หน้าประตูห้องสมุด อารยายืนทำหน้าเจื่อนอยู่เด็กรับใช้ที่สนิทกับเธอเอาหูแนบประตูห้องแทนคนเป็นนาย เมื่ออาชว์วิ่งมาและมีเฟื่องฟ้าวิ่งตามมาห่างๆ ทั้งคู่ก็ผงะถอยจากประตู
อาชว์เปิดประตูและเดินเข้าไป แน่นอนว่าเฟื่องฟ้าก็เดินเข้าไปเช่นกัน เหลือเพียงแต่อารยาและคนใช้คนสนิทที่ยืนมองแบบลุ้นๆ อยู่ด้านนอก...
ภาพที่เห็นในห้องนั้นคือคุณหญิงสร้อยระย้ากับดาวเรืองยืนเผชิญหน้ากัน คนหนึ่งสวมชุดไหมฝรั่งเศสสีงาช้างตัดเย็บอย่างประณีตเหมาะสมกับวัยและสวมเครื่องเพชรประดับหลายสิบกะรัตบนเนื้อตัว อีกฝ่ายหนึ่งนั้นแต่งกายตามสมัยนิยมส่วนเว้าส่วนโค้งมีเท่าไหร่ก็เผยให้เห็นเต็มตา
สร้อยคอทองคำเส้นเป้งบนคอของสาวต่างจังหวัดยังพอส่องแสงรัศมีแข่งกับเพชรน้ำงามเหมือนที่ประกายตาเจิดจ้าของดาวเรืองกำลังจดจ้องต่อสู้ห้ำหั่นกับสายตาลุกโชนของคุณหญิงสร้อยระย้า
ดูเหมือนว่าจะเกิดสงครามวาทะก่อนหน้าที่อาชว์และเฟื่องฟ้าจะเข้ามา เมื่อบานประ
