“กูไม่หนีหรอกน่า แต่ตอนนี้ยังไม่มีคืนให้”
บุณย์นราเดินเกาะแขนมารดาเข้าบ้านมาพอดี บัญชาก็ไล่ชายแปลกหน้าสองคนให้กลับไป แล้วถึงได้ออกปากถามบุตรชายด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“มีอะไรกันหรือบัญ”
“ไม่มีอะไรหรอกแม่ ไปยายหนูไป พาแม่เข้าบ้านก่อน แดดร้อนจะตาย”
บุณย์นรามองพี่ชายอย่างเคลือบแคลงแล้วพามารดาเข้าบ้าน แล้วค่อยทำทีเป็นเดินมาเก็บผ้าที่ตากทิ้งไว้ มองเข้าไปในบ้านเห็นมารดาหายไปอีกทางแล้วเลยเดินเข้าไปหาบัญชา
“พี่บัญเมื่อกี้มีเรื่องอะไรกันหรือ”
“ไม่มีอะไร แค่เจ้าหนี้เขามาทวงเงินต้นพร้อมดอกแค่นั้น” คำว่าไม่มีอะไรจางหายไปในทันที เมื่อบัญชาแจงยิบถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ บุณย์นรามองพี่ชายตาปริบ ๆ แล้วก็ถามออกไป
“อ้าว แล้วเงินที่คุณกฤตยชญ์ให้พี่บัญมาต่อทุน พี่บัญไม่ได้แบ่งไปใช้หนี้หรอกหรือ”
อันที่จริงแล้วกฤตยชญ์ให้บัญชายืมเงินมาก่อนหน้านี้แล้วก้อนหนึ่ง บัญชานำไปใช้จ่ายจนหมด ยังไม่ได้จัดแจงหนี้สินที่
