาว ที่ยืนโงนเงยเหมือนจะล้ม โดยมีชานนท์คอยประคอง
“ปล่อยมือได้แล้ว ที่เหลือผมจัดการเอง” เขาบอกเสียงแข็ง
“ผมจะพานรีไปที่โต๊ะเองครับ” ชานนท์บอก
“ฉันจะพานรีกลับบ้าน พวกนายจะดื่มกันต่อก็ตามใจ แต่นรีต้องกลับบ้าน!”
ชานนท์ยอมปล่อย ร่างบางถู
