MY TEACHER 11 วินจ้องมองใบหน้าสวยที่เหวอไปกับคำพูดของเขา เธอไม่รู้ว่าเขาพูดออกมาคือต้องการปกป้องเธอหรือพูดขึ้นมาเพราะเป็นความจริง เธอไม่แน่ใจ แต่ที่แน่ๆ เธอโคตรจะใจสั่นเลยแหะ ทีมมองทั้งสองคนก็สบตากันก็รู้สึกหงุดหงิด เพราะยังไงเชอรี่ก็ยังรักเขาอยู่ ไม่มีทางสนใจใครหรอกเขามั่นใจเลยล่ะ “งั้นเหรอ งั้นก็ต้องขอบคุณผมนะที่ช่วยทิ้งเชอไปให้คุณ” “ครับ ขอบคุณนะครับ” ใบหน้าหล่อของวินขอบคุณทีมที่กำหมัดแน่น ไม่คิดว่าผู้ชายตรงหน้าที่ดูดีและเป็นผู้ใหญ่จะแอบกวนตีนเขาเล็กๆ ด้วย วินประคองเอวบางไว้อย่างแนบแน่น จนเชอรี่วางมือไปที่ไหล่ของเขาอย่างแผ่วเบา จับจ้องใบหน้าหล่อที่กำลังยิ้มให้กับเธอ “อยากไอศกรีมใช่ไหมครับ เดี๋ยวพี่พาไปกินนะ” “อะ เออ อืม” “ดีมากครับ ถ้าไงผมขอตัวพาเชอไปกินไอศกรีมก่อนนะครับ และก็ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ต้องมาทักเชอนะ ผมรู้สึกไม่ดีเวลาเจอหน้าแฟนเก่าของเชอ” วินยิ้มและพาร่างบางสวนทีมไป แน่นอน