บทที่ 9 ความหึงเป็นเหตุ (1)

1700 คำ

เพราะไม่ปักใจเชื่อว่าเธอป่วยจริงเขาจึงคิดหาวิธีพิสูจน์ แต่ผ่านไปหลายวันแล้วคุณหมอสุดหล่อก็ยังหาวิธีไม่ได้ คิ้วขมวดกันเป็นปมไม่ยอมคลาย ตั้งแต่เดินเข้ามาในบ้านของน้องชายฝาแฝดจนกระทั่งนั่งบนโซฟา “เป็นอะไรของมึงไอ้เช่ กูเห็นมึงขมวดคิ้วตลอด” ออร์ดี้สังเกตมาสักพักแล้ว นับตั้งแต่เจอกันหน้าบ้านจนเดินเข้ามาในห้องรับแขก ใบหน้าของพี่ชายฝาแฝดเหมือนมีเรื่องให้คิดตลอดเวลา วันนี้ปอร์เช่มาเยี่ยมหลาน ๆ แต่คงมาผิดเวลาเพราะเหล่าตัวป่วนหลับกลางวันอยู่บนห้องกับมารดา “ไม่ได้มีปัญหา แค่กำลังคิดอะไรบางอย่าง” คิดอย่างไรก็คิดไม่ออก ถ้าเขาจะให้เธอไปกอดใครเพื่อพิสูจน์ความจริงมันจะเกินไปไหม ถ้าพิสูจน์แล้วเธอเกิดเป็นอะไรขึ้นมามันคุ้มหรือเปล่า ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว ปกติเขาเป็นคนฉลาดมากแต่ทำไมถึงมาตกม้าตายเพราะเรื่องของรัมภาสิริ “คิดอะไรเกี่ยวกับน้องที่ตามจีบมึงใช่ไหม” มุมปากออร์ดี้ยกยิ้มขึ้นหลังจากปอร์เช่หันขวับมามอง ถ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม