6
991 คำ
6
ลีออนไม่เคยลงทุนกับสตรีคนไหน และไม่เคยปรารถนาสตรีคนใดเท่าเดือนดารา เธอทำให้เขารู้สึกถึงความเสน่หาของตนเองที่ลุกพรึบได้เพียงแค่มองรูปภาพที่เขาวาดกับมือ มิแปลกที่ลีออนต้องการเดือนดารามากถึงเพียงนี้
“จริงเหรอคะ” มยุรีถามอย่างไม่เชื่อหู
“จริงสิ ฉันลีออน สแตนฟอร์ด เพียงแค่กระดิกนิ้วผู้หญิงก็มา ดารา นักร้อง คนมีชื่อเสียงจะเรียกมาขึ้นเตียงง่ายยิ่งกว่าพลิกฝ่ามือด้วยซ้ำ จะมีแค่เดน่านี่แหละที่ยากกว่าใคร แต่ยิ่งยากยิ่งมีคุณค่า”
“คุณมีทั้งอำนาจและเงิน ทำไมไม่ฉุดเดน่าล่ะคะ ง่ายกว่าเยอะ ไม่ต้องเสียเงินให้ฉันตั้งมากมายด้วย”
มยุรีถามด้วยความสงสัย เพราะคนอย่างลีออน ทำได้ทุกอย่างแล้วเหตุใดเรื่องผู้หญิงตัวเล็กๆ เพียงคนเดียว จะทำไม่ได้
“ใช่ ฉันเลือกที่จะทำอย่างนั้นก็ได้ มันง่ายกว่าที่ต้องมานั่งพูดกับเธอ แต่ฉันเลือกที่จะไม่ทำ” ลีออนเคยคิด แต่เป็นความคิดที่หยุดชะงัก “ฉันไม่อยากให้เรื่องมันยุ่งยาก ถ้าฉันฉุดเดน่ามาดื้อๆ ก็เท่ากับเดน่าหายตัวไป ครอบครัวของเดน่าอาจจะแจ้งความหรือพยายามตามหา แต่ถ้าใช้เธอ เธอยังบอกใครต่อใครที่ถามถึงเดน่าได้ว่า เดน่าไปเที่ยวไม่มีกำหนดกลับ เธอเป็นเพื่อนสนิทของเดน่า ทุกคนที่ถามก็ต้องเชื่ออยู่แล้ว”
เวลานี้มยุรีเกิดความริษยาเดือนดาราขึ้นมาทันใด เดือนดารามีแต่คนรักและต้องการครอบครอง คีธชายหนุ่มที่เธอหลงรัก ก็ปักใจรักแต่เดือนดาราเพียงคนเดียว ลีออนหนุ่มเนื้อหอมแห่งเมืองผู้ดี เป็นที่ใฝ่ปองของสาวๆ ทั่วบ้านทั่วเมือง ยังสนใจเดือนดารา ย้อนนึกถึงตัวเองที่ไม่มีใครเสน่าด้วย เธอมีค่าแค่เครื่องบำบัดความใคร่มีชีวิตเท่านั้น ไม่มีใครรู้หรอกว่า เธอเจ็บช้ำมากแค่ไหนที่ต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้
วินาทีหนึ่งความคิดบางอย่างก็พุ่งเข้าใส่สมอง หากเดือนดาราตกเป็นของลีออน คีธก็ต้องตัดใจ เธอก็จะมีความหวังครอบครองใจชายในดวงใจ และนี่เป็นตัวชนวนสำคัญในการตัดสินใจของเธอ
“ตกลงค่ะ ฉันจะช่วยคุณ” มยุรีตอบอย่างไม่มีความลังเล “แล้วคุณจะจัดการเรื่องหนี้สินของฉันยังไง ในเมื่อคุณอยู่ที่นี่ แล้วคุณก็ไม่รู้จักเจ้าหนี้ของฉัน”
“ก็ไม่เห็นจะยาก เธอก็ให้เบอร์เจ้าหนี้กับฉัน ที่เหลือฉันจัดการเอง รับรองว่าในหนึ่งชั่วโมงทุกอย่างจะเรียบร้อย”
“ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่ไว้ใจคุณนะคะ แต่ฉันต้องการความมั่นใจก่อนว่า หนี้สินฉันหมดจริงๆ ฉันจะได้มีกำลังใจคิดแผนส่งเดน่าไปให้คุณ” เธอต่อรอง
“ขอเบอร์เจ้าหนี้เธอ กับเบอร์เจ้าของยาที่น้องชายเธอติดไว้”
มยุรีให้เบอร์โทรศัพท์ตามที่เขาต้องการ ลีออนเมื่อได้หมายเลขโทรศัพท์ของเจ้าหนี้มยุรี เขาได้เรียกโรเบิร์ตเข้ามาในห้อง ก่อนจะยื่นเบอร์โทรศัพท์ให้ลูกน้องคนสนิทจัดการต่อ
“ตอนนี้ก็รอ” เขาพูดด้วยท่าทางสบายๆ ยกแก้วบรั่นดีขึ้นจิบ ส่วนมยุรีนั่งรอด้วยใจลุ้นระทึก ครึ่งชั่วโมงต่อมาเสียงเคาะประตูห้องวีไอพีดังขึ้น ไม่กี่อึดใจประตูได้เปิดออก โรเบิร์ตก้าวเข้ามาในห้องพร้อมกับชายหนุ่มร่างสันทัด
“เรียบร้อยครับคุณลีออน”
โทมัส ชื่อของเจ้าของเสียงที่เป็นคนไทย หนึ่งในลูกน้องของลีออน ที่ทำหน้าที่ล่ามติดต่อกับเจ้าหนี้ของมยุรี ส่วนเรื่องเงินเป็นหน้าที่ของโรเบิร์ต
“ขอบใจมาก ออกไปได้แล้ว”
“ครับคุณลีออน” สองหนุ่มต่างเชื้อชาติ เดินออกไปจากห้องหลังหมดหน้าที่
“เธอลองโทรไปเช็คกับเจ้าหนี้ดูสิว่า เรียบร้อยหรือเปล่า”
ลีออนหันมาพูดเชิงสั่งมยุรี เธอทำตามด้วยความอยากรู้และตื่นเต้น มือสั่นไปหมด ไม่กี่นาทีต่อมา ใบหน้าของมยุรีเกลื่อนไปด้วยรอยยิ้ม เมื่อรู้ว่า หนี้สินของครอบครัวหมดสิ้น เจ้าของยาเสพติดที่น้องชายทำผิดพลาดไม่เอาเรื่อง ไม่ตามราวีเพราะได้เงินคืนครบตามจำนวน
“เรียบร้อยใช่ไหม” เขาถาม
“ค่ะ เรียบร้อยค่ะ ขอบคุณมากค่ะคุณลีออน”
มยุรีรู้สึกโล่งใจ ภาระที่แบกไว้บนบ่าถูกโยนทิ้งไปในพริบตา ต่อไปนี้เธอจะได้มีชีวิตที่สดใส ไม่ต้องดิ้นรน ไม่ต้องทนความอับอายและอัปยศกับอาชีพโสมม บนทางเดินสีดำ
“มันยังไม่เรียบร้อยเสียทีเดียวหรอกนะ จนกว่าฉันจะได้ในสิ่งที่ต้องการ ตอนนี้เท่ากับว่า ฉันเป็นเจ้าหนี้ใหม่ของเธอ ถ้าเธอไม่พาเดน่ามาให้ฉันภายในสามวัน เธอจะค้นพบเจ้าหนี้ที่โหดกว่า เหี้ยมกว่า ไร้ความปรานีกว่า แต่ถ้าเธอทำสำเร็จ เราไม่มีอะไรติดค้างกัน วันนั้นเงินของฉันจะเข้าไปอยู่ในบัญชีของเธอ”
มยุรีนึกเสียวสันหลัง ตอนนี้เธอคงหันหลังกลับไม่ได้ ทุกอย่างต้องก้าวเดินไปยังจุดหมาย ไม่เช่นนั้นเธอเองที่จะถูกทุ่มลงไปในหลุมดำที่ไม่มีวันตะกายขึ้นมา
“ฉันรู้ค่ะ ฉันทำได้แน่นอน”
“เธอกลับไปได้แล้ว นี่ค่าเสียเวลาของเธอ แล้วฉันหวังว่า เธอจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง” ลีออนวางเงินห้าร้อยปอนด์ลงบนโต๊ะ เธอเอื้อมมือไปหยิบแล้วสอดเก็บเข้าไปในกระเป๋า
“คุณไม่ผิดหวังแน่นอนค่ะ” มุยรีพูดทิ้งท้ายก่อนเดินออกไปจากห้อง
ลีออนนั่งยิ้ม ดื่มบรั่นดีอย่างสบายอารมณ์ อีกเพียงแค่สามวัน เขาจะได้เดือนดารา หญิงสาวยอดปรารถนามาแนบกาย เขารู้สึกตื่นเต้นไม่น้อย รอคอยวันนั้นด้วยใจจดจ่อ
- ผู้เขียน
