ตอนที่ 25 คนใจโลเล เรื่องไป๋อิน ไป๋หลันไม่ประมาท เธอนำเรื่องเข้าปรึกษาผู้ใหญ่บริษัทฝูหัว จากนั้นก็นำข้อสรุปกลับไปแจ้งต่อม่านเวยอิงอีกที ม่านเวยอิงเดินออกมาห้องเรียนการแสดงด้วยใบหน้าที่เหนื่อยล้า เธอรู้สึกว่าทุกครั้งที่มาเรียนเรี่ยวแรงทั้งแทบจะหมดสิ้นหลายครั้งก็เหนื่อยใจจนอยากจะทิ้งตรงนี้ไป ทว่าหลังถ่ายละครแต่ละฉากเสร็จแล้วได้รับคำชมก็กำลังใจขึ้นมาใหม่ วนลูปไปจนเหมือนจะทำใจยอมรับได้แล้ว “กินของว่างสักหน่อยไหม” ไป๋หลันเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย “ไม่ล่ะ...ฉันต้องไปว่ายน้ำต่อขอเป็นชานมสักแก้วก็พอ..แล้วเรื่องนั้น...เรื่องผู้หญิงคนนั้น...พี่จัดการเสร็จแล้ว” น้ำเสียงของม่านเวยอิงเจือความเย็นชาอยู่บ้าง ไป๋หลันยืนชานมแล้วตอบน้ำเสียงค่อนข้างระมัดระวัง “บริษัทจะให้ทั้งพี่ไป๋หลันและม่านตงเข้ามาทำสัญญารับค่าเลี้ยงดู” ม่านเวยอิงเหมอลอยไปชั่วขณะ ตัวเธอเองไม่ได้มีความรู้สึกทั้งเจ็บแค้นหรือรักเกล