ผิดพลาด
1338 คำ
“ช่วงนี้ฉันงานยุ่ง มีหลายอย่างให้ต้องทำเมื่อต้องย้ายมาอยู่เมืองไทยอย่างถาวรแบบนี้ ถ้าฉันทำหน้าที่ผัวผิดพลาดไปต้องขอโทษด้วยนะ”
ร่างหนาของมาเฟียหนุ่มที่ยังคงอยู่ในชุดงานที่มีกลิ่นเหงื่อโชออกมานิดๆนั้นเดินตามหญิงสาวออกมาจากห้องดูหนังอย่างรวดเร็ว
พร้อมกันนั้นก็เอ่ยพูดเสียงดังมาแต่ไกลเพื่อขอโทษเธอในเรื่องที่เขานั้นไม่มีเวลาให้กับเธอหลังจากแต่งงานกันมาได้สองอาทิตย์กว่าแล้ว ด้วยเขานั้นเอาแต่ทำงานเพื่อให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง เพราะตัวเขาต้องย้ายมาอยู่เมืองไทยอย่างกะทันหันเพื่อมีเมีย
“ใครอยากรู้มิทราบ”
เธอหยุดเดินอย่างกะทันหันตรงหน้าบันไดที่จะขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน หันหน้ากลับมาอย่างเชิดๆเพื่อเผชิญหน้ากับคนอย่างเขาที่กำลังพูดมากใส่เธอ ทั้งที่เธอไม่อยากฟังคำพูดจากปากเขาเลยสักนิดเดียว
“ฉันอยากบอกกับเธอ”
เขาตอบสั้นๆแต่ทว่ากลับใช้น้ำเสียงที่หนักแน่นกับเธอ
“ฉันไม่อยากฟัง”
เธอเบือนหน้าหนีคำตอบของเขาไปทางอื่นไม่อยากฟังคำพูดของเขา ทำกิริยาไม่น่ารักน่ามองใส่เขาไป
“ฉันจะพยายามชดเชยให้เต็มที่ในอาทิตย์หน้าทุกอย่างเลย”
เธอไม่อยากฟังเขาพูด แต่ทว่าเขาอยากพูดคุยกับเธอ และยังคงพยายามพูดให้ได้มากที่สุดแม้เป็นคนพูดไม่เก่งแต่เน้นทำเก่งมากกว่าก็ตาม
“ฉันไม่อยากได้”
ปภินดาเริ่มเสียงแข็งด้วยความไม่พอใจใส่เขามากขึ้นที่เขามาตามตื๊อได้อย่างน่าเบื่ออะไรแบบนั้น และเตรียมจะหันหลังเดินต่อเพื่อจะกลับไปที่ห้องนอนของตัวเอง
“เรื่องบนเตียงเธอก็ไม่อยากได้ด้วยเหรอ ผิดกับฉันนะ อยากได้เธอเป็นเมียแบบจริงๆจังๆมาสักพักใหญ่ได้แล้ว”
เธอไม่อยากได้เขาแต่ทว่าเขาอยากได้เธอ และอยากได้อยู่ตลอดเวลาเลยด้วย เธอควรได้รู้ความคิดเหล่านี้ของเขาเอาไว้ เพราะเมื่อไหร่ที่เขาว่างจากงานเขาจะจู่โจมเธออย่างจริงจังแน่นอน
“ไอ้ๆ คนลามก”
แล้วคำพูดไม่น่าฟังของเขาก็ทำเอาเธอนั้นชะงักหยุดฝีเท้าที่กำลังจะกลับหลังหันและก้าวเดินต่อ หันหน้ากลับมาหาเขาแล้วต่อว่าเขาด้วยคำพูดรุนแรง
ก็เธอบอกแล้วไงว่าจะไม่ยอมเป็นเมียเขาบนเตียง จะยอมแค่แต่งงานในนามเท่านั้น ถึงแม้ว่าเขาจะหล่อ จะหุ่นดีแค่ไหนเธอก็ไม่สนใจอะไรทั้งนั้นแหละ เข้าใจไหมไอ้คนลามก
“นายครับ”
เอเกนเดินย่องเงียบเข้ามาด้านหลังของเจ้านายของเขา แล้วกระซิบกระซาบบางอย่างกับเจ้านายเขาที่บริเวณด้านหลังนั้น ไม่ได้ส่งเสียงดังให้นายหญิงที่ยืนอยู่ไม่ไกลได้ยินเรื่องราวนั้น
“ฆ่ามันซะ แล้วส่งศพกลับไปให้นายมันดูต่างหน้า”
วิกเตอร์ตอบกลับลูกน้องของเขาด้วยสีหน้าเรียบเฉยราวกับไม่รู้สึกอะไรทั้งที่กำลังจะลงมือฆ่าใครสักคนอย่างเลือดเย็น
มันเป็นปกติของมาเฟียอย่างเขาที่ต้องมีการตายเข้ามาพัวพันในชีวิต ไม่ใช่เรื่องผิดแปลกอะไรที่คนอย่างเขาจะต้องตกใจหรือคิดหนักก่อนตัดสินใจ
ปภินดาได้แต่ฟังคำพูดเขา แล้วยืนตัวแข็งทื่อทำอะไรไม่ถูก ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมาได้ยินเขาสั่งฆ่าคนอย่างง่ายดายราวกับฆ่าหมูฆ่าหมาตรงหน้านี้
“อืม ขอโทษที่สั่งงานลูกน้องดังไปหน่อย”
แต่เรื่องผิดปกติสำหรับมาเฟียอย่างเขาก็เห็นจะเป็นเรื่องที่มีหญิงสาวมายืนตัวแข็งทื่ออยู่ตรงหน้า เธอคงตกใจไม่น้อยที่ต้องมาเจอกับเหตุการณ์อะไรแบบนี้ เขาในฐานะสามีเธอรีบเอ่ยขอโทษออกไปอย่างไม่รอช้าให้เธอต้องไม่พอใจอีก
“คุณเห็นชีวิตคนอื่นไม่มีค่าแบบนี้เองเหรอ”
“มันก็สมควรตายๆไปซะไอ้พวกกระจอก กล้ามาลองดีกันฉันเอง แค่ฆ่าก็ดีเท่าไหร่แล้วยังเหลือศพมันไว้ ไม่ส่งมันให้เสือกินจนไม่เหลือแม้แต่กระดูกก็นับว่าบุญโขแล้ว”
“คนเลว”
สะบัดหน้าเดินหนีไปอย่างไม่พอใจกลับขึ้นไปยังห้องนอนส่วนตัวของตัวเองในทันที เขามันพวกจิตใจโหดร้ายเกินกว่าเธอจะรับไหว ก่อนหน้านี้คิดว่าเขาเป็นแค่มาเฟียหลงใหลในอำนาจทั่วๆไปไม่คิดเลยว่าทุกอย่างมันจะแย่ขนาดนี้ถึงกับมีการฆ่ากันตายโดยที่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรเลย
“ไหนว่าเธอเหงาไง ไม่เห็นอยากจะคุยอะไรกับกูเลย นี่กูโดนด่าจนหูชาไปหมดแล้วนะโว้ย”
วิกเตอร์หลังจากที่เขาถูกเดินหนีเป็นครั้งที่เธอจากปภินดา เขาก็ไม่ได้ตามเธอไป แต่กลับเดินไปที่ห้องทำงานของตัวเองและก็เรียกพ่อบ้านโชที่เป็นคนโทรตามเขากลับบ้านมาพูดคุยด้วย
“เดี๋ยวมื้อเที่ยงนี้นายลองคุยกับคุณปภินดาใหม่ไหมครับ”
“มึงจะให้กูโดนด่าอีกรอบงั้นเหรอ จิตใจมึงทำด้วยอะไรไอ้โช”
เขาตะหวาดลูกน้องตัวดีเสียงดังลั่นห้องทำงาน ถึงแม้ห้องทำงานจะใหญ่โตกว้างขวางมากแต่ทว่าเสียงของเขานั้นก็ยังดังเล็ดลอดออกไปที่ด้านนอกด้วยความโมโห
“คุณปภินดาเธอเป็นผู้หญิงนายควรอ่อนโยนกับเธอให้มากๆ แล้วก็ควรเข้าใจเธอให้มากๆด้วยนะครับ”
“กูทำไม่เป็น”
มาเฟียอย่างเขามันจะไปอ่อนโยนเป็นได้ยังไง สั่งฆ่าคนให้ตายยังง่ายเสียกว่านี้เป็นร้อยเท่าพันเท่า
เขายอมเธอทุกอย่างแล้วเพื่อให้เธอพร้อม แล้วทำไมเขาต้องลงทุนทำอะไรมากมายแบบนั้นอีกล่ะ
โชยืนฟังคำตอบของเจ้านายแบบเงียบๆตามสไตล์ไม่พูดมากของเขา เขาไม่กล้าว่าเจ้านายมากนัก แม้การจีบเมียของเจ้านายจะไม่ได้เรื่องได้ราวก็ตาม ถ้าเขาเป็นผู้หญิงก็ต้องเดินหนีเหมือนกับนายหญิงนั่นแหละ มันจะมีผู้หญิงที่ไหนมาทนยืนฟังคำสั่งให้ฆ่าหน้าตาเฉยได้ล่ะ
“แล้วตอนนี้เธออยู่ไหน”
มาเฟียหนุ่มเห็นลูกน้องจอมเจ้าระเบียบที่มีหน้าที่ดูแลความเรียบร้อยของบ้านเงียบเสียงไปไร้ซึ่งคำพูดใดๆต่อ ก็ทำเอาเขาคิดขึ้นมาได้ว่าควรพยายามกับผู้หญิงคนนี้อีกสักนิดก็เลยถามหาเมียคนสวยออกไป
“ในห้องนอนครับ”
“ไอ้เอเกนมึงออกไปคุมงานที่ท่าเรือแทนกูก่อน เดี๋ยวกูตามไป”
แต่ก่อนจะไปหาเมียเขาก็ยังมิวายสั่งงานกับลูกน้องเอาไว้ก่อน เพราะด้วยเที่ยงวันนี้เขาต้องเตรียมของล็อตใหญ่ให้กับลูกค้ารายสำคัญที่จะมารับของคืนนี้ ณ ที่เมืองไทยเป็นครั้งแรก เรียกได้ว่าเปลี่ยนเส้นทางการเดินเรือกันยกใหญ่เลยก็ว่าได้ งานนี้ก็เลยจะพลาดอะไรไม่ได้เพื่อไม่ให้กระทบถึงความน่าเชื่อถือทางธุรกิจมืดของเขา และเขาก็ต้องลงไปดูด้วยตัวเองแต่ทว่าก็อยากจะมีเวลาอยู่กับเมียอีกสักนิด ก็เลยจำเป็นต้องส่งลูกน้องออกไปก่อน
“ครับนาย”
เอเกนพยักหน้ารับคำสั่งเจ้านาย แล้วก็รีบออกไปในทันทีเพื่อทำตามคำสั่งนั้นอย่างเคร่งครัดไม่ให้มีผิดพลาดแม้แต่นิดเดียว
“ไอ้โชไปตั้งโต๊ะ”
“ครับ”
พยักหน้ารับคำเจ้านาย แล้วรีบเดินออกไปจากห้องทำงานใหญ่นั้นเพื่อไปจัดแจงทำตามคำสั่งเจ้านายทันที
- ผู้เขียน
