“ ภรรยาของคุณเสียชีวิตแล้วนะครับ”
“ฮือ...ฮึก...ฮือ….ไม่จริงใช่ไหมหมอภรรยาของผมยังไม่ตายใช่ไหมฮือ...ฮือ...”
“ผมเสียใจด้วยนะครับ ที่ช่วยชีวิตของภรรยาคุณไว้ไม่ได้”
สิ้นสุดคำพูดหมอหมอก็เดินออกจากห้องทันที ร่างไรวิญญาณที่ปิดคุ้มด้วยผ้าสีขาว ทำให้เคนคนที่เป็นสามีวิ่งเข้าไปกอด ร่างไร้วิญญาณ ด้วยความเสียใจมาก ทำไมหนูถึงทิ้งพี่ไปเร็วแบบนี้ไม่ได้นะเพราะลูกของเรายังไม่โตเลยนะ ทำไมถึงทิ้งพี่ได้ลงคอ ฮึก...ฮือ..ฮึก ซานฟื้นสิซานซานฟื้นนะซานเคนร้องตระโกนเหมือนคนบ้าเลยตอนนี้
“ พี่ซาน กลับมาได้ไหมพี่กลับมาหาพวกผมได้ไหมพี่ น้องครีมกำลังกลับมานะพี่ซาน ฮึก..ฮือ...ฮือ...??? ผมขอโทษทุกๆอย่างที่ผ่านมาผมผิดไปแล้ว”
ตอนนี้ทุกๆคนพ่อของเซนและแม่เลี้ยงก็มาถึงโรงพยายาลเรียบร้อยทุกคนต่างก็อยู่ใน ไหนอาการที่เสียใจทั้งนั้นและคนที่เสียใจมากที่สุดก็คือเคนกับเซนพี่เป็นสามีและน้องของซาน เคนเปิดผ้าออก แล้วก็จูบลงที่แก้วซานเบาๆ มันคงจะเป็นจูบสุดท้ายของชีวิตนี้แล้วเซนก็เดินเข้ามาจูบลงที่หน้าผากของพี่สาวเบาๆ
“ ไปดีนะครับพี่ซาน ผมไม่คิดเลยว่าพี่จะไปเร็วขนาดนี้ผมเสี่ยใจ แต่ผมก็รักพี่มากๆนะครับ”
“ซาน พ่อขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมาแล้วพ่อก็อโหสิกรรมให้ลูกนะ ขอให้ลูกไปดีนะลูกไม่ต้องห่วงทางนี้ พ่อจะดูแลหลานๆเอง พ่อจะเลี้ยงให้ดีเหมือนที่พ่อเลี้ยงซานตั้งแต่เล็กนะลูกพ่อรักลูกเหมือนลูกแท้ๆของพ่อคนหนึ่งเลยนะซาน”
“พี่ซานค่ะ พี่อโหสิกรรมให้ขวัญด้วยนะคะที่ผ่านมาขวัญอาจจะเคยก้าวร้าวพี่บางเรื่องที่พี่ดุด่าน้องครีมแต่ แต่ถึงพี่จะเคยด่าว่าขวัญ แต่คนก็ไม่เคยเกลียดพี่นะคะ ขวัญขอให้พี่ไปดีนะคะ พี่อย่าคิดมากนะ ทุกคนรักพี่นะคะ อยู่ทางนั้นก็ดูแลตัวเองดีๆนะ ไม่ต้องเป็นห่วงลูกๆพี่นะ เพราะทางนี้ทุกๆคนจะดูแลลูกๆพี่ให้เองนะคะ ขวัญรักพี่เหมือนพี่สาวคนหนึ่งนะคะ”
“น้องซานลูกถึงแม่จะพึ่งรู้จักลูก แต่ลูกก็ช่วยเหลือพ่อแม่จนมีทุกๆวันนี้ แม่ขอบคุณมากๆนะถ้าไม่ได้หนูวันนั้นวันนี้ชีวิตแม่กับพ่อและน้องไม่รู้จะเป็นยังไง ถ้าแม่ได้ล่วงเกินอะไรน้องซานไป แม่ก็ขอให้น้องซานอโหสิกรรมให้แม่ด้วยนะ ฮือ..ฮึก...ฮือ”