11
3295 คำ
สองชั่วโมงต่อมา...โรงแรมซานเตียนโน่ (ห้องสวีท)
ช่อเอื้องนึกว่าเจ้าชายสายเปย์ของเธอจะพากลับบ้านหลังที่อยู่ในเมือง แต่ที่ไหนได้ เขากลับมาพักที่โรงแรมหรู ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากร้านฮาร์เปอร์เท่าไหร่
“นี่เราอยู่ที่โรงแรมอะไรเหรอคะ?” คนที่ดื่มไปพอสมควรเอ่ยถามมึนงง เธอไม่ทันได้มองชื่อของโรงแรม ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก เจ้าชายของเธอขับรถตรงเข้าไปจอดยังที่จอดวีไอพีด้านข้าง จากนั้นก็เข้าไปในลิฟต์ที่อยู่ใกล้ๆ แล้วกดชั้นยี่สิบ พอประตูลิฟต์เปิดออก เขาก็พาเธอเดินไปหยุดที่หน้าห้อง 2002 กดใส่รหัสที่แป้นพิมพ์ เพียงเสี้ยววินาทีประตูก็เปิด เผยให้เห็นความงดงามที่หรูหรา ซึ่งรายล้อมไปด้วยกระจกเกือบครึ่งหนึ่งของห้องพักขนาดใหญ่
“โรงแรมของเพื่อนพี่เองครับ” แม่ทัพเข้าไปสวมกอดเอวบางที่เล็กคอดของสาวเจ้าอย่างหลงใหล
“ปล่อยค่ะ หนูรู้สึกร้อนมากๆ เลย” ช่อเอื้องที่มัวแต่จ้องมองแสงไฟระยิบระยับผ่านกระจกใสๆ พยายามจะแกะมือหนาออก
“หนูชอบทอมหรือเปล่า?” แม่ทัพกระซิบถามเรื่องที่ทำให้คิดมากมาร่วมสองชั่วโมงกว่าๆ
“อืม...ถ้าเขานิสัยดีก็ชอบค่ะ”
“ฮะ!” แม่ทัพอุทานอย่างตกใจ
“หนูไม่ได้เหยียดเพศ คบเป็นเพื่อนได้หมดค่ะ”
“พี่หมายถึงชอบแบบคนรัก”
“หนูชอบพี่ทัพค่ะ” คนเมาที่โดนหลอกถาม ตอบด้วยน้ำเสียงซื่อๆ
“จริงเหรอ? งั้นทำไมถึงเอาแต่มองนักร้องบนเวทีครับ” แม่ทัพฉีกยิ้มกว้างกับคำตอบ แต่กระนั้นก็ยังไม่หายคาใจอยู่ดี
“หนูชอบที่เขาร้องเพลงของ F4 ค่ะ ไม่ได้ฟังนานแล้ว มันเพราะดี”
“อ้าว! ชอบเพลงหรอกเหรอครับ”
“ค่ะ” ช่อเอื้องพยักหน้ารับยิ้มๆ
“โธ่! ทำพี่เครียดเลยนะเราน่ะ” แม่ทัพต่อว่าอย่างรู้สึกเขินๆ
“พี่ทัพเครียดทำไมเหรอคะ” คนเมากรึ่มๆ ถามอย่างไม่เข้าใจ
“ถามได้! พี่ก็หึงน่ะสิครับ” แม่ทัพบอกจบก็มอบจูบอันเร่าร้อนให้กับสาวเจ้า
“อะ...อืม...” ช่อเอื้องครางเบาๆ กับสัมผัสวาบหวามที่แสนจะรัญจวนใจ ทำให้เธอรู้สึกเหมือนได้หลุดเข้าไปอยู่ในโลกอีกใบหนึ่ง...ใบที่มีแค่เขากับเธอ
แม่ทัพฉีกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เตรียมเปิดบทเรียนบทใหม่...โดยตั้งใจว่าจะหลอกล่อให้แม่สาวแก้มแดงที่เมานิดๆ เป็นคนคุมเกมรักในค่ำคืนที่แสนพิเศษนี้
เช้าวันต่อมา...ช่อเอื้องกะพริบตาขึ้นมองไปรอบๆ อย่างตกใจ หลังถูกมือหนาของคนที่โอบกอดอยู่ข้างหลัง และกำลังลูบไล้ต่ำลงไปยังจุดสงวน
“พะ...พี่ทัพคะ” เธอรีบดึงมือของอีกฝ่ายออก แต่เขาก็หน้าด้าน! ขยับมือมาลูบๆ คลำๆ ที่หน้าอกแทน
“จ๋า” คนที่ไฟปรารถนากำลังลุกโชนครางตอบเบาๆ อย่างรู้สึกเคลิ้ม
“ปล่อยค่ะ เอื้องจะไปเข้าห้องน้ำ” เธอปัดมือหนาออกอีกครั้งอย่างรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมานิดๆ
“รู้ไหมเมื่อคืนพี่มีความสุขที่สุดเลย” แม่ทัพกระซิบบอกเสียงสั่นพร่า
“ทำไมคะ” ช่อเอื้องขมวดคิ้วถามอย่างรู้สึกหวั่นใจว่าเมื่อคืนตัวเองจะเมาแล้วเผลอทำอะไรเพี้ยนๆ ออกไป
“ก็เอื้องน่ะสิ...ขึ้นโยกซะพี่ครางลั่นห้องเลย ไม่รู้ว่าห้องข้างๆ เราจะโทรไปฟ้องที่ล็อบบีหรือเปล่า” แม่ทัพกระซิบหยอกคนที่ดูทรงแล้วน่าจะจำอะไรไม่ได้
“มะ...ไม่จริง” ช่อเอื้องได้ฟังก็ถึงกับหน้าตื่นขึ้นมาทันใด เพราะมั่นใจว่าตัวเองไม่ทางจะทำอย่างที่อีกฝ่ายบอกแน่นอน
“จริงสิ พี่ถ่ายคลิปเอาไว้ด้วย” คนที่แอบมอมเครื่องดื่มมึนเมาจนสาวเจ้ายอมทำตามคำบอกทุกอย่าง หยิบมือถือที่หัวเตียงมากดเปิดคลิปเด็ด แล้วส่งให้คนในอ้อมกอดดู
ช่อเอื้องจ้องมองตัวเองที่ขึ้นไปนั่งคร่อมความอลังการของอีกฝ่าย อย่างตกใจ
[พี่ทัพชอบไหมคะ] / [ชะ...ชอบครับ ซี้ด...]
[อืม...เสียวจังเลยค่ะ] / [อา...พี่ก็เสียวครับ]
“นะ...นั่นไม่ใช่หนู” ช่อเอื้องบอกอย่างรับไม่ได้ที่เห็นตัวเองร่อนเอวส่ายไปมาราวกับนางเอกหนังเอวีก็ไม่ปาน
“ใช่ นั่นแหละเอื้องครับ ลีลาโคตรเด็ดเลย” แม่ทัพเอ่ยชมพร้อมกับรวบเอวบางที่สร้างความหรรษาให้ตนเข้ามากอดอย่างรู้สึกหลงใหลและหวงแหนสุดๆ
“กรี๊ดดดดด” ช่อเอื้องกรีดร้องและดิ้นไปมาอย่างบ้าคลั่ง รับไม่ได้กับการกระทำของตัวเอง
“ไม่เอาน่า เราผัวเมียกันไม่มีอะไรต้องอายครับ อีกอย่าง...พี่ชอบที่หนูทำแบบนั้นมาก” แม่ทัพเอ่ยปลอบคนที่กำลังสติแตก
“นั่นไม่ใช่หนู ไม่ใช่เด็ดขาด” คนที่ทั้งโกรธทั้งอายจนหน้าแดงก่ำบอกอย่างไม่ยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น
“หึๆ นั่นแหละเมียพี่ครับ” แม่ทัพเอ่ยยืนยันอย่างรู้สึกภูมิใจ ที่ในที่สุด เมียเด็กที่แสนจะขี้อายก็เป็นงาน แถมเอวยังพลิ้วซะจนเขาแทบคลั่ง
“กรี๊ดดดดด” ช่อเอื้องกรีดร้องอีกครั้งพร้อมกับเอามือปิดหูของตัวเอง
“โอเคๆ เมื่อคืนหนูคงจะถูกผีเข้าสิงครับ” แม่ทัพแก้ต่างให้อย่างเอ็นดู
“พาเอื้องไปรดน้ำมนต์ได้ไหมคะ” คนที่ปริ่มๆ จะร้องไห้ หันไปบอกด้วย สีหน้าจริงจัง
“ฮ่าๆๆ” แม่ทัพหัวเราะขึ้นอย่างเบรกไม่อยู่เมื่อเห็นสาวซื่อเชื่อว่าตัวเองถูกดวงวิญญาณเข้าสิงร่างจริงๆ
“หัวเราะทำไมคะ ลบคลิปให้หนูเดี๋ยวนี้เลย” ช่อเอื้องบอกพลางดึงผ้าห่มมาปิดเนื้อตัวที่เปลือยเปล่าของตัวเองด้วยสีหน้าบึ้งตึง
“ขอคิดดูก่อนครับ” แม่ทัพบอกด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ เพราะยังอยากจะเก็บเอาไว้ดูอีกหลายๆ ครั้ง
“พี่ทัพ!” ช่อเอื้องถลึงตาใส่อย่างรู้สึกโกรธที่อีกฝ่ายเห็นความทุกข์ใจของเธอเป็นเรื่องสนุก
“ถ้าคืนนี้หนูทำตัวน่ารัก ว่านอนสอนง่าย พี่จะให้หนูเป็นคนลบทิ้งเองครับ” แม่ทัพยื่นข้อเสนอ
“สัญญานะคะ” ช่อเอื้องขอคำมั่น เพราะกลัวว่าคลิปดังกล่าวจะหลุดออกไป แม้จะรู้ว่าชายตรงหน้าไม่มีทางจะทำแบบนั้น แต่หากเขาทำมือถือหายขึ้นมาล่ะ จะเกิดอะไรขึ้น?
“ครับ พี่ให้สัญญาครับ” แม่ทัพรับปากเสียงหนักแน่น
“เอ่อ...แล้วนี่เราอยู่ที่ไหนคะเนี่ย?” ช่อเอื้องมองไปรอบๆ ห้อง พร้อมกับพยายามระลึกชาติ ว่าเมื่อคืนมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง แต่ก็นึกไม่ออก เพราะภาพจำสุดท้ายของเธอคือ...ร้านอาหาร Harper (ฮาร์เปอร์)
“โรงแรมของเพื่อนพี่เองครับ เดี๋ยวเราสั่งอาหารขึ้นมาทานกันก่อน แล้วค่อยออกเดินทางไปเชียงราย”
“งั้นหนูขอตัวไปอาบน้ำนะคะ” ช่อเอื้องบอกพร้อมกับคว้าเสื้อคลุมที่อยู่ข้างเตียงขึ้นมาสวม จากนั้นก็รีบเดินตรงไปยังห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
แม่ทัพอมยิ้มก่อนจะรีบลุกเดินตามไปติดๆ ไม่มีทางที่เขาจะปล่อยให้เหยื่อสาวที่แสนจะเซ็กซี่และยั่วยวนหลุดพ้นการรับขวัญในตอนเช้าไปได้
“อ๊ะ! พี่ทัพจะทำอะไร?” คนที่ถอดเสื้อคลุมออกและกำลังจะเดินไปอาบน้ำ แต่ก็ถูกมือหนาสวมกอดจากด้านหลัง
“ก็อาบน้ำกับหนูไงครับ” แม่ทัพก้มลงกระซิบเสียงสั่นพร่า ยิ่งเห็นเรือนร่างบอบบาง เอวที่เล็กคอดรับกับบั้นท้ายงอนๆ เข้าแล้วก็ยิ่งเพิ่มความกระสันอยากจะครอบครองขึ้นอีกเท่าตัว
“ไม่ได้ค่ะ เราควรแยกกันอาบ” ช่อเอื้องรีบปฏิเสธ เพราะรู้ดีว่ามันจะไม่จบแค่อาบน้ำอย่างเดียว
“ไม่มีทาง เมื่อคืนพี่ยังอาบน้ำกับหนูได้เลย”
“หนูจำไม่ได้ค่ะ”
“พี่จำได้ครับ เดี๋ยวเล่าให้ฟัง” คนที่พกความหื่นมาเกินร้อย ซุกไซ้จมูกลงที่ต้นคอระหงของสาวเจ้าอย่างกระหาย
“หนูไม่อยากฟัง” เธอส่ายหน้าทันใด
“ทำไมล่ะ” แม่ทัพกดจูบลงที่แผ่นหลังบางเบาๆ
“พี่ทัพ!” ช่อเอื้องรู้สึกสั่นกับสัมผัสที่ทำให้เธอหวั่นไหว
“โอเคๆ เราอาบด้วยกันเฉยๆ ก็พอ”
“จะ...จริงนะ” เธอถามกลับอย่างไม่เชื่อ
“ก็จริงนะสิ! มาครับพี่ถูหลังให้” แม่ทัพบอกพร้อมกับกดเปิดที่ฝักบัว ขนาดใหญ่
“อื้อ...” ช่อเอื้องครางเบาๆ เมื่อสายน้ำอุ่นๆ ไหลอาบชโลมไปทั่วทั้งตัว
แม่ทัพกดจูบที่ต้นคอระหง ติดๆ กัน ก่อนจะย่อตัวลงแล้วจับความเป็นชายที่แข็งขืน ถูไถต้นขางามอย่างหยอกเย้า “ผู้หญิงอะไร น่ากินไปทั้งตัวเลย”
“พี่ทัพ อย่าค่ะ อะ...อื้ม...” ช่อเอื้องพยายามจะท้วงแต่ก็ไม่ทัน เพราะความใหญ่โตของเขาได้แทรกเข้ามาในตัวเธอเรียบร้อยแล้ว
“อา...ซี้ด....” คนหื่นครางเบาๆ ก่อนจะเปิดเกมรักกับแม่สาวสุดฮอต ที่เมื่อคืนว่านอนสอนง่าย ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ แถมยังเรียนรู้งานได้เร็วจนเขาแทบจะสำลักความสุขตายคาเตียงนอน
เวลา...14:09 น. รีสอร์ตอินธิรากรณ์ (เชียงราย)
“เอื้อง เอื้อง ถึงแล้วครับ” แม่ทัพปลุกคนที่นั่งหลับมาตลอดทางให้ตื่น
“อื้อ...ถึงไหนแล้วคะ?” ช่อเอื้องลืมตาขึ้นมองแล้วหันไปรอบๆ
“ถึงบ้านเราแล้วครับ เข้าบ้านกันเถอะ” แม่ทัพเอ่ยชวนก่อนจะเอื้อมมือไปปลดเข็มขัดออกให้นางฟ้าคนสวย
“สวยจังเลยค่ะ” ช่อเอื้องมองบ้านสไตล์ยุโรปครู่หนึ่ง แล้วเปิดประตูก้าวลงจากรถไปชื่นชมความงดงามชัดๆ
แม่ทัพหัวเราะเบาๆ กับท่าทีตื่นเต้นของสาวเจ้า จึงรีบก้าวลงจากรถตามไป
‘เพ็ญศรี’ แม่บ้านประจำตัวของแม่ทัพรีบเดินออกมาต้อนรับ เมื่อเห็นรถหรูแล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน
“สวัสดีค่ะคุณทัพ ของที่สั่งไว้ ป้าเตรียมให้หมดแล้วนะคะ” เพ็ญศรีรายงานก่อนจะจ้องมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ ผู้เป็นนายนิ่งๆ
“ขอบคุณครับ นี่น้องเอื้องคู่หมั้นผมเองครับ” แม่ทัพเห็นแม่บ้านชะงักไป จึงรีบเอ่ยแนะนำสาวเจ้า
“สวัสดีค่ะป้าเพ็ญ” ช่อเอื้องยกมือไหว้และส่งยิ้มหวานไปให้ผู้ใหญ่
“สวัสดีค่ะคุณเอื้อง” เพ็ญศรีรับไหว้พร้อมกับส่งยิ้มตอบ ‘คุณทัพนี่ตาถึงจริงๆ ว่าแต่...สาวคนนี้อายุถึงยี่สิบหรือยังเนี่ย?’
“น้องเอื้องจะมาเข้าเรียนต่อที่มหาลัย -- ครับ ยังไงผมรบกวนป้าเพ็ญช่วยเก็บเรื่องของผมกับน้องเอื้องไว้เป็นความลับด้วยนะครับ เพราะคุณแม่อยากให้น้องเอื้องเรียนจบก่อน แล้วค่อยประกาศเรื่องคบหากัน”
“ได้ค่ะ” เพ็ญศรีพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ
“ขอบคุณครับ”
“ค่ะ งั้นเพ็ญไปก่อนนะคะคุณเอื้อง” เพ็ญศรีหันไปเอ่ยกับคนรักของ ผู้เป็นนาย
“ค่ะป้าเพ็ญ” ช่อเอื้องยกมือไหว้อีกครั้ง ก่อนจะเดินตามหลังเจ้าชายหื่นอย่างรู้สึกตื่นตาตื่นใจ
แม่ทัพที่ออกเดินนำหยุดชะงัก แล้วชี้ไปยังบ้านอีกหลังที่อยู่ถัดไป “บ้านหลังนั้นเป็นบ้านของแม่พี่ครับ”
“อ้าว! ทำไมพี่ทัพไม่อยู่กับคุณแม่ล่ะคะ” ช่อเอื้องมองบ้านหลังใหญ่สไตล์ยุโรปอย่างรู้สึกชื่นชมในความงดงาม ไม่แพ้บ้านหลังที่เจ้าชายสายเปย์อยู่เลยสักนิด
“คือ...พี่กับแม่คุยเรากันได้แค่ไม่กี่คำครับ อ้อ! ช่วงนี้ท่านเข้ากลุ่มตระเวนทำบุญกับคุณเพียงดาวและก็คุณกังศมา น่าจะอีกสักอาทิตย์หนึ่งนู่นล่ะถึงตามมาที่นี่” แม่ทัพบอกก่อนจะจูงมือของสาวเจ้าเข้าไปในบ้านของตน
“ว้า...หนูนึกว่าท่านจะตามมาพรุ่งนี้ซะอีก” ช่อเอื้องมองการตกแต่งภายในที่โคตรจะหรูหราอย่างรู้สึกทึ่ง
“แม่พี่เอาแน่เอานอนไม่ได้ครับ นึกอยากจะไปก็ไป นึกอยากจะมาก็มา ท่านค่อนข้างจะอินดี้พอสมควร”
“อืม...จะว่าไปพี่ทัพเองก็ค่อนข้างจะอินดี้อยู่นิดๆ นะคะ” ช่อเอื้องเอ่ยแซว
“พี่ได้จากแม่มาครับ” แม่ทัพหันมาตอบพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
ช่อเอื้องหัวเราะตามก่อนจะเอ่ยชม “บ้านพี่ทัพสวยมากๆ เลยค่ะ”
“บ้านของเราต่างหากครับ” แม่ทัพเอ่ยแก้ก่อนจะดึงนางฟ้าคนสวย เข้ามากอด
“ไม่ใช่สักหน่อยค่ะ” ช่อเอื้องเอ่ยท้วงอย่างรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้า ไม่อาจเอื้อมคิดตามที่อีกฝ่ายบอก
“ใช่สิ! ก็หนูเป็นเมียพี่ อะไรที่เป็นของพี่ก็คือของหนูด้วยครับ” แม่ทัพบอกจบก็ก้มลงหอมที่แก้มนวลอย่างอดใจไม่ไหว
“อืม...” เธอครางเบาๆ เริ่มจะชินกับการกระทำของอีกฝ่ายที่มักจะกอดและหอมแก้มเธออยู่บ่อยๆ
“พรุ่งนี้พี่จะพาไปทัวร์มหาลัยที่หนูจะเข้าเรียนครับ”
“ไม่อยากจะเชื่อนะคะ ว่าในที่สุดหนูก็จะได้เข้าเรียนต่อที่มหาลัยแห่งนี้ ทั้งๆ ที่คิดว่าคงไม่มีโอกาสแล้ว”
“หึๆ” แม่ทัพหัวเราะเบาๆ ก่อนจะถามย้ำเรื่องสำคัญ “จำข้อตกลงของเราได้ใช่ไหม 1 ห้ามมองหรือยิ้มให้กับผู้ชายคนไหน 2 ห้ามให้เบอร์โทร ไลน์ ไอจี หรือ เฟซบุ๊กกับผู้ชายคนไหน 3 ห้ามไปไหนมาไหนกับผู้ชายทุกคน ไม่มียกเว้นในกรณีใดๆ ทั้งสิ้น ถ้าฝ่าฝืนพี่จะไม่ให้เรียนต่อ”
“ค่ะ” ช่อเอื้องพยักหน้ารับยิ้มๆ
“ปีหนึ่งเขาให้นักศึกษาพักอยู่ในหอพักของมหาลัย ศุกร์-เสาร์-อาทิตย์จะเป็นเวลาของพี่ รวมไปถึงวันที่ไม่มีเรียนครับ” แม่ทัพบอกกำหนดการต่างๆ
“โอเคค่ะ”
“วันนี้หนูอยากจะกินอะไรเป็นพิเศษไหม?”
“อะไรก็ได้ค่ะ”
“งั้นปิ้งย่างนะครับ พี่ให้ป้าเพ็ญเตรียมของเอาไว้แล้ว”
“ค่ะ มีอะไรพิเศษหรือเปล่าคะ?” เธอถามอย่างรู้สึกแปลกใจในรอยยิ้มและแววตาของคนตรงหน้าที่เหมือนกับซ่อนอะไรบางเอาไว้
“สำหรับพี่มันพิเศษทุกวันที่มีเอื้องอยู่ข้างๆ” แม่ทัพบอกพลางกดจูบลงที่แก้มของสาวเจ้าอีกครั้ง
“เอ่อ...หนูขอเอากระเป๋าไปเก็บก่อนนะคะ” ช่อเอื้องรีบบอก เพราะกลัวว่าจะถูกเจ้าชายหื่นจับกินตับเหมือนเมื่อเช้าอีก ซึ่งเธอยังไม่พร้อมจะรับมือกับสิ่งนั้นในตอนนี้
“เชิญทางนี้ครับ” แม่ทัพผายมือเชิญ ก่อนจะเดินนำทางนางฟ้าคนสวยไปยังห้องนอนของตน
ช่อเอื้องเข้าไปในห้องนอนใหญ่ ก็เห็นชุดผ้าเสื้อผ้าจากแบรนด์ดังแขวนเรียงอยู่ในตู้มากมาย ไม่ต่างจากห้องแต่งตัวที่คอนโดกรุงเทพฯ. เธอยืนอึ้งอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหันไปเอ่ยขอบคุณที่เขาใส่ใจเธอในทุกๆ เรื่อง
แม่ทัพยิ้มรับแล้วขอตัวไปเตรียมโต๊ะอาหารที่ด้านนอก ปล่อยให้นางฟ้าคนสวยได้มีเวลาเป็นของตัวเอง แต่พอเดินออกมาได้แค่ห้าก้าว คนสนิทก็โทร. เข้ามารายงานว่าหญิงสาวที่ชื่อส้มนั้นได้เสียชีวิตไปแล้วเมื่อวานในโรงแรมกับแฟนหนุ่ม สาเหตุก็เพราะเสพยาเสพติดเกินขนาด
สองชั่วโมงต่อมา...หลังจากที่ช่อเอื้องเดินสำรวจห้องและจัดการเสื้อผ้าในกระเป๋าใบเล็กเสร็จ ก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วหยิบมือถือเดินออกไปที่ด้านนอก เห็นแม่ทัพกำลังจัดวางเรียงของปิ้งย่างบนโต๊ะข้างๆ สระว่ายน้ำ
“ว้าว! ทำไมบรรยากาศโรแมนติกจังเลยคะ” ช่อเอื้องหันไปมองแสงไฟสีเหลืองนวลที่ประดับอยู่รอบๆ ก็ฉีกยิ้มกว้างออกมาทันใด
“รู้สึกแบบนั้นเหรอครับ?” คนที่กำลังจัดโต๊ะหันไปถามอย่างอารมณ์ดี
“ใช่ค่ะ ให้เอื้องช่วยอะไรไหมคะ” ช่อเอื้องถามยิ้มๆ
“เสร็จแล้วครับ หนูหิวหรือยัง?” แม่ทัพเลิกคิ้วถาม ก่อนจะหันไปกดเปิดเพลงเบาๆ
“นิดๆ ค่ะ” เธอตอบและเข้าไปนั่งเก้าที่เจ้าชายเลื่อนออกให้
“เอาหน่อยไหม”แม่ทัพถามพลางหันไปหยิบเบียร์เย็นๆ ในถังแช่ออกมาเปิด
“เอ่อ...ไม่ดีกว่าค่ะ” ช่อเอื้องมองค้อนคนช่างยุ ที่บงการให้เธอทำเรื่องน่าอายเมื่อคืน
“เอาน่า แค่ขวดเดียวเอง ไม่งั้นพี่ไม่ลบคลิปให้นะ” แม่ทัพส่งขวดเบียร์ไปให้ด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์
“กะ...ก็ได้ค่ะ” ช่อเอื้องรับมาดื่มอย่างไม่มีทางเลือก ไม่ว่ายังไงคืนนี้เธอจะต้องลบคลิปที่น่าอับอายนั้นทิ้งให้ได้
สองชั่วโมงต่อมา...หลังจากนั่งทานปิ้งย่างไปดื่มไปและพูดคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้กันอย่างสนุกสนาน ช่อเอื้องก็เริ่มรู้สึกมึนนิดๆ เพราะดื่มเบียร์ขวดเล็กหมดไปแล้วสามขวด
แม่ทัพจ้องมองใบหน้างามที่แดงปลั่งเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ก็อมยิ้มอย่างชอบใจ ก่อนจะขอตัวเดินเข้าไปเอาเครื่องดื่มข้างในบ้าน
ช่อเอื้องนั่งฟังเพลงไปอย่างรู้สึกเพลิดเพลินและอิ่มเอมในหลายสิ่งหลายอย่างที่เจ้าชายทำให้ จึงยกเบียร์ในขวดขึ้นจิบนิดๆ แต่ทว่า...อยู่ๆ ไฟในบ้านก็ดับลง
พรึบ!
เธอกำลังจะหยิบมือถือขึ้นมาส่องแสงสว่าง แต่แสงไฟจากเทียนที่ปักบนขนมเค้ก ก็ทำให้เธอน้ำตาคลอขึ้นมาทันทีทันใด
“happy birthday to you, happy birthday to you happy birthday happy birthday, happy birthday to...you”
แม่ทัพร้องเพลงและจ้องมองแม่สาวเจ้าน้ำตา ที่ไม่ยอมปริปากบอกกันให้รู้สักนิดว่าวันนี้เป็นวันเกิด โชคดีที่คนสนิทโทร. มาแจ้งเมื่อตอนสาย เขาจึงรีบโทร. สั่งให้แม่บ้านเตรียมของเอาไว้รอ “อธิษฐานสิครับคนดี”
“ค่ะ” ช่อเอื้องหลับตาลงครู่หนึ่ง ก่อนจะลืมตาขึ้นแล้วเป่าเทียน
แม่ทัพฉีกยิ้มหวานให้ แล้วกดรีโมทคอนโทรลที่ควบคุมไฟทุกดวงภายในบ้าน พลัน! แสงสว่างก็กลับมาอีกครั้ง
“ขอบคุณพี่ทัพมากๆ เลยนะคะ” ช่อเอื้องยกมือไหว้เจ้าชายสายเปย์ทั้งน้ำตา ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะใส่ใจเธอถึงเพียงนี้
“เด็กดีของพี่” แม่ทัพวางขนมเค้กลง แล้วกดจูบลงบนหน้าผากมนเบาๆ จากนั้นก็เกลี่ยน้ำตาที่แก้มของสาวขี้แยเบาๆ
“หนูขอบคุณค่ะ” ช่อเอื้องกอดร่างสูงแล้วร้องไห้ออกมาอย่างรู้สึกอุ่นซ่านไปทั้งหัวใจ
แม่ทัพลูบแผ่นหลังบางอย่างปลอบโยน รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นโลกทั้งใบของสาวในอ้อมกอด และนั่นทำให้เขาอยากจะทำตัวดีเหมือนกับเจ้าชายในเทพนิยาย ที่สาวๆ เฝ้าฝันว่าจะได้เจอ
“ฮึก...” คนที่ร้องไห้อยู่ถึงกับชะงักไปทันใด หลังรู้สึกถึงความเย็นวาบบริเวณต้นคอจึงเอ่ยถามอย่างสงสัย “อะไรคะ”
“ของขวัญวันเกิดครับ” แม่ทัพดันสาวเจ้าออก แล้วเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มนวลให้อย่างเอ็นดู
“ไม่เห็นต้องให้อะไรหนูเลยค่ะ แค่นี้ก็...”
“ต้องให้ครับ เพราะน้องเอื้องคือคนสำคัญของพี่”
“ขอบคุณพี่ทัพมากๆ นะคะ ขอบคุณสำหรับทุกๆ อย่างเลย” ช่อเอื้องยกมือไหว้อย่างซาบซึ้งใจ ก่อนจะเขย่งปลายเท้าขึ้นหอมแก้มของชายผู้เข้ามาเป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต
แม่ทัพฉีกหวานขึ้นมาทันทีทันใดที่ริมฝีปากจิ้มลิ้มแตะลงยังแก้มของตน ‘พระเจ้า! เขาเพิ่งจะเข้าใจความรู้สึกของการหลงรักจนโงหัวไม่ขึ้นก็วันนี้’
- ผู้เขียน
