สามอาทิตย์ผ่านไป
อย่างที่บอก มาลองนึกๆ ดู ถ้าไม่มีเขาแล้วเธอจะได้สอบมั้ย ถ้าผู้คุมกฎไม่จับขังไว้ที่โรงพยาบาล แล้วชีวิตเธอจะก้าวต่อไปได้ จะยังเป็นเหมือนที่เป็นอยู่นี้หรือเปล่า
ก็คงไม่
หรือบางที… ลองนึกดูอีกที มันบังเอิญเกินไปมั้ยนะ บางทียังเผลอคิดเลยว่าเปเปอร์วิจัยที่ลืมไว้เพราะเขาตั้งใจหามาให้ ยากช่วย แต่ตัวเองเป็นคนออกกฎห้ามเอาไว้เอง จะให้เดินมายื่นให้โต้งๆ มันก็ยังไงๆ อยู่ ก็เลยต้องทำเป็นเนียนลืมทิ้งไว้ให้เธอวัดดวงเอาเอง เห็นก็ดีไป ซื้อบื้อไม่เห็นก็ทำอะไรไม่ได้ก็ต้องปล่อยไปตามโชคชะตา
เพราะอาจารย์ที่ปรึกษาเดินเข้ามาไถ่ถามอาการแล้วถามถึงอาจารย์หมอเหนือนที บอกว่าตอนเธอไม่สบายเขาเมลล์มาเรื่องสอบ เธอก็เลยอดไม่ได้ว่านอกจากจะเรื่องสอบแล้วเขาจะใจดีเรื่องอื่นด้วย
แต่ถึงขนาดหาเปเปอร์มาป้อนขนาดนี้ บอกข้อสอบชัดๆ แถมเก็งข้องสอบแม่นมาก แบบนี้มันก็เกินไปมั้ยล่ะ บ้าบอน่ายัยเกว ความมโนน่ะมีได้ แต่อย
