เกลียวคลื่นลูกใหญ่ไล่ซัดขึ้นมาถึงปลายเท้า ปิ่นโตเลยถอดรองเท้าออก แล้วจับมือผมพาวิ่งลุยลงไปในทะเล เอิ่ม ได้ข่าวว่าเธอใส่กางเกงขาสั้นแต่ผมใส่ยีนอยู่นะ เปียกคนเดียวแบบนี้รู้สึกเสียเปรียบตงิดๆ -*-
ซ่า~!
“ฮ่าๆ” ผมกุมท้องหัวเราะร่าเมื่อผละออกมาเตะน้ำทะเลใส่เธอจนทั้งเสื้อยืดทีเชิ้ตพอดีตัวและกางเกงขาสั้นสีขาวนั่นเปียกเป็นหย่อม ปิ่นโตยืนตัวแข็ง ค่อยก้มมองตัวเองก่อนเงยหน้าขึ้นมองผมตัวสั่น
ลางร้ายมาเยือนแล้วไง ไอ้ต๊ะ =”=
พลั่ก! ซ่า!!
สัมผัสจากฝ่าเท้าน้อยๆ ที่กระโดดถีบมาที่หน้าอกมันทำเอาผมล้มหงาย นั่งจุกหมดท่าอยู่กับพื้นทะเลเลยทีเดียว ยัยโหดเอ๊ย...ปกติเรื่องแค่นี้ถึงกับต้องโดดถีบกันเลยรึไงวะ T^T
กลิ่นหอมอ่อนบางโชยกรุ่นเมื่อปิ่นโตขยับมายืนใกล้ ใบหน้าอ่อนใสนั้นฉายรอยขบขัน และผมก็ไม่ปล่อยให้โอกาสเอาคืนหลุดลอยไป!
เพียงชั่วพริบตาเรือนกายอ่อนนุ่มก็ถูกฉุดลงมานั่งทับตัวผม ปิ่นโตอุทานเสี
