โลกกลม

747 คำ
แอดดดด ''มาแล้วเหรอพิ้ง พะพี่ขุนมาได้ไงค่ะ'' ขุนเขา พี่รหัสสุดหล่อของมิลเล็ทเอง แต่พี่มีธุระอะไรถึงมาหาถึงที่เลยเนี่ย!!! ''พี่เองไม่ใช่พิ้ง''ขุนเขาว่าพร้อมส่งยิ้มหวานให้กับน้องรหัสสุดสวยวันนีเขาจะมาชวนเธอไปเลือกซื้อของขวัญวันเกิดให้กับน้องสาวสุดแสบนะเขาเป็นผู้ชายไม่รู้จะเลือกยังไงเลยจะให้มิลเล็ทไปช่วยเลือกให้ ''ค่ะว่าแต่พี่ขุนมีอะไรหรือเปล่า?ถึงมาหามิลถึงที่นี่'' "คือพี่จะให้มิลไปช่วยเลือกของขัวญวันเกิดให้ยัยไออุ่นหน่อยนะเราว่างหรือเปล่าล่ะหรือนัดเพื่อนไว้แล้ว ถ้างั้นไม่เป็นไรก็ได้นะ'' "ไม่เป็นไรค่ะมิลว่างเดี๋ยวมิลไปช่วยเลือกนะค่ะ"ดีเหนือนกันเธอจะได้ไม่ฟุ่งซ่านคิดแต่เรื่องของพี่ธาม "เราโอเคหรือเปล่าตาแดงๆนะร้องไห้เหรอ"ขุนเขาเอ่ยขึ้น "เปล่าค่ะแค่แสบตานิดหน่อยพี่ขุนเข้ามารอข้างในก่อนค่ะเดี๋ยวมิลขอตัวไปเปลี่ยนชุดก่อน''ขุนเขาเดินตามน้องรหัสเข้าไปแล้วนั่งรอเธออยู่ตรงโซฟาแล้วรีบเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ติ่งต่องๆ!!! "ฮึ!ใครมาหรือจะเป็นเพื่อนมิล"ขุนเขาลุกขึ้นไปเปิดประตูให้คนที่มาใหม่แต่ต้องแปลกใจเพราะคนตรงหน้าไม่ใช่เพื่อนมิลแต่เป็น... "เฮีย!!!" "ไอ้ขุนแกมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง"ธามไทเองก็แปลกใจเมื่อเห็นน้องชายอยู่ที่นี่ "คือผม..." "ใครมาเหรอค่ะพี่ขุน"มิลเล็ทที่แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วได้ยินเสียงขุนคุยกับใครเลยเดินตามออกมาดู "พี่ธาม"หัวใจดวงน้อยหล่นตุบทันทีเมื่อคนที่ขุนเขายืนคุยด้วยเป็นใคร "หึ!ดูสนิทสนมกันจังเลยนะไปถึงขั้นไหนกันแล้วล่ะ"ด้วยความไม่ชอบใจที่หญิงสาวเรียกชื่อคนอื่นอย่างสนิทสนมปากเสียๆของเขามันก็เริ่มทำงาน "เฮียพูดอะไร มิลเป็นน้องรหัสผม"ขุนเขาตอบออกไป ดูเมื่อว่าพี่ชายสุดที่รักกับน้องรหัสสุดสวยของเขาต้องมีซัมติ่งอะไรกันแน่นอน เชื่อขุน ขุนเรียนมา^__^ ''เหรอ!'' ''พี่ขุนรู้จักเขาด้วยเหรอค่ะ''มิลเล็ทถามขึ้นถึงจะเรียนขณะเดียวกันแต่เธอก็ไม่เห็นเขาสองคนคุยกันเลยสักครั้ง!!! ''รู้สิเฮียธามพี่ชายพี่เอง''พะพี่ชาย อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี่ว่ะหนีพี่มายังมาเจอน้องอีก "ทำไมจับฉันไม่ได้เลยหาเหยื่อรายใหม่หึแต่โชคมันคงไม่เขาข้างเธอหรอกนะเพราะอย่าคิดมายุ่งกับน้องชายฉัน"พวกเขาพูดเรื่องอะไรกันว่ะ (อธิบายให้ขุนฟังด่วนเลยไรท์) ''ทำไมหนูจะยุ่งไม่ได้''มิลเล็ทถามกลับอย่างไม่เกรงกลัว เขาเห็นเธอเป็นคนแบบไหนกัน...ไอ้คนใจร้าย "ก็ผู้หญิงร่านๆได้ง่ายๆอย่างเธอมันเพราะเหมาะกับคนดีๆอย่างไอ้ขุนมันหรอก''นี่สินะ ผู้หญิงร่านๆ ง่ายๆ เขาเห็นเธอเป็นแบบนี้มาตลอดสินะ!!! "เฮีย"ขุนเขาไม่คิดว่าธามไทจะด่าว่าผู้หญิงตัวเล็กที่แสนบอบบางด้วยวาจาที่ร้ายกาจเพียงนี้ "แสดงว่าผู้หญิงร่านๆแบบหนูคงเหมาะกับผู้ชายเลวๆแบบพี่ธามใช่ไหมค่ะ?"มิลเล็ทเอ่ยกลับอย่างไม่เกรงกลัว "เธอ!" พรึ่บ!!! ตุบ!!! โอ้ย!!! "มิล เฮียหยุด"ขุนเขาเข้าไปดึงแล้วล็อกตัวธามไทไว้ตอนนี้ธามไทกำลังเดือดถึงขั้นสุด ร่างบางที่ถูกคนใจร้ายผลักจนต้องนั่งกองกับพื้นด้วยสภาพนํ้าตานองหน้าพร้อมเงยหน้าขึ้นมองคนทำด้วยสายตาที่ตัดพ้อ "มิลเจ็บตรงไหนหรือเปล่า?"ขุนเขาที่กำลังจะเข้าไปประคองร่างบางให้ลุกขึ้นกลับถูกมือหนาของคนเป็นพี่ดึงไว้เสียก่อน "แค่นี่ไม่ตายหรอก กลับ"ว่าเสร็จก็จัดการลากน้องชายตัวแสบออกจากห้องของหญิงสาวไป...... "อึก อือๆไอ้คนใจร้าย"มิลเล็ทปล่อยโฮออกมาทันทีหลักลับร่างของคนใจร้าย จะใจร้ายก็เกลียดกันไม่ลงใจยังคงรักเธอคนเดียว... ต้องเสียน้ำตาเท่าไร ต้องรักต้องรอแค่
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม