“ท่านพี่…ข้าขอโทษเจ้าค่ะที่ไม่ระวังตัว”
เสียงหวานสั่นเครือด้วยความรู้สึกผิด หากแต่จะทำเช่นไรได้ประสบการณ์ในการใช้ชีวิตของรั่วซีมีน้อยนัก หากนับชีวิตก่อนแม้จะอายุ 35 ปี แต่ก็เกิดในครอบครัวที่มีพร้อม ไม่เคยลำบาก เรียนจบมาก็เป็นจิตรกรชื่อดัง เรื่องความรักก็คบแบบปล่อยผ่านเนื่องจากทุ่มเทให้งานมากกว่า ผลงานก็ขายผ่านทนายประจำตระกูลไม่ต้องกังวลเรื่องโดนโกง นิยายก็ไม่ได้อ่านมากนัก เรียกได้ว่าน้อยครั้งที่จะโดนหลอกลวงหรือเล่นเล่ห์ใส่เช่นนี้
“อย่าเสียใจไปเลย แต่จำไว้ว่าคราวหน้าหากพี่ไม่ได้ไปรับเจ้าด้วยตนเองก็ห้ามเชื่อคำใครเป็นอันขาด เข้าใจรึไม่” คนงามพยักหน้ารับแม้จะตงิดใจแปลกๆ ก็ตาม เหตุใดคำพูดของสามีจึงเหมือนบิดาสั่งสอนบุตรสาวอายุ 3 หนาวไม่ให้ตามคนแปลกหน้าไปเล่า
“ว่าแต่ท่านทราบได้เช่นไรเจ้าคะว่าข้าอยู่ตรงนี้” งานคัดเลือกสตรีอันดับหนึ่งของเมืองหลวงยังไม่ทันจบด้วยซ้ำ แม้เขาจะมารับก็ควรเข้าไปตามหาใน
