ขย่มตอพ่อเพื่อน

ร่าน

พริ้งพราวส่งยิ้มยั่วให้ไทม์อย่างมีความหมาย ร่างอวบอิ่มเดินนวยนาดเข้ามาใกล้หยุดยืนอยู่ตรงหน้าไทม์ มือบางวางลงบนหน้าท้องแกร่งกรีดนิ้วเรียวขึ้นมายังแผ่นอกกว้าง กัดริมฝีปากล่างช้อนสายตาขึ้นมองชายหนุ่ม

“คันเหรอ” เสียงทุ้มถามอย่างหยามเหยียด แต่กลับไม่ได้ขยับตัวถอยห่างหรือแสดงท่าทางรังเกียจออกมา ด้วยอยากรู้ว่าพริ้งพราวจะทำอะไรต่อ

“ค่ะ” ยอมรับออกมาอย่างไม่อายและไม่มีอะไรต้องอาย เธอเป็นคนชัดเจนต่อความรู้สึกของตัวเองเสมอคิดอย่างไรก็พูดออกไปอย่างนั้น

วงแขนแกร่งตวัดร่างบางเข้ามาแนบกาย กดบั้นท้ายงามงอนเข้าหา ให้บดเบียดกับตัวตนที่อยู่ในกางเกงด้านล่าง บีบขยำความนิ่มสู้มือแรงๆ อย่างหมั่นเขี้ยว ไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนแบบพริ้งพราวเลยสักคน ใจกล้า หน้าด้าน แต่ก็ท้าทายดี

“อยากได้ฉัน” เอ่ยถามอีกครั้ง กอดรัดร่างบางนุ่มนิ่มไว้แน่นกว่าเดิม ความอดทนอดกลั้นที่พยายามมาถึงสามปีแทบจะไม่มีเหลือ เมื่อหญิงสาวขยันยั่ว ขยันอ่อยเขาทุกทีที่มีโอกาส อย่ามาเล่นกับเสือที่จำศีลนะหนูน้อย เพราะเธออาจจะสลบคาอกก็ได้

“ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้า ก็อยากได้ป๋าไทม์มาเป็นผัวจนตัวสั่น ป๋าไทม์ล่ะคะไม่อยากได้พริ้งบ้างหรือไง พริ้งว่าพริ้งก็สวย น่ารักและก็น่าฟัดไม่แพ้ผู้หญิงคนไหนเลยนะคะ” นิ้วเรียวลูบไล้ริมฝีปากหยักได้รูปแผ่วเบา ไม่รู้จะยั่วยังไงเขาถึงจะใจอ่อนกับเธอเสียที ยั่วจนเหนื่อยจนเกือบจะถอดใจหนี เขาก็ยังนิ่งเฉยใส่เหมือนเดิม

“ถ้าฉันเอาเธอ ฉันต้องเป็นผัวเธอไหม”

“แล้วแต่ป๋าไทม์เลยค่ะ อยากเป็นผัวก็ได้ อยากเป็นชู้ก็ตามใจ อยากเป็นพ่อเพื่อนเหมือนที่ผ่านมาก็ยังไหว หรือไม่อยากเป็นอะไรแค่เอากันเฉยๆ ก็ได้ พริ้งไมได้ว่าอะไร พริ้งตามใจป๋าไทม์ทุกสถานะ” แม้จะเจ็บเเละรู้สึกแย่กับสิ่งที่ตัวเองพูดออกมา แต่พริ้งพราวก็คือพริ้งพราว ผู้หญิงที่กล้าได้กล้าเสีย และจะไม่เสียใจกับสิ่งที่ตัวเองเอ่ยออกไป เพราะนั่นคือสิ่งที่เธอตัดสินใจมาแล้ว

“ใจกว้างเหมือนกันนี่ เอาเฉยๆ ก็ได้” มือหนาบีบลงบนเต้างามทั้งสองข้าง ความอวบใหญ่ที่ล้นมือออกมาทำให้ความใหญ่โตภายในกางเกงแข็งขึงเสียดสีกับหน้าท้องของหญิงสาว

“อื้ม...อ้ะ มันแข็งแล้วนะคะ” ร้องครางออกมา บดเบียดหน้าท้องให้แนบแน่นกับความใหญ่โตอย่างยั่วยวน น้ำหวานในการก็ไหลเยิ้มจนเปียกแฉะกางเกงใน ติ่งเนื้อก็ยิ่งสั่นระริกอยากให้เขาลงลิ้นให้หนำใจ

“แล้วเธอล่ะเปียกหรือยัง” ไทม์สอดมือเข้าไปใต้ชายกระโปรงนักศึกษา เกี่ยวแพนตี้ตัวบางออกไปไว้อีกทาง สอดนิ้วเข้าไปด้านในร่องเสียวที่เต็มไปด้วยน้ำหวานและตอดรัดนิ้วของเขาเอาไว้ตุบๆ

“ซี๊ด อ่อย...” พริ้งพราวเงยหน้าสูดปาดร้องคราง แอ่นเนินเนื้อเข้าสู้นิ้วแกร่งที่ขยับเข้าออกในร่องเสียวคับแน่น สายตาทอดมองชายหนุ่มหยาดเยิ้มด้วยเสน่หา

“เ****นใช่เล่นนะเนี่ย น้ำเยอะเชียว”

“น้ำมันไหลตั้งแต่เห็นหน้าป๋าไทม์แล้วค่ะ อยากให้ป๋าไทม์ลงลิ้นให้ใจจะขาด...อ่อย...งื้อ...อื้อ” เสียงหวานครางมากขึ้น เมื่อติ่งเนื้อเล็กถูกบดวนเคล้นคลึงหนักๆ และนิ้วก็ยังกระแทกกลับเข้าไปในร่องเสียวอีกครั้งแรงๆ จนเธอสะท้านไปทั้งตัว เลื่อนมือลงมาลูบคลำแท่งเนื้อตุงเป็นลำคับกางเกงขาสั้นจะแทบจะระเบิดออกมา

ไทม์ถึงกับกัดกรามกรอดเมื่อมือบางสัมผัสแท่งเนื้อผ่านเนื้อผ้าด้านนอก ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้ามันได้เข้าไปอยู่ในปากของหญิงสาวจะรู้สึกดีขนาดไหน อยากรู้นักว่าจะใช้ปากเก่งเหมือนตอนที่พูดกับเขาไหม หรือจะดีแต่ปาก

“อยากกินมันไหม”

“ยะ อยากค่ะ พริ้งอยากกินมัน”

“ร่านได้จริงๆ พริ้งพราว งั้นก็จัดการมันซะ ทำให้ฉันพอใจ เดี๋ยวฉันจะมีรางวัลให้”

ถ้าชอบแนวนี้อย่าลืกดกำลังใจเเละกดเพิ่มเข้าชั้นให้ไรท์ด้วยนะคะ

ขอบจุนคราบบบบ