Chapter.26 “ถือว่าเป็นค่าตัวเมื่อคืน..”
อาร์มาติโน่ปรายหางตามองเสื้อผ้าพวกนั้นที่ตั้งใจให้เธอเห็นแล้วลอบยิ้มมุมปาก
“เอ้า มาได้ยังไงที่รัก?”
“ไม่ต้องมาตีมึนเลยนะไอ้บ้า ฉันต่างหากล่ะที่ต้องถามว่าทำแบบนี้ได้ยังไง!” เธอแผดเสียงแหลมลั่น ส่วนเลฟนั้นค่อยๆย่องเดินหนีออกห่างเพราะกลัวโดนด่าไปด้วย
“ไม่เอาน่า” เขาเดินเข้ามานัวเนียหล่อน มือซุกซนบีบนวดสัดส่วนเธอหนุบหนับ
ฝ่ามือดันหน้าผากเอาไว้ “บอกก่อนว่านี่อะไร”
“ก็ผ้าขี้ริ้วไง โอ๊ย”
เขาสะดุ้งโหยงถอยร่นออกเมื่อมือของคู่หมั้นสาวตัวแสบล้วงเข้าเป้าคว้าหมับที่น้องชาย “อ่อนปวกเปียกขนาดนี้จะโกหกอะไรอีก!”
“ซี้ด..ริต้า ปล่อย”
“ไงจ๊ะมาร์ตินน้อย เจอหน้าแฟนแทนที่จะตื่นตัวเนอะ ทำไมถึงได้อ่อนปวกเปียกขนาดนี้เล่า”
“ปล่อย” น้ำเสียงกดต่ำทำเอาเธอยอมคลายมือออกด้วยความหงุดหงิด
“โอเค๊ แต่ถ้าเมื่อไหร่ฉันรู้ว่ามันคือใคร ฉันฆ่ามันตายแน่”
หมั่บ
มือใหญ่ประคองกรอบหน
