วันนี้เป็นวันโชคดีของทัพพ์หรือวันโชคร้ายของอารยา ทำไมหล่อนถึงว่างทั้งวันไม่มีเรียน และไม่มีเรียนสองวันด้วย พอคุณป้าชวนไปอัมพวาด้วยจึงยากจะปฏิเสธ แถมชวนไปค้างคืนด้วย และเป็นเหตุให้ต้องนั่งรถร่วมทางมากับทัพพ์ เพราะท่านทั้งสองเดินทางล่วงหน้าไปก่อนแล้วกับคนขับรถเมื่อตอนเช้ามืด
“น้องอายหิวไหม” เขาถามคนที่นั่งเงียบมาตลอดทางด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่หน้าหล่อนั้นมียิ้มระบายออกมาตลอดทาง
“พี่หมอหิวก็แวะเถอะค่ะ น้องอายไม่ค่อยหิว” ตอนนี้เจ็ดโมงเช้าเอง หล่อนยังไม่หิวจริงๆ
“พี่หิวนะ แต่หิวคนที่นั่งข้างๆ” เขาบอกอย่างไม่ปิดบัง ก็ชุดที่อารยาใส่วันนี้น่าจับปล้ำน่าพาแวะข้างทางเสียเหลือเกิน เสื้อเชิ้ตที่ติดกระดุมไม่หมดทำให้มองเห็นร่องอกรำไรและกางเกงขาสั้นอีก เวลานั่งมันก็ร่นขึ้นทำให้เห็นเรียวขาสวยน่ากัดเม้ม
“ทำไมพี่หมอเป็นคนแบบนี้คะ เมื่อก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย” หล่อนถามพร้อมกับนำกระเป๋าสะพายมาวางที่หน้าตั
