ขาเรียวก้าวเดินมาที่โต๊ะทำงานของตัวเอง ด้วยหัวใจที่..จะเรียกว่าห่อเหี่ยวก็คงได้ เมื่อคิดว่าตัวเองต้องเจออะไรอีกมากมาย การออกมาโบยบินโลกภายนอก มันไม่ได้สวยงามแบบที่คิดไว้เลย
"พี่มีอะไรให้ฉันช่วยไหมคะ" ขณะที่พูดสายตาเมขลาพยายามจับจ้องไปมองคนที่เธอถาม
"อีกครึ่งชั่วโมงจะมีการประชุมผู้บริหาร พี่อยากให้เราไปเตรียมน้ำมากกว่า น้ำเย็นไม่ต้องใส่น้ำแข็งนะจ๊ะ"
"ค่ะ" เมขลารีบทำตามอย่างไว เพราะดีกว่าให้เธอนั่งอยู่ตรงนี้
"ผมขอไปหาอะไรดื่มก่อนนะครับ" พูดจบเพลิงก็รีบเดินไปที่ห้องเครื่องดื่มอีกคน
"ค่ะ.." แล้วจะบอกเราทำไมรีบขนาดนั้น ยังไม่ได้ตอบเลยด้วยซ้ำเพลิงก็เดินไปแล้ว เกวลินก็เลยตั้งหน้าตั้งตาทำงานของตัวเองดีกว่าที่ต้องคิดให้รกสมอง
"อุ๊ย?" คนยิ่งใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ขณะที่เมขลาเอื้อมมือขึ้นไปเพื่อจะหยิบแก้ว ซึ่งเก็บไว้ชั้นบน แต่ก็มีมือของใครไม่รู้ยื่นมาจากทางด้านหลังจับแก้วให้กับเธอก่อน
"ผมไม
