วินาทีนี้เองที่แก้วตารู้แล้วว่าชีวิตเธอไม่ปลอดภัย พยัคฆ์กลายเป็นเสือสมิงเต็มตัวแล้ว แม้แต่ใบหน้าและศีรษะก็กลายเป็นมัน หญิงสาวรีบผุดลุกขึ้น ตั้งท่าจะหนีออกจากห้องนอน ทว่าความเป็นห่วงเขาทำให้เธอละล้าละลัง กลายเป็นว่าในจังหวะที่เขาพุ่งทะยานเข้ามาหา เธอตกอยู่ในอุ้งมือที่เต็มไปด้วยกงเล็บของเขาอย่างจัง
“ว้าย! พี่เสือ!”
แก้วตาหวีดร้อง ร่างของเธอกระแทกล้มหงายกับพื้นเต็มแรง ความปวดแปลบแล่นพล่านไปทั่วสรรพางค์กาย แต่อะไรก็ไม่ชวนให้เสียวสันหลังเท่ากับการมีร่างของพยัคฆ์ในคราบเสือสมิงคร่อมไว้อยู่
“พะ...พี่เสือ...ตั้งสติ นี่แก้วเอง”
เธอพยายามทำใจสู้ เรียกสติสัมปชัญญะของพยัคฆ์ให้กลับคืนมา แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เขาคำรามเสียงเดียวกับสัตว์ป่า ยกมือขึ้นหมายจะใช้กงเล็บตะปบร่างกายเธอให้เหวอะหวะเป็นริ้ว
แก้วตาหลับตาปี๋ ปากร้องออกไป
“พี่เสืออย่าทำแก้วนะ!”
พยัคฆ์หยุดเคลื่อนไหวในทันที ไม่แน่ใจว่าเ
