ดูดเลีย

988 คำ
พริ้งพราวนั่งคุกเข่ายินยอมพร้อมใจที่จะได้กินแท่งเนื้อที่ตัวเองรอคอย รีบดึงกางเกงของชายหนุ่มออกมากองไว้ที่หน้าขา ความใหญ่โตดตดีดเด้งออกมาเป็นอิสระ ทำให้พริ้งพราวตตาเบิกกว้าง เพราะมันทั้งใหญ่และยาวมากกว่าที่เธอจินตนาการไว้เสียอีก และยังมีเส้นเลือดปูดโปนอยู่โดยรอบ ปลายหัวบานเป็นสีน้ำตาลอ่อนมีน้ำไหลซึมออกมา เพียงแค่เห็นพริ้งพราวก็แทบจะแตกทะลักน้ำหวานออกมา เมื่อคิดไปถึงเวลาที่มันกระแทกเข้ามาในร่องเสียวของเธอ รีบยื่นมือไปรูดรั้งเป็นการนำทางเเละก็กลืนน้ำลายดังอึกเมื่อมือเธอแทบกำไม่รอบ หัวใจเต้นเสียงดังตึกๆ จากนั้นก็ใช้ลิ้นเลียชิมไปรอบหัวบานสีน้ำตาลเชื่องช้า เลียไปตามความยาวของแท่งเนื้ออย่างสำรวจตั้งแต่หัวบานลงมายังโคนที่มีขนปกคลุมเล็กน้อย โดยไม่ลืมจะเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของแท่งเนื้อไปพลาง “อ้า...ดี...อื้ม“ ไทม์ร้องครางออกมาอย่างไม่เก็บความรู้สึกเอาไว้ เสียวหัวบานขึ้นมายังช่องท้องแกร่ง สอดนิ้วขยุ้มผมยาวของหญิงสาวกดให้เธอครอบครองแท่งเนื้อเข้าไปเสียที มัวแต่เลียอยู่อย่างนี้เสียเวลา พริ้งพราวจึงอ้าปากครอบครองความใหญ่และยาวเข้าไปคับปากอิ่ม ริมฝีปากสีชมพูรูดรั้งเข้าออกอย่างชำนาญ ไม่ใช่ว่าเธอเจนจัดเรื่องอย่างนี้แต่เป็นเพราะเธอฝึกฝนกับกล้วยหอมจนชินต่างหาก ฝึกเพื่อจะนำมาใช้กำลังผู้ชายที่ชื่อไทม์คนนี้ “อ้ะ...อื้ม...ซี๊ด...เร็วอีกพริ้ง เร็วอีกได้ไหม” เสียงร้องขอแหบพร่าดังขึ้น มือหนากดศีรษะของกหญิงสาวเข้าให้ลึก กระแทกแท่งเนื้อสวนกลับเข้าไปเป็นจังหวะเข้าขา พริ้งพราวผงกหัวรูดรั้งแท่งเนื้อรัวเร็ว พร้อมกันนั้นก็ลูบไล้พวงไข่ไปพลาง บีบคลึงเบาๆ ไม่ให้เปลี่ยนเหงา ยิ่งกินยิ่งติดใจยิ่งอร่อยถูกปากจนไม่อยากคายแท่งเนื้อนี้ออก มือที่ว่างอีกข้างก็รูดรั้งส่วนโคนที่กินเข้าไปไม่หมด ทำหน้าที่สอดประสานกันไปทั้งมือทั้งปากจนไทม์แทบจะทนไม่ไหว เกือบจะแตกทะลักออกมาก็หลายครั้งหลายครา ไม่คิดเลยว่าหญิงสาวจะสุดยอดขนาดนี้ นี่แค่ปากเธอยังทำให้เขาร้องครางขนาดนี้ และถ้าเป็นร่องเสียวของเธอล่ะจะขนาดไหน จะรัดแน่นเอามันจนเขาแตกคารูเธอเลยไหม “อื้อ...โอ้...ปากเธอนี่ดีจริงๆ อ้า” พริ้งพราวใจเต้นแรงกับคำพูดที่คงเป็นคำชมนั้น ลิ้นเล็กเลียไปทั่วแท่งเนื้อจนมันเยิ้มไปด้วยน้ำลาย เลียต่ำลงมายังพวงไข่สองลูกด้านล่าง ปาดลิ้นเลียไปทั่งทั้งพวง มือก็รูดรั้งแท่งนื้อไม่ขาด ทำให้ไทม์เสียวมากขึ้นกว่าเดิม นี่พริ้งพราวกะจะให้เขาขาดใจตายเลยใช่ไหม “เลียเข้าไปพริ้ง กินไข่ฉันเข้าไป” พริ้งพราวเงยหน้ายิ้มมุมปาก อ้าปากตวัดลิ้นละเลงเข้าใส่ไข่เร็วๆ ยิ่งเห็นว่าใบหน้าของไทม์เหยเกด้วยความเสียวก็ยิ่งชอบใจ ก่อนจะอ้าปากอมไข่เข้าปากละเลงลิ้นใส่อยู่ข้างใน ไทม์ถึงกับแกร่งหน้าท้องและสะโพกแกร่งรับความเสียวพลุ่งพล่านไปทั่งร่าง สูดปากร้องครางออกมาตลอดเวลา ดั่งกินของเผ็ดร้อน จิกเล็บเท้ากับพื้นเอาไว้ เมื่อกินไข่จนอิ่มพริ้งพราวก็ผละออกห่าง จากนั้นก็กลับมาหาแท่งเนื้ออีกครั้ง ดูดกินเข้าปากรูดเข้ารูดออกออกเร็วๆ น้ำลายหยดย้อยเปรอะเปื้อนไปหมดก็ไม่สนใจ ขอแค่ทำให้ไทม์มีความสุขกับเธอก็พอ “อ้า...เร็วอีกนิด ฉันจะแตก จะแตกแล้วพริ้ง...อ้า...” ไทม์กดศีรษะพริ้งพรางเอาไว้ไม่ให้ญิงสาวขยับออกห่างไปไหน ฉีดพ้นน้ำเชื้อออกมาจนเต็มปากของหญิงสาว ร่างสูงเกร็งกระตุกเมื่อได้ปลดปล่อย ผ่อนลมหายใจออกมาอย่างสบายตัว ส่วนพริ้งพราวก็จัดการกลืนกินน้ำเชื้อของไทม์ลงคอไปจนหมด จึงรูดริมฝีปากออกอย่างเชื่องช้า แลบลิ้นเลียไปทั่วแท่งเนื้อเป็นการทำความสะอาด โดนเฉพาะหัวบานที่ดูเหมือนจะทำความสะอาดนานากว่าที่อื่น ไล่เลียจนรอบและกดจูบลงไปหนักๆ โดยไม่ลืมจะช้อนสายตาขึ้นมองหน้าไทม์อย่างยั่วยวน ก่อนจะผละริมฝีปากออกและลุกขึ้นยืน ตวัดลิ้นสีชมพูเลียริมฝีปากตัวเองต่อหน้าไทม์ ส่วนไทม์ก็ดึงกางเกงของตัวเองขึ้นมาสวมใส่ เพราะกลัวบุตรวสาวจะลงมาเสียก่อน “พริ้งพอจะได้รางวัลไหมคะ” ไทม์อมยั้มมุมปาก ยกนิ้วขึ้นมาเตะมุมปากของพริ้งพราวที่มีน้ำลายของเธอเปอะเปื้อนเช็ดออกให้หญิงสาว ก่อนจะเอานิ้วที่เช็ดน้ำลายมาเลียต่อหน้าเธอสองสามครั้ง “จะเลียให้ดิ้นเลย” เพียงเท่านี้พริ้งพราวก็เสียววูบวาบไปทั่งช่องท้อง อยากให้เขาเลียเธอตอนนี้เลยด้วยซ้ำ “คุณพ่อขา พริ้ง ทำอะไรกันอยู่คะ มากินข้าวกันเถอะพลอยหิวแล้ว” เสียงของพลอยหวานที่ดังมาก่อนตัว เป็นเหมือนการส่งสัญญาณมาแต่ไกล ทำให้ไทม์ผละตัวออกห่าง และหันไปยิ้มให้บุตรสาวที่เดินยิ้มเข้ามา “หิวแล้วเหรอคะ มาค่ะ มานั่งเดี๋ยวพ่อตั้งโต๊ะให้ แป๊บเดียวลูก” “ค่ะ พริ้งมานั่งมา” “ฉันว่าฉันช่วยพอแกเตรียมน้ำดีกว่า พอดีหิวน้ำน่ะ ล้างคอหน่อย” กัดริมฝีปากยั่วไทม์ยิ้มๆ ก่อนจะหมุนตัวไปยังตู้เย็นและเทน้ำใส่แก้วมาให้สองพ่อลูกรวมทั้งเธอด้วยเช่นกัน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม