บทที่ -6- ตั้งใจหรือแค่เผลอไป 1

891 คำ

หลังจากวนเวียนกับเรือนร่างสวยงามสวรรค์สร้างของฌาณิ-การ์จนอิ่มเอมใจแล้ว ก็ผละเรือนกายใหญ่ออกมาถอดปราการชิ้นสุดท้ายของตัวเองออก แล้วก็กลับไปทาบทับร่างเล็กเหมือนเคย แล้วตอนนี้เขาก็คิดว่าหญิงสาวคงพร้อมแล้วกับการเป็นหนึ่งเดียวกับตน มือใหญ่จับเรียวขาเล็กแยกกว้าง แล้วก็แทรกกลางด้วยเรือนกายกำยำของตนโดยไม่สนอาการณ์ขัดขืนของคนตัวเล็กที่พยายามหนีบขาของตนไว้ แต่ก็ยากที่จะปิดกั้นกายสาวของตนไว้ เมื่อมีร่างใหญ่ปักหลักอยู่กลางหว่างขาตน “อย่าทำแบบนั้นเลยณิ เราจะไปพร้อมกัน มันอาจจะเจ็บแต่มันจะทำให้ณิยิ้มได้หลังจากนั้น” ปลอบประโลมน้ำเสียงนุ่มลึก ก้มลงจูบสะดือสวย ก่อนจะนำความเป็นตัวเองสอดแทรกประสานกับกายเล็กอย่างอดกลั้น “อะ! เจ็บ! ณิไม่ต้องการ อึก!” มือเล็กจิกที่นอนไว้แน่นด้วยความเจ็บป่วยกลางกาย ปากน้อยสั่นเทาด้วยความทรมาน เมื่อเขาพยายามสอดแทรกเข้ามาในตัวเธออย่างเชื่องช้า “ชูว์! อยู่นิ่งๆ คนดี ไม่เจ็บ ไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม