Chapter.27 จับเธอถ่วงน้ำ
อรุณรดาปิดบังสีหน้าด้วยการเสออกด้านข้างเพื่อหาคนช่วยเหลือ แม้ว่าอันเดรนั้นกำลังดีใจสุดขีดกับการได้มาเจอเธอที่นี่ ส่วนเธอนั้นตรงกันข้าม เธอไม่อยากกลับไปนึกถึงภาพอดีตที่แสนไร้ราคาของตนเอง เธอคือตัวน่าโง่สร้างเสียงหัวเราะในกลุ่มของพวกเขา
“ขอโทษค่ะ ดิฉันชื่ออรุณรดา ฉันว่าคุณกำลังทักคนผิดแล้ว”
“อืม อ รุณ รดา เหรอ?” เขาทวนชื่อหล่อนภาษาแปล่งๆ
“ค่ะ”
“แต่เธอเหมือนอีกคนมากๆเลย ไม่เอาน่าอย่ามาโกหกว่ามีฝาแฝดนะ มุกนั้นมันน่าขำ”
เธอปัดมือเขาออกจากใบหน้า “ฉันคืออรุณรดาจริงๆค่ะ” รีบเดินหนี
“เดี๋ยวก่อนสิ” อันเดรไม่ละความพยายามเขาวิ่งไปขวางหน้าหล่อนพร้อมกางแขน รอยยิ้มอ้ากว้างขณะเมียงมองหญิงสาวที่เอาแต่หลบสายตา “ไม่เอาน่าซันนี่ ผ่อนคลายหน่อยสิ เอาเป็นว่าเย็นนี้ไปดื่มกันหน่อยไหม?”
“ไม่ค่ะ” เธอปฏิเสธเสียงดังพอให้ผู้คนบริเวณนั้นหันมามอง
“โอเค” เขายอมหยุดตาม “แล้วเจอกันนะ”
ม
