“อย่าห่วงเลยพะย่ะค่ะ ยาที่กระหม่อมได้มานั้นได้ผลแน่นอน และที่สำคัญที่สุดก็คือจะไม่มีใครสงสัยได้เลยว่าเป็นฝีมือของเราอีกด้วย เพราะกว่ายาจะออกฤทธิ์องค์ชายสี่ก็จะคงจะเดินทางไปถึงเมืองชายแดนเหนือเรียบร้อยแล้ว” ซั่นฉือเอ่ยอย่างมั่นใจ ครานี้เขาลงทุนให้คนสนิทออกไปหาซื้อตัวยาลับหายากถึงเผ่าคนป่าที่มักจะซ่อนกายอยู่เสมอๆ ต่อให้พวกมันตรวจรู้ว่าเป็นยาพิษที่มาจากเผ่านี้แล้วอย่างไร การที่จะเสาะหาที่อยู่ของคนป่าพวกนั้นใช่ว่าจะทำได้ง่ายๆ และกว่าจะได้ยาแก้มาองค์ชายสี่ผู้นั้นก็คงจะไปเข้าเฝ้าองค์เง็กเซียนฮ่องเต้เสียก่อนอย่างแน่นอน
“ดีมาก หากทุกอย่างเป็นไปอย่างที่เราคิดกันไว้ ข้าจะตบรางวัลให้เจ้าอย่างงาม หึหึ ไอ้องค์ชายลูกชาวเผ่า ให้มันตายตกด้วยยาพิษของพวกคนเผ่าชั้นต่ำเช่นกันอย่างนั้นหละ เหมาะสมที่สุดแล้ว ฮะฮะๆๆ” แล้วสองนายบ่าวก็พากันดื่มฉลองกันอย่างมีความสุข
“ท่านแม่ คิดถึงท่านจังเลยเจ้าค่ะ” ร่างบางโผเข้าก
