“อ๊า”
เสียงครางหวานแว่วดังออกมาบางเบาจากฉากกั้น ด้านหลังนั้นมีม่านสีขาวบดบังสายตาเห็นเป็นเงาเลือนรางของสองร่างกำลังสอดประสานกันเท่านั้น ดวงตากลมรื้นน้ำหรี่มองบุรุษผู้เป็นสามี เมื่อชั่วยามก่อนพอกลับจากเรือนกลางเขาก็หิ้วนางมาที่เหลาอาหารเฟยหลงตงอวี่เสียอย่างนั้น อีกทั้งนี่ยังเป็นห้องเดิมที่เคยมาคราวก่อนอีกด้วย!
“ท่านพี่…อื้อ” เสิ่นรั่วซีเอามือดันใบหน้าหล่อเหลาให้ออกห่างจากอกอิ่ม เรื่องที่จะคุยยังไม่ทันได้เริ่มเลย
“ไม่อยากให้พี่กอดเจ้าอย่างนั้นหรือ” เสียงทุ้มตัดพ้อพลางช้อนตาคมมองคนรัก แม้จะรู้ทุกอย่างอยู่ก่อนแล้วแต่ความหึงหวงกลับไม่น้อยลงไปเลย เขากลัว…กลัวว่าในใจของนางจะยังมีเยื่อใยให้กับบุรุษผู้นั้น
“ข้าอยากคุยเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนเจ้าค่ะ” ร่างเปลือยเปล่ารีบดึงผ้าห่มมาปิดเอาไว้
“พี่ได้รับจดหมายไม่จ่าหน้ามาหนึ่งฉบับ ในนั้นระบุชัดว่าเจ้านัดพบกับคุณชายอู๋ที่งานคัดเลือกสตรีอันดับหนึ่งของเมื
