คนถูกถามถอนหายใจ
“นรีโตแล้ว ไม่จำเป็นต้องมีคนคอยอนุญาต ให้ทำได้หรือทำไม่ได้”
“ลืมไปหรือเปล่านรี ว่าพ่อกับแม่ให้พี่มารับ” เขาเอาบิดามารดามาอ้างในทันที
“เชื่อฟังพ่อแม่ดีเหลือเกินนะคะพี่กวี ทำไมเรื่องอื่น ไม่เห็นเชื่อแบบนี้บ้าง!” หญิงสาวย้อน ทำเอาคนฟังควันออกหู
“อย่ามาย้อนพี่แบบนี้นะ หรืออยากโดนอุ้มไปขึ้นรถ!” กวีวัธน์ขู่ ทำเอาเธอหันมองแววตาแข็งกร้าว
“ไม่ต้องมาขู่ คราวนี้นรีจะไม่ยอมพี่อีกแล้ว!” ถ้าไม่เกรงใจ จะใช้สรรพนามอื่นด้วยซ้ำ นี่ยังถือว่าเห็นแก่หน้าคุณลุงคุณป้าอยู่
“ไม่ยอมแล้วจะทำอะไร” ไม่พูดเปล่า เขาก้าวเข้ามาใกล้ คนตัวเล็กผงะถอยหลัง
“อย่าเข้ามานะพี่กวี!”
เพลงพินเห็นท่าไม่ดี รีบมาหาแล้วยกมือห้ามเอาไว้
“เดี๋ยวก่อนนะคะ พี่กวีใช่ไหมคะ หนูชื่อเพลงพินค่ะพี่ พอดีพวกเรากำลังจะไปฉลองสอบเสร็จ ถ้าพี่ไม่ไว้ใจ พี่ไปกับเราก็ได้นะคะ!” หญิงสาวโพลงออกมาในทันที
คนตัวใหญ่ชะงัก หยุดท่าที แล้วมอ
