พิมลดาเปิดประตูห้องนอนที่มืดสนิทและก้าวเข้าไปในห้อง เธอเรียกกันต์ธีร์ด้วยความกังวลใจ
พิมลดา: “กันต์ กันต์ นายอยู่ไหน?”
ทันใดนั้น เมื่อลมหายใจของเธอเริ่มรู้สึกถึงความเย็นในห้อง เธอรู้สึกถึงมือหนึ่งที่เอื้อมมากอดเธอจากด้านหลังอย่างรวดเร็ว มือที่สัมผัสร่างของเธอทำให้เธอรู้สึกตกใจและหันกลับไปอย่างรวดเร็ว
แสงสลัวจากนอกห้องทำให้เห็นแค่ร่างเงาและกลิ่นของเหล้าในอากาศ มือที่กอดเธอนั้นเป็นของกันต์ธีร์ที่ยืนอยู่ตรงหลังเธอ เขาเงียบไปชั่วขณะ พิมลดาสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นและแรงกดดันที่มาจากร่างของเขา
พิมลดา: “กันต์ ธีร์! ทำไมอยู่ที่นี่?” เธอถามด้วยความตกใจและความไม่แน่ใจ
กันต์ธีร์ไม่ตอบ เงียบสนิท เขาทำเพียงดึงเธอเข้าไปใกล้ยิ่งขึ้น และปล่อยให้ความเงียบและความมืดปกคลุมพวกเขา ในขณะที่เสียงหัวใจของพิมลดาดังกระทบอย่างหนักในห้องที่มืดสนิทนี้
พิมลดาพยายามดิ้นรนออกจากอ้อมกอดของกันต์ธีร์ด้วยความโมโหและวิตกกังวล
พิมลดา: “ปล่อยๆ! นายเมาหนักอะไรขนาดนี้ บ้านช่องเปิดทิ้งล่อโจรขโมยไปหมดไม่สนใจอะไรขนาดนี้ เกเรหนักข้อขึ้นทุกวันทุกวัน!” เธอบ่นไม่หยุดด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความเครียดและโกรธ
เธอดิ้นรนและพยายามดึงตัวเองออกจากการกอดของเขา แต่กันต์ธีร์กลับยิ่งกอดแน่นขึ้น พิมลดารู้สึกถึงความร้อนจากร่างกายของเขาและกลิ่นเหล้าที่ติดอยู่ในลมหายใจของเขา
พิมลดา: “ทำไมถึงเป็นแบบนี้? ทำไมต้องทำตัวเกเรแบบนี้ตลอดเวลา? ครอบครัวเราห่วงนาย!” เธอยังคงบ่นด้วยความไม่พอใจ
ในขณะที่เสียงของเธอดังขึ้นในความมืด คำพูดของเธอสะท้อนกลับมาทำให้บรรยากาศในห้องรู้สึกหนักหน่วง และเธอรู้สึกถึงความหนักใจจากพฤติกรรมของกันต์ธีร์ที่ดูเหมือนจะไม่เปลี่ยนแปลงไปเลย
เสียงทุ้มจากหนุ่มรุ่นน้องร่างสูงใหญ่ที่กอดพิมลดาจากด้านหลังไม่ยอมปล่อย เขาก้มลงกระซิบชิดหูของเธอ
กันต์ธีร์: “ผมรักพี่... เลิกกับเขามาคบกับผมแทนได้ไหมครับ?”
คำพูดของเขาดังอยู่ในหูพิมลดา เสียงกระซิบของเขามีความหนักแน่นและอ่อนโยน แต่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่จริงจัง ความอบอุ่นจากร่างกายของเขาและกลิ่นของเหล้าที่ลอยมาในอากาศทำให้พิมลดารู้สึกถึงความสับสนและไม่แน่ใจในช่วงเวลานี้
เธอเงียบไปชั่วขณะ พยายามประมวลผลคำพูดที่ได้ยินและความรู้สึกที่พุ่งขึ้นมาจากภายในใจ
และเริ่มพยายามดิ้นรนเพื่อคลี่คลายตัวเองจากการกอดของเขา ขณะที่คำถามและความรู้สึกที่ซับซ้อนยังคงหมุนวนอยู่ในใจของเธอ
กันต์ธีร์หมุนร่างของพิมลดาให้เผชิญหน้าเขา แขนของเขาจับสองแขนของพี่สาวไว้มั่น และก้มลงมองเธอด้วยความจริงจัง
กันต์ธีร์: “ได้ไหม? เลิกกับเขาเถอะ”
เขาพูดคำนี้ออกไปพร้อมกับการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว ไม่รอให้เธอได้ตอบรับหรือปฏิเสธ เขาก้มลงและจูบเธออย่างรวดเร็ว ริมฝีปากของเขาประทับลงบนริมฝีปากของพิมลดาอย่างเร่าร้อนและเต็มไปด้วยความต้องการ
ความรู้สึกของพิมลดาเต็มไปด้วยความตกใจและสับสน เธอเบี่ยงตัวออกจากการจูบที่ร้อนแรง และหายใจเข้าลึกๆ เพื่อพยายามเรียกคืนสติ ความรู้สึกที่มีทั้งความโกรธและความตกใจปะปนกันในใจพิมลดาพยายามดันแผงอกของหนุ่มน้อยร่างสูงใหญ่ตรงหน้าออกอย่างเต็มแรง
พิมลดา: “ปล่อย! กันต์!”
ขณะเดียวกัน กันต์ธีร์ก็ค่อยๆ ถอนตัวออก และเงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยความผิดหวังและความรู้สึกที่เจ็บปวด แต่ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้กันต์ธีร์ขาดสติ เขาก้มลงจูบเธออีกครั้งอย่างดุดันและดื่มด่ำ ดวงตาของเขาหลับลงและริมฝีปากของเขาเข้าปะทะกับริมฝีปากของเธออย่างลึกซึ้ง
การจูบของเขาครั้งนี้เต็มไปด้วยความหวานล้ำและแรงดึงดูดที่แทบจะทำให้เธอหลุดจากความรู้สึกของตัวเอง เสียงสัมผัสของริมฝีปากทาบทับกันอย่างเรียกร้องและอ่อนหวานแทรกซึมเข้าไปในอารมณ์ของพิมลดา ทำให้เธอรู้สึกถึงความรู้สึกอบอุ่นและหลงใหลที่แทบจะทำให้ใจของเธอหลุดออกจากขอบเขต
พิมลดาดิ้นรนในช่วงแรก แต่เมื่อสัมผัสของจูบที่เต็มไปด้วยความหวานล้ำและความร้อนแรงของเขาค่อยๆ กลืนกินอารมณ์ของเธอ เธอเริ่มรู้สึกถึงแรงดึงดูดที่อ่อนโยนและดึงดูดใจ จนในที่สุดเธอค่อยๆ หยุดลงและปล่อยให้ความหวานจากการจูบของเขาเป็นผู้ครอบงำอารมณ์ของเธอ
บรรยากาศรอบตัวเธอดูเหมือนจะเบลอและหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับความรู้สึกที่เชื่อมต่อกันผ่านการจูบนี้ ความรู้สึกของเธอทั้งหวั่นไหวและสับสน แต่ก็เต็มไปด้วยความรู้สึกที่อ่อนโยนและรักใคร่ที่ยากจะต้านทาน กันต์ธีร์โอบร่างงามของพิมลดาที่กำลังจูบอย่างดูดดื่ม ขณะที่เขาประคองเธอไปยังเตียงกว้างขนาดใหญ่ และล้มลงไปพร้อมกัน
กันต์ธีร์จูบพิมลดาด้วยความหวานและเร่าร้อน เขาค่อยๆ ใช้ปลายลิ้นของเขาแทรกเข้าไปในปากของเธอ การจูบของเขาเต็มไปด้วยความละเมียดละไมและความหลงใหลที่ไม่อาจต้านทานได้ ลิ้นของเขาสัมผัสกับลิ้นของเธออย่างนุ่มนวล แต่มากไปด้วยความเรียกร้องที่ทำให้พิมลดารู้สึกถึงความหวานที่ลึกซึ้ง
การจูบนี้มีพลังที่สามารถทำให้ความรู้สึกของพิมลดาเบลอและขาดสติไปในขณะนั้น เธอรู้สึกถึงความอ่อนนุ่มและอุ่นจากสัมผัสของเขาอย่างเต็มที่ ลิ้นของเขาลูบไล้และบรรจงสัมผัสที่ทำให้เธอลืมไปหมดทุกอย่างรอบตัว ราวกับว่าทุกอย่างจมลงไปในความหวานของจูบนี้