มิเกลกำลังตกใจ เธอตกใจมากที่อยู่ๆท่านนักบุญก็โน้มใบหน้าลงมาทาบทับริมฝีปากของเธอ... เธอหลับตาลงเพราะดวงตาที่ราวกับมองเธอได้ทะลุปรุโปร่งนั่นกำลังทำให้เธอสั่นไหว อ้อมแขนของเขายังคงตระกองกอดเธอเอาไว้ทำให้เธอมิอาจหลีกหนีจากริมฝีปากของเขาได้เลย
ที่น่าแปลกคือความนุ่มนวล อ่อนโยนและอ่อนหวานของจุมพิตในครั้งนี้ ทั้งที่เขากระทำมันในตอนที่เธอเผลอ แต่เขากลับทำมันด้วยความอ่อนโยนแทนที่จะเป็นการบังคับหรือว่าขืนใจ
ราวกับว่าเขาหลงเหลือหนทางให้เธอได้เลือกทว่าในความจริงเธอกลับไม่เหลือทางเลือกใดเลยนอกจากตอบรับริมฝีของเขา
เขาเป็นนักบุญไม่ใช่รึไง ทำเช่นนี้ได้ด้วยงั้นเรอะ!!
"อื้อ!!"
เธอกำลังทักท้วงด้วยการเปล่งเสียงในลำคอ เพราะเขาเริ่มสอดลิ้นเข้ามาในโพรงปากเธอช้าๆ มือที่โอบกอดเปลี่ยนมาเป็นกุมใบหน้าของเธอเอาไว้
....มากเกินไปแล้ว นี่มันใช่การกระทำของคนที่พึ่งรู้จักกันที่ไหนล่ะ!!
เขาผละออกจากริมฝีปากเธออย่างเ
