“อื้อ พะ…พี่ชิน…” ยิ่งเขาลงต่ำลึกมากเท่าไหร่ ใจเธอก็เหมือนจะเต้นรัวเร็วไม่เป็นจังหวะมากขึ้นเท่านั้น กระทั่งเมื่อเรียวขาถูกจับแยกออกพร้อมๆ กับลิ้นร้อนที่ตวัดลงใจกลางความอ่อนนุ่ม เสียงครางที่ไม่คิดไม่ฝันเลยว่ามันจะหลุดออกมาจากปากตัวเองถึงได้ดังขึ้น มันเป็นความสุขสมที่แม้จะผ่านการช่วยตัวเองมานับครั้งไม่ถ้วน แต่เธอกลับไม่เคยลงลึกเท่านี้มาก่อน ไม่คาดฝันด้วยซ้ำว่าคนที่ทำให้รู้สึกเช่นนี้จะเป็นเขา คนที่เธอได้แต่ฝันถึงทุกครั้งที่สัมผัสตัวเอง
“อื้อ พี่ชินขา…”
ยิ่งเสียงร้องของอีกคนดังมากขึ้นแค่ไหน ดรัณภพก็ยิ่งเพิ่มแรงตวัดปลายลิ้นให้หนักข้อมากขึ้นไปเท่านั้น โดยปกติแล้วเขาไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อน แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมพิณรวีถึงเป็นคนแรก และเผลอๆ อาจจะเป็นคนเดียวที่เขารู้สึกอยากจะทำแบบนี้ให้
“พีชขา…ครางชื่อพี่หน่อยคนดี!”
“อื้ม พี่ชิน อ๊ะ!” แรงดูดรัดที่เพิ่มน้ำหนักมากขึ้น ทำให้พิณรวีไม่เป
