มึงนี่โรคจิตกว่ากูอีก!

1372 คำ
ไอ้หน้าหล่อนี่ ตัวจริงมันโคตรกวนจนฝ่าเท้าผมงี้กระตุกยิกๆ เลยพับผ่า ดีแต่หน้าตาจริงๆ แต่ก็พยายามมองข้ามเรื่องนั้นไป หันซ้าย แลขวา ลากมันเข้าซอกตึกบริเวณนั้นแบบไม่ทันให้มันตั้งตัว พอเห็นว่าลับสายตาคน ผมก็ยื่นมือไปดึงเสื้อนักศึกษาอีกฝ่ายเพื่อให้เถิบเข้ามาใกล้ คชาสะดุ้งเล็กน้อย ทว่าก็ยอมยื่นหน้าเข้ามาหาแต่โดยดี “เป็นความลับนะ” “เออ” “รักษาสัญญาว่าจะไม่ไปบอกคนอื่นด้วย” “เออน่า” คชาทำหน้ารำคาญ ผมมองหน้ามันแล้วก็ไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ว่ามันจะรักษาความลับอย่างที่พูด แต่ด้วยความที่อยากได้มันมาอยู่ด้วย ยังไงผมก็ต้องยอมล่ะวะ ผมสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด บอกมันออกไปในอีกไม่กี่วินาทีให้หลัง “คืองี้...นายเป็นผู้ชายคนแรกที่เราสบตาด้วยแล้วไม่เห็นเจี๊ยวว่ะ” พูดจบ ผมก็ปล่อยมือออกจากเสื้อมัน คชาเบิกตาโตคล้ายกับว่าตกใจ ค่อยๆ ถอยห่างจากผมทีละน้อย ปากก็ว่าไปด้วย “มึงนี่... อยากอยู่กับกูเพราะอยากเห็นเจี๊ยวกูว่างั้น โรคจิตว่ะ” ว่างั้นป้ามึงเถอะ! ก็บอกว่าเป็นผู้ชายคนแรกที่สบตาด้วยแล้วมึงไม่แปลงร่างเป็นชีเปลือยไง เข้าใจอะไรยากเย็นจังวะ! ผมตั้งท่าจะอธิบาย แต่ไอ้คชาไม่รอฟังแล้ว เบ้ปากใส่ผม พลางว่าพึมพำ “อยากทำความรู้จักกับเดอะ ลิตเติล คชาถึงขนาดตะล่อมให้ไปอยู่ด้วยแบบนี้ แผนสูงนี่หว่า ร้ายกาจ” จะอยากทำความรู้จักไปทำเตี่ยมึงเหรอ ถึงมันจะผงกหัวขึ้นมาเช็คแฮนด์ กูก็ไม่บ้าจี้ไปเซย์ไฮหรอกเว้ย! รำคาญมันขึ้นมาทันทีเลยที่มันพูดไม่รู้เรื่อง คชาเองก็ดูรำคาญผมเช่นกันและดูเหมือนกับว่ามันมีลิมิตในการอดทนน้อยกว่าผมเสียด้วย เห็นผมเม้มปากแน่นจนเป็นเส้นตรง ไม่รู้ว่าจะอธิบายเรื่องพวกนี้ยังไง มันก็แสยะยิ้มออกมา วางมือไว้บนหัวผมด้วยท่าทางกวนประสาทสุดๆ “ต้องขอโทษด้วยว่ะที่กูไม่มีรสนิยมชอบผู้ชายด้วยกัน อ่อยกูขนาดนี้แต่ต้องขอโทษด้วยที่กูต้องปฏิเสธ อกหักไปนะมึง” อกหักบ้าบอคอแตกอะไร แล้วก็ไม่ได้อ่อยเลยสักนิด! ไม่ได้เปิดโอกาสให้ผมแก้ตัวแต่อย่างใด พูดจบ คชาก็หมุนตัวเดินหนีไปอีกทางแล้ว ผมได้สติก็รีบพุ่งเข้าไปคว้ามันไว้อีกครั้ง “เฮ้ยเดี๋ยวก่อน แล้วกระเป๋าตังค์ไม่เอาแล้วหรือไง” ทำเป็นอ้างกระเป๋าเงินที่เป็นตัวประกันอยู่กับผมไปอย่างนั้น ความจริงไม่ได้ตั้งใจจะเอาคืนมันในเวลานี้เลย คชาหันมามองผมด้วยสายตาหยามเหยียดสุดๆ ในวินาทีนั้น “ให้มึงเอาไปนอนกอดเลย จะเอาไปทำอะไรก็ตามใจ เดี๋ยวพวกบัตร กูไปทำใหม่เอง” ว่าอย่างไม่แยแส สะบัดผมที่เกาะอยู่เสียเต็มแรงจนมือหลุดออกจากแขนมัน ผมใจหายวาบทันทีที่เห็นเหยื่อจะหลุดลอยไป ความคิดนั้นเหมือนจะเข้าข่ายว่าเป็นพวกโรคจิต แต่จะให้ทำไงล่ะ ผมอยากอยู่กับคนที่ทำให้ผมรู้สึกเหมือนเป็นมนุษย์ปุถุยนคนปกติเหมือนกันนี่หว่า! เท่านั้นผมก็พุ่งเข้าไปหามันอีกรอบ คชารู้ตัวก่อนเลยกระโดดหนีได้ทัน ผมเลยคว้าอากาศแทน พอจะเปลี่ยนไปคว้าเข็มขัด คชาก็เอี้ยวตัวหลบอีก ผมเลยคว้าอะไรไว้ในมือไม่ได้เลย นอกจาก...แฟ้มใส่เอกสารการเรียนที่มันเหน็บอยู่ใต้รักแร้ คว้าได้ปุ๊บก็กระชากเสียเต็มแรง แฟ้มเอกสารหนังสีน้ำตาลเข้มก็ร่วงหล่นสู่พื้น แถมมันดันไม่ได้รูดซิปแฟ้มปิดอีก ข้าวของข้างในเลยหล่นกระจัดกระจายเกลื่อนกลาดเต็มพื้นไปหมด คชารู้สึกตัว พอหันมาเห็นก็อุทานด่าผมเสียงดังลั่น “แม่งเอ๊ย ทำบ้าอะไรของมึงวะ!” แล้วผมสนไหมล่ะ... ไม่ รีบกุลีกุจอก้มหน้าก้มตาเก็บข้าวของให้มันอย่างร้อนรน ตอนนี้ผมตกเป็นเป้าสายตาของคนรอบข้างแล้วด้วย เป็นอย่างนี้แล้วยิ่งไม่ควรเงยหน้าขึ้นมาใหญ่เลย ได้แต่ก้มหน้ามองพื้น ก่อนที่มือจะไปคว้าเอาซองกระดาษสีน้ำตาลที่ใส่ของบางอย่างไว้อยู่ ผมหยิบซองนั้นมาไว้ในมือ มองผ่านๆ ก็รู้ว่าเป็นซองพัสดุด้วยหน้าซองมีการระบุชื่อและที่อยู่เอาไว้ แต่อะไรก็ไม่ทำให้ผมสะดุดใจได้เท่ากับรอยตราประทับของร้านชื่อแปลกๆ ร้านหนึ่ง ‘Adult xxx’ ชื่อแบบนี้จริงๆ xxx นี่แม่งคืออะไรก็ไม่รู้ แต่ผมคิดเป็นเรื่องสิบแปดบวกไปแล้ว อีแบบนี้ต้องเป็นของเล่นผู้ใหญ่ ไม่ก็อะไรที่เกี่ยวกับเรื่องใต้สะดือแหง ผมก็ไม่ได้ตั้งใจจะละลาบละล้วงดูของข้างในมันหรอก ทว่าในจังหวะที่ผมหยิบซองนั้นขึ้นมา ผมดันไม่ทันได้สังเกตว่าซองนั้นถูกฉีกเปิดแล้ว การถือขึ้นมาโดยไม่ทันระวังทำให้ของข้างในไหลออกมาจากซองมาตกแหมะอยู่ที่พื้น ตอนนี้เองที่ผมได้รู้ว่าของข้างในมันคือกล่องดีวีดี ดีวีดีหนังโป๊...ขะ...ของผู้ชาย แผ่นหนัง GV นี่หว่า! ผู้ชายวัยรุ่นญี่ปุ่นหน้าตาจิ้มลิ้มใส่กางเกงลิงตัวเดียว นั่งอ้าขาโชว์ห่อหมกอล่างฉ่างทำเอาผมตาแทบพร่า หนังโป๊เกย์อย่างแน่นอน! นี่กูอุตส่าห์ระวังสายตาว่าจะไปเห็นกระเปี๊ยวคนอื่นแล้วนะ มึงก็ยังจะเอามาให้กูเห็นอีก แม้ว่าจะเป็นรูปบนกล่องดีวีดีก็เถอะ แต่กูไม่อยากเห็นเว้ย! อะไรไม่ว่า เรื่องน่าช็อกมากกว่านั้นก็คือผมตระหนักได้ในอีกไม่กี่วินาทีให้หลังว่ากล่องดีวีดีนี้มันเป็นของคชา เท่านั้นผมก็อ้าปากค้าง ก่อนจะได้สติเมื่อคิดขึ้นมาได้ว่าต้องรีบเก็บของนั้นให้เร็วที่สุดก่อนที่คนอื่นจะเห็น ส่วนคชาที่มัวเก็บอย่างอื่นอยู่หันมาเห็นผมคว้ากล่องดีวีดีไว้ในมือก็อ้าปากค้างไปเช่นกัน ใบหน้าหล่อซีดขาวประหนึ่งผีหลอก ก่อนที่จะแหกปากลั่น “ฮะ...ฮิคารุซามะ! เอาท่านฮิคารุของกูคืนมานะเว้ย!” พูดจบก็ถลาเข้ามาหาผม ผมไหวตัวทัน สัญชาตญาณบอกให้รู้ในวินาทีนั้นเลยว่าเป็นของสำคัญของมันแน่ ผมก็เลยรีบเอี้ยวตัวหลบ จัดการยัดฮิคารุอะไรนี่ยัดลงขอบกางเกงด้านหน้า เอาเสื้อนักศึกษาคลุมไว้ไม่ให้มันชิงคืนไปได้ง่ายๆ คชาเห็นผมทำอย่างนั้นก็ทำหน้าเหมือนโลกจะแตก ร้องลั่นออกมา มือทึ้งผมตัวเองรัวๆ “ท่านฮิคารุของกูแปดเปื้อนแล้ว! นั่นลิมิเต็ดอิดิชันมีเบื้องหลังการถ่ายทำนะเว้ย ทำอะไรของมึงเนี่ยไ*****อ!” นั่นไง ของสำคัญจริงๆ ด้วย ผมยิ้มเผล่ สองมือกอดกล่องดีวีดีไว้แน่น พลางว่าด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ “ถ้าอยากได้คืน เรามาลองนั่งคุยกันดีๆ หน่อยเป็นไง น่าจะต่อรองกันได้นะ” คชาทำท่าฮึดฮัด แลดูโกรธผมจนแทบเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่จนผมต้องพูดเพื่อไล่ต้อนมันขึ้นมาอีก “ถ้าไม่ยอมตกลง เราหักทิ้งจริงๆ นะ” ถึงจะเป็นเรื่องที่ไม่ถูกที่ผมจะไปทำแบบนั้นกับของของคนอื่น แต่จนแล้วจนรอดก็ทำให้คชายอมรับข้อเสนอของผมได้ “ไปคุยกันที่อื่น ตามมา” แล้วก็เดินนำไปอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้ผมหัวเราะไล่หลังเล็กน้อย ไหนบอกว่าไม่ชายตาแลผู้ชายไง แล้วฮิคารุซามะคืออะไร มึงนี่โรคจิตกว่ากูอีก!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม