23
เสียงหายใจหอบถี่พ่นออกจากจมูกของทั้งคู่ คีธก้มหน้ามองใบหน้ามยุรีที่หลับพริ้ม เอิบอิ่มราวกับได้อาหารเสริมชั้นดีไปบำรุงร่างกาย ก่อนจะก้มหน้าจุ๊บปากเธอหนึ่งครั้ง มยุรีสะบัดหน้าหนี พร้อมกับใช้มือดันร่างเขา ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง แต่เขากลับถ่ายเทน้ำหนัก ทาบทับเธอไว้ทั้งตัว
“คีธ ปล่อยตัวฉันนะ” มยุรีทำเสียงเขียวใส่
“แหม…เมื่อกี้ยังครางเสียงหวานหยดอยู่เลย ตอนนี้มาทำเสียงเขียวใส่ซะแล้ว เปลี่ยนอารมณ์เร็วจังนะ” เขาพูดด้วยรอยยิ้ม ไม่พูดเปล่าคีธยังแกล้งเธอต่อเนื่อง บดเบียดจุดเชื่อมต่อ นิ้วมือหมุนปลายถันเธอช้าๆ “ตอนนี้อารมณ์เธอเปลี่ยนไปอีกหรือยัง ต้องการฉันไหม”
“คีธ…อย่า…อย่าทำอย่างนี้…หยุด” เธอห้ามเสียงสั่น มือที่ผลักไสเริ่มอ่อน
“อย่าทำอย่างนี้” เขาทวนคำห้าม “ทำยังไง อย่างนี้หรือเปล่า” คีธไม่หยุดยั่ว เขาจูบปากเล็กเบาๆ ซ้ำๆ หลายครั้ง ปลายลิ้นหนาเลียกลีบปากสาวไปมา มือใหญ่นวดเฟ้นทรวงอก ท่อนล่างที่ตอ
