พิมาลาถูกกักตัวอยู่ในบ้านมาหลายวันแล้ว คุณมนฤดีแม้จะรู้ดีแต่ก็ยังไม่กล้าพอที่จะเข้าไปขัดขวางลูกชาย นั่นเป็นเพราะสิ่งที่ลูกชายบังเกิดเกล้าพูดเอาไว้มันน่ากลัวเกินกว่าคนเป็นแม่ที่ต้องการหลานตัวน้อยๆ อย่างนางจะรับมือไหว ดังนั้นตอนนี้ได้แต่นิ่งดูสถานการณ์ก่อน นางต้องรู้ว่าลูกคิดอะไร จะทำอะไร จึงจะวางแผนรับมือถูก
ส่วนคุณเชิดผู้เป็นพ่อนั้นได้แต่ทอดถอนใจทิ้งแรงๆ ดูคล้ายจะปลงว่าอะไรจะเกิดก็คงได้แต่ปล่อยมันไป ขอแค่ระหว่างนี้ลูกชายดูแลหนูเพียงให้ดีที่สุดเท่านั้น อย่าได้ทำให้หัวใจของคนท้องเจ็บปวดก็พอ
พอเห็นภรรยาทำหน้าเศร้ามากขึ้น คนเป็นสามีก็ได้แต่เอ่ยบอก “คุณปล่อยให้เจ้าเชษฐ์จัดการเถอะ ตอนนี้ฐานะของหนูเพียงไม่เหมือนเดิมแล้วนะ ไม่ใช่หนูเพียงที่ไม่มีอะไร แต่ว่ากำลังอุ้มท้องหลานของเราอยู่ ผู้ชายร้อยทั้งร้อยนะคุณ ลองมีลูกกับผู้หญิงสักคนขึ้นมา ต่อให้ไม่รักยังไงก็ทำร้ายไม่ลงหรอก”
“นั่นมันผู้ชายปกติ แต่ล
