ตอนที่ 10 พี่คิดถึงเจ้าจนแทบทนไม่ไหว NC
1440 คำ
ค่ำคืนนี้ก็เป็นอีกวันที่โฉมงามโดนกอดรัดประหนึ่งงูตัวใหญ่เลื้อยพันไม่ยอมห่าง มือหนาชอบสอดเข้ามาในอาภรณ์บางเบาเพื่อสัมผัสไออุ่นของผิวนวลเนียน ยามเขาลูบไล้มันมักกระตุ้นความรู้สึกแปร่งแปลกให้ผุดขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่
“อื้อ…ท่านพี่” ริมฝีปากอิ่มฉ่ำวาวจากการขมเม้มเนิ่นนาน หลายคืนที่ผ่านมาแม้ร่วมเตียงไม่ได้แต่เขาก็กินเต้าหู้นางจนอิ่มหนำก่อนเข้านอนไม่ได้ว่างเว้น แต่ยามนี้กลับกลายเป็นว่าคนตัวโตรุกเร้ารุนแรงกว่าวันอื่นๆ
“น้องหญิง เจ้าหายเจ็บแล้วใช่รึไม่” จมูกโด่งเป็นสันคลอเคลียใบหูเล็กพลางกระซิบแผ่ว ลมหายใจร้อนระอุรินรดพาให้ขนอ่อนทั่วร่างหญิงสาวลุกชัน
“จะ เจ้าค่ะ” ใบหน้าขาวผ่องขึ้นริ้วแดงพาดผ่านจากความขวยเขิน
‘ให้ตายเถอะ เหตุใดบุรุษผู้นี้จึงชอบถามไถ่เรื่องน่าอายออกมาตรงๆ กันนะ’
“จริงหรือ…ดียิ่ง พี่คิดถึงเจ้าจนแทบทนไม่ไหวอยู่แล้ว” ริมฝีปากหยักซุกไซ้ไปตามซอกคอขาวพลางรำพันด้วยความตื่นเต้น การที่ต้องนอนกอดภรรยาโดยไม่สามารถทำสิ่งใดได้มากกว่านั้นมันทรมานไม่น้อย ยิ่งสตรีตรงหน้าช่างงดงามจับตา ทั้งยังร่าเริงสดใส มักยิ้มให้เสมอยามเขาเหน็ดเหนื่อยจากการทำงาน เพียงเท่านี้ใจแกร่งย่อมสยบต่อผู้มีตำแหน่งเป็นฮูหยินของตนเสียแล้ว
“อ๊ะ….อย่ารุนแรงนักนะเจ้าคะ” เสียงหวานครางรับการเล้าโลมก่อนเอ่ยเตือนสามี หากครั้งนี้ร่างกายช้ำระบมอีกคงต้องงดเข้าหอหลายวันแน่
“พี่ให้เจ้ากินยาบำรุงทุกวัน ร่างกายคงดีขึ้นมากแล้ว” ชายหนุ่มแย้มยิ้มพรายช่างน่าชังจนหญิงสาวอดใจไม่ไหวตีต้นแขนอีกฝ่ายเพื่อลงโทษ
“ที่แท้ก็เพราะหวังผลเช่นนี้เองหรือเจ้าคะ” คนตัวเล็กทำแก้มพองลมแง่งอนไม่มองหน้า ในใจรู้ดีว่าเขาหาได้คิดแบบนั้นจริงๆ เพียงแค่หยอกเย้าตนเล่นเท่านั้น
“ซีซี พี่เพียงเย้าเจ้า อย่าโกรธกันเลยนะ” ชื่อเล่นแสนน่ารักที่ชายหนุ่มเรียกเป็นครั้งแรกทำเอาคนงามใจอ่อนทันที ยามเขาออดอ้อนเอาใจช่างมีพลังทำลายล้างมากมายนัก จิตใจของนางมิได้แข็งแกร่งจะทานทนไหว
“เช่นนั้นท่านพี่ต้องโดนลงโทษแล้วเจ้าค่ะ” หญิงสาวยกยิ้มยั่วยวนก่อนจะปิดปากสามีด้วยริมฝีปากของตน ลิ้นเล็กเริ่มต้นบทรักด้วยการรุกล้ำเข้าไปในโพรงปากอีกฝ่าย
หยางจื่อหานให้ความร่วมมือภรรยาเต็มที่ มือสากปลดเปลื้องอาภรณ์ของคนทั้งคู่ ร่างเปลือยเปล่าแลกเปลี่ยนสัมผัสกันและกันไม่มีใครยอมใคร ไฟร้อนลุกโหมกระพือแผดเผาจนลมหายใจพวกเขาแทบขาดห้วง คนตัวเล็กพลิกกายขึ้นมาอยู่ด้านบน ดวงตากลมฉายแววซุกซนทำเอาหัวใจชายหนุ่มเต้นโครมครามยิ่งกว่ากลองศึก นางใช้ลิ้นลากเลียจากต้นคอลงมาจนถึงหน้าอกหนั่นแน่นเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อซึ่งมีตุ่มไตสีกลีบบัวแปะเอาไว้
จ๊วบ จ๊วบ
“อ่าห์”
เสียงทุ้มคำรามต่ำจากการโดนกระทำตรงยอดอก มิเคยรู้เลยว่าบุรุษเองก็สามารถรู้สึกเสียววูบวาบจากการโดนดูดเลียตรงนี้ได้ด้วย โฉมสะคราญมองอย่างพอใจแต่มิคิดจะหยุดมืออยู่แค่นั้น นางย่อมรู้ดีว่าส่วนไหนที่โดนเลียแล้วจะทำให้คนใต้ร่างดิ้นเร่ามากที่สุด…
‘มันใหญ่ขนาดนี้เลยหรอเนี่ย’
ตรงหน้าคือแท่งหยกขนาดใหญ่กว่าที่รั่วซีเคยเห็นมา นางกลืนน้ำลายลงคอด้วยความตื่นตระหนกก่อนจะบรรจงจูบส่วนหัวทำความคุ้นเคยเสียก่อน
“อึก…ซีซี”
ดวงตาคมหลุบมองร่างบางที่กำลังฉกชิมอาวุธประจำกายของเขา ลิ้นเล็กเลียตั้งแต่โคนส่วนล่างไล่ขึ้นมาข้างบนก่อนลากวนรอบหัวหยัก จากนั้นจึงเข้าครอบครองอ้าอมมันลงไปจนถึงลำคอ
‘ข้างในอุ่นมาก’
ชายหนุ่มคิดในใจก่อนมือหนาจะลูบเส้นผมนุ่มสลวยกดศีรษะหญิงสาวขึ้นลงเป็นจังหวะ เสียงเปียกแฉะยามริมฝีปากอิ่มดูดดึงท่อนเอ็นดังไปทั่วห้อง นางเม้มมันให้แน่นขึ้นพลางรูดเข้าออกไม่ออมแรง
“ซี๊ด…อ่า…น้องหญิง”
ความเสียววาบปลุกเร้าให้เขาต้องส่งเสียงออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เอวหนาเริ่มเด้งสวนด้วยความลืมตัว เพียงหนึ่งเค่อ (15 นาที) หยาดน้ำทิพย์ก็หลั่งไหลลงไปยังลำคอของหญิงสาว
อึก…อึก
“แค่กๆ อือ”
“ซีซี คายออกมาเร็ว” เห็นภรรยาสำลักไอโขลกหน้าดำหน้าแดงหยางจื่อหานจึงร้อนรนรีบหยิบผ้าห่มใกล้มือมาจ่อตรงปากอิ่ม
“..กลืนไปหมดแล้วเจ้าค่ะ” คนงามตอบกลับพลางยกยิ้มแห้ง นางเองก็ไม่รู้ว่าเขาจะเสร็จจึงไม่ได้นำมันออกจากปากเสียก่อน
“เจ้าทำพี่ตกใจยิ่งนัก ไปเรียนรู้เรื่องพวกนี้มาจากที่ใดกัน” ทั้งที่เรื่องความจำเสื่อมอาการไม่ดีขึ้นจึงอดเอ่ยถามไม่ได้
“หนังสือปกขาวในหีบเจ้าค่ะ…ข้าเพียงแค่อยากปรนนิบัติท่านพี่ให้พึงพอใจ ข้าทำสิ่งใดผิดไปรึไม่เจ้าคะ” แน่นอนว่าคำตอบนั้นถูกเตรียมเอาไว้แล้ว มิหนำซ้ำยังเล่นบทนางเอกน่าสงสารอีกด้วย
“เจ้ามิได้ทำสิ่งใดผิด พี่เพียงแค่แปลกใจเพราะเจ้าไม่เคยสนใจเรื่องในห้องหอมาก่อนเท่านั้น” มือสากโอบประคองแก้มยุ้ยก่อนจะหอมซ้ายขวาราวกับปลอบเด็กน้อย
“เช่นนั้นท่านพี่ต้องมอบรางวัลให้ข้านะเจ้าคะ” มารยาสตรีที่อ่านเจอในหนังสือเอาใจบุรุษรั่วซีควักมาใช้จนครบ
“พี่ย่อมต้องให้รางวัลภรรยาคนเก่งอยู่แล้ว” ชายหนุ่มส่งยิ้มหวานพลางดันคนงามให้นอนคว่ำลงไปอย่างเบามือ จากนั้นจึงกดจูบลงบนแผ่นหลังขาว ขบเม้มจนเกิดรอยแดงจางๆ
“อื้อ…”
สัมผัสเปียกชื้นบรรจงประทับตราจุดแล้วจุดเล่า นิ้วเรียวแหวกกลีบบุปผาฉ่ำหวานซึ่งหยาดเยิ้มจากการที่ตนเองใช้ปากกระตุ้นให้สามี ช่องทางคับแน่นถูกสอดใส่จนสร้างความรัญจวนให้ร่างบางไม่น้อย ดวงตาคมเข้มมองจุดที่นิ้วของเขากำลังขยับเข้าออก น้ำเมือกสีใสไหลรดจนเฉอะแฉะ
“อ๊า…ท่านพี่…อืมม…มันน่าอาย…เจ้าค่ะ” คนตัวเล็กทักท้วงการที่โดนจ้องไม่วางตาตรงจุดสงวน ยิ่งรับรู้ได้ถึงสายตาอันร้อนแรงก็ทำให้ทั่วร่างสั่นระริกจนแทบทนไม่ไหว
“เด็กดี เจ้าน่ามองถึงเพียงนี้มีส่วนใดที่ต้องอายกัน หืม” คนตัวโตหยอกเย้าภรรยารุนแรงมากขึ้น เขาช้อนสะโพกมนให้โก่งโค้งในระดับพอเหมาะก่อนจะเร่งจังหวะของนิ้วเรียวยาวให้ถี่กระชั้นจนมือบางต้องขยุ้มผ้าปูระบายความเสียดเสียว
“อ๊ะ…อื้อ…อ๊าาา”
เพียงไม่นานเจ้านิ้วร้ายก็ส่งนางขึ้นสู่สวรรค์ สมองน้อยๆ พร่าเบลอจนร่างกายปวกเปียกแทบหมดแรง แต่ถึงอย่างนั้นนี่มันเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของค่ำคืนอันยาวนาน
“อึ่ก!...อื้ออ!”
“อ่าห์”
ท่อนกระบองแข็งเกร็งดุนดันเข้าไปยังโพรงนุ่มซึ่งพร้อมพรั่งไปด้วยน้ำหวานวาววับทำให้สามารถยัดกลางกายชายอันใหญ่โตเข้าไปได้ไม่ยาก เนื่องจากมันผงาดมาเป็นเวลาครู่หนึ่งแล้วจึงค่อนข้างปูดบวมกว่าครั้งแรกที่พวกเขาได้เข้าหอด้วยกัน ดังนั้นยามหยางจื่อหานดันเข้าไปสุดทางจึงคล้ายกับว่ากระทุ้งไปจนถึงผนังด้านในจนหญิงสาวทั้งจุกทั้งเสียว
“พี่จะขยับแล้วนะ น้องหญิง”
เอวหนาเริ่มต้นบรรเลงเพลงรักอย่างค่อยเป็นค่อยไปเนื่องจากด้านในของคนงามเพิ่งเสร็จสมจึงยิ่งมีแรงตอดรัดและกระตุกเป็นระยะสร้างความพึงพอใจให้แก่เขาเป็นอย่างมาก มันหมายถึงว่าฮูหยินมีอารมณ์ร่วมไปกับการชักจูงที่ตนมอบให้
ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก
“อึก…อ้า…..ท่านพี่….อ่า…”
ตั้งแต่ชายหนุ่มเริ่มขยับในห้องก็มีเพียงเสียงก้องกังวานของรั่วซี ใบหน้างดงามแนบสนิทไปกับหมอนหนุนทำได้เพียงแค่ครวญคร่ำราวกับคนสติหลุดลอย ตรงหว่างขามีท่อนเนื้อลำอวบเคลื่อนไหวไม่หยุดจากที่เบาตอนนี้กลายเป็นหนักหน่วงตราตรึงทุกครั้งที่กระแทกเข้ามา หยาดน้ำเชื่อมของทั้งสองไหลหยดเปียกผ้าปูเป็นด่างดวงไปหมด
- ผู้เขียน
